Wil je mijn werk steunen? Laat je waardering dan blijken door een donatie te doen! Zo kan ik mijn werk voortzetten en help je onafhankelijke journalistiek in stand te houden.
In de nieuwe roman van de Spaanse schrijfster Julia Navarro, Vanuit het niets, is Brussel het toneel van terroristische aanslagen. Niet om ze recht te praten of veroordelen, maar aan te zetten tot nadenken over de complexiteit van gebeurtenissen als deze. “In mijn werk reis ik door de lichte en donkere plaatsen die in ieder van ons zitten.”
Met een fijne, precieze pen schrijft de Israëlische Zeruya Shalev (63) over menselijke relaties. Haar nieuwe roman Lot gaat over wat dierbaren bindt en uit elkaar drijft, en over de verschillende gezichten van rouw.
Gebrek aan wortels en ouderlijke liefde tekent een mens voor het leven, laat Marina Jarre zien in haar autobiografie Verre vaders.
De duistere, spannende debuutroman Aarde eten van Dolores Reyes brengt de lezer op het puntje van zijn stoel.
Een harde, maar ook gevoelige roman is Als een steen in de stroom van Mauro Corona (72), en een weerspiegeling van hemzelf. De Italiaanse schrijver en beeldend kunstenaar wordt in het dagelijks steeds meer als de egel uit zijn boek, die uiteindelijk al zijn stekels laat vallen. “Ik probeer de zachtheid die ergens vanbinnen verstopt zit, meer naar buiten te laten komen.”
Grote internationale erkenning ten spijt, zelf vindt de Hongaarse schrijver László Krasznahorkai elke roman mislukt. “Ik span mijn hersens in tot het uiterste in, maar het wordt nooit het boek dat het zou moeten zijn. Dus begin ik weer opnieuw. En opnieuw.”