Een actualiteit staat zelden op zichzelf, die komt voort uit context. Daarom reist Anthon Keuchenius (1964) graag rond, ongeveer tussen Heuvelrug en Jemen, om die context in tekst en beeld te brengen. Liefst ruim voor- of nadat die actualiteit zich voordoet. Of waar anderen hem laten liggen.
Wil je mijn werk steunen? Laat je waardering dan blijken door een donatie te doen! Zo kan ik mijn werk voortzetten en help je onafhankelijke journalistiek in stand te houden.
Orkaan Chapala vloog zondag over droomeiland Socotra, een geisoleerd Jementisch eiland in de Indische oceaan. Nederlands ontwikkelingsgeld zorgde zeven jaar geleden voor verstevigde oeverwanden langs de regelmatig overstomende wadi dwars door het dorpje Qadhab. De inwoners hoefden niet meer bang te zijn voor de winterregens.
Zondagmiddag landde orkaan Chapala op Socotra, eiland in de Indische oceaan met een flora die zijn weerga nergens kent. De eerste rapporten spreken over een enorme schade op het kwestbare eiland. In een poging die unieke flora te behoeden voor uitsterven riep Unesco Socotra in 2008 uit tot werelderfgoed. Centraal in dat erfgoed staat ook een controversiele geit.
Misschien een illusie, maar ik heb toch het idee dat ze nu bij Reed iets beduchter zijn voor dat schavot en de aan diefstal verbonden kosten. Daarom is de boodschap aan de collega’s; go for it, sue them. Zolang je kruimeldiefstalletjes onbestraft laat, blijven de dieven toeslaan. Als kinderhandjes in de koektrommel.
Nu mensen met hun voeten stemmen willen geschrokken Westerse leiders meer bommen gooien in Syrie en Irak. Op ISIS. Tijd dus om toch die het voorjaar gemaakte notities eens uit te werken. Notities waarin UN-gezant Kaag de toekomst schetst: grenzen vervagen en misschien moeten we wel met ISIS onderhandelen.
Volgens de Heuvelrugse burgemeester Naafs is het draagvlak voor de opvang van asielzoekers te broos om de capaciteit op de Heuvelrug verder uit te breiden. Toch wil kerkenkoepel PKN nog honderd asielzoekers extra huisvesten in het leegstaande vakantieparkje Roosevelthuis. De lokale politiek intussen reageert juist voorzichtig enthousiast.
De verkoop van een prachtlocatie langs de A12 doet de wenkbrauwen fronsen op de Utrechtse heuvelrug. Vooral omdat er veel inspraak was beloofd, aan inwoners en ondernemers. ‘Uiteindelijk gaat het net als bij de FIFA en is de koop allang gesloten. Maar als de wethouder de regels verandert op een manier die niet past, kost hem dat wel zijn kop.’