Edith Tulp studeerde af aan de School voor Journalistiek in Utrecht. Naast tal van redacteurschappen bij publieks- en vakbladen reisde zij sinds 1989 met regelmaat naar landen in Afrika, waar ze enige tijd in Namibië, Zuid-Afrika en Oeganda woonde. In Oeganda richtte ze de FairPen Foundation op; een project dat jongeren en kinderen via journalistieke trainingen 'empowert'. Terug in Nederland verscheen in april 2016 bij uitgeverij In de Knipscheer haar debuutroman 'De bushsoldaat' en in september 2018 'Alleen dapper te zijn'. In de journalistiek interesseren sociale onderwerpen haar en heeft ze een specialisatie in de ouderenzorg. Ze schrijft oa voor Volkskrant Magazine, Plus Magazine, Vluchtelingenwerk Magazine en Zorgvisie (vakblad voor beleidmakers in de zorg) en voor commerciële cliënten. Ook is ze columnist voor oa Vluchtelingenwerk en Saar Magazine.
Wil je mijn werk steunen? Laat je waardering dan blijken door een donatie te doen! Zo kan ik mijn werk voortzetten en help je onafhankelijke journalistiek in stand te houden.
Ik sta hier buiten, was jarenlang mijn gevoel als er gedemonstreerd werd. Maar nu ik in Tegenlicht heb gezien dat ik bepaald niet buiten de groep van zeventig procent mensen sta, die boos is, maar het vertikt om te protesteren, wil ik er niet meer buiten staan. Ik ga protesteren op maandag, 7 april, om 12 uur als de sirenes gaan. ‘Ik sta hier buiten’, gaat dan van start.
Macht doet rare dingen. Het haalt het onderste in mensen naar boven. Dat ondervond ik toen ik totaal onverwacht oog in oog stond met de president van Oeganda. Ik deed precies wat ik niet wilde en het kwam rechtstreeks uit de onderbuik.
Edith Tulp vraagt zich af of ze wel een merk wil zijn.
Worden de begrippen ‘merk’ en ‘bekend zijn’ niet door elkaar gehaald?
Homofilie mag dan een Westerse uitvinding zijn volgens veel Afrikanen, maar homofobie is dat ook. Gebracht door enge Amerikaanse evangelisten. Die hebben inmiddels zoveel invloed dat achterlijke Victoriaanse normen in ere worden hersteld. Het dragen van een minirok is, in het kielzog van homofilie, inmiddels ook verboden.
Ik vind zielige kinderen vreselijk. Ik vind het ook vreselijk als ze zich zieliger voordoen dan ze zijn. Het allerergste vind ik het als kinderen in hun zieligheid worden gemanipuleerd of geëxploiteerd. Maar wat het allemaal nóg erger maakt, is mijn eigen reactie op zielige kinderen.