Klootzakken!

Nu 150 kilo muizen per hectare grond de hele provincie Friesland opvreten, graag ook even aandacht voor mijn eigen Amsterdamse muis op drie hoog (RIP). Hij dreef me tot een daad, waar ik mezelf nooit toe in staat had geacht. Hij maakte me tot een monster.

Lees verder

In Gambia willen alle mannen je

Het maakt niet uit of je als vrouw hoog bejaard bent, een snor hebt of het figuur van een bootwerker: in Gambia willen alle mannen je. Als je maar blank bent. Aanvankelijk weerhield het me van een bezoek aan het West-Afrikaanse land. Maar er is geen ebola, dus waagde ik het erop en hoopte dat het mee zou vallen. Dat deed het dus niet.

Lees verder

Ebola: een oorlog die we wél kunnen winnen

Waar we maar kijken is oorlog. In al die conflicten staan we machteloos. Maar zonder dat we bang hoeven te zijn voor een tegenaanval, het afbreken van handelsbetrekkingen, het onthoofden van landgenoten en andere terroristische aanslagen, is de strijd tegen Ebola er één die we zonder iets te verliezen alleen maar kunnen winnen. Of zijn we al te laat?

Lees verder

Iedereen kende wel iemand, behalve zij

Het voelde als een opluchting. Eerlijk waar, hoewel ze dat nooit zou toegeven. Maar alles ging over de ramp. De radio, de televisie, de kranten. ‘Iedereen kent wel iemand’, las ze gisteren de koeienletters in een krant. ‘Nederland rouwt’. Er waren campinggasten, die iemand kenden. Maar zij kende helemaal niemand. En toch moest ze rouwen, maar hoe?

Lees verder

Het meisje en de vermoorde moeder

Ze zat naast me in het vliegtuig en zei: ‘Mijn moeder is vermoord’. Dat verstond ik niet goed. ‘Wat?’ ‘Mijn moeder is net vermoord.’ Ze lachte vrolijk. ‘Hoor ik dat nou goed?’ vroeg ik. ‘Zei jij nou dat je moeder is vermoord?’ Ja, en ze keek me vriendelijk aan. Hoe zie je eruit als je moeder is vermoord? Toch niet zo?

Lees verder