Afgaande op de uitslagen waren Annemiek van Vleuten en Tom Dumoulin als Nederlands sterkste ronderenners van het afgelopen decennium aan elkaar gewaagd. Maar in hoeverre moesten ze tijdens de koers eenzelfde inspanning leveren en hoe ging hun lichaam hiermee om? Inmiddels met wielerpensioen durven de twee hun vermogensdata naast elkaar op tafel te leggen. Het levert ze direct een gezamenlijke wetenschappelijke publicatie op.

De donkere periode in het wielrennen waarin menig coureur er geen moeite mee had om voor de koers nog even een spuit te zetten of een bloedzak in zijn aders leeg te laten lopen, lijkt ver achter ons. Maar nog altijd heeft een renner baat bij die extra rode bloedlichaampjes in zijn lichaam. Welke opties heeft hij of zij dan?

Het is waarschijnlijk het grootste misverstand onder wielercommentatoren: melkzuur dat tijdens zware inspanning zowat uit de oren van de renner spuit en hem de lust ontneemt om nog verder te fietsen. Het kan niet kloppen: melkzuur gaat in het lichaam namelijk direct over in lactaat. En ook dat is geenszins een nutteloze afvalstof laat een recente studie in Nature zien.

Met zijn overwinning in Gent-Wevelgem afgelopen zondag schreef de Eritrese wielrenner Biniam Girmay wielerhistorie. Nog een geluk voor zijn tegenstanders dat de Vlaamse wielerklassieker zich niet in het hooggebergte afspeelde.

Het is de belofte van meer bewegen: extra calorieën verbranden en zo je overtollige gewicht kwijtraken. Maar uit tal van onderzoeken blijkt dat je aan het einde van een sportieve dag een stuk minder energie hebt verbruikt dan je had bedacht. Waar blijven die calorieën?

Met twee gouden medailles en één keer brons mag Sifan Hassan zich de atletiekkoningin van de Olympische Spelen in Tokio noemen. In slechts acht dagen moest de Nederlandse atlete zes keer aan de bak. Hoe verdeelde ze haar energie in die races?