Jaap Mees is filmmaker en freelance journalist. Voltooide de School voor de Journalistiek in Tilburg en de Filmacademie in Londen (regie/scenario). Maakte diverse korte en lange films, met name documentaires. Sommigen zijn vertoond in internationale filmfestivals in o.a Dublin, Londen, New York, Washington, Vancouver, Sitges, Utrecht en Manchester. Schreef voor diverse filmsites zoals Talking Pictures, NFTVM site en het filmblad Skrien. Nu Reporters Online, Cultuurpers.nl en Blendle/Cafeyn. Hij maakt ook opdrachtfilms voor musea en culturele instellingen. Zie website www.free-spirits-film.eu
Wil je mijn werk steunen? Laat je waardering dan blijken door een donatie te doen! Zo kan ik mijn werk voortzetten en help je onafhankelijke journalistiek in stand te houden.
Twee fascinerende en totaal verschillende documentaires in deze derde en laatste impressie van IDFA 2020. Een formidabele Nederlandse documentaire Silence of the Tides en 10 korte poëtische films van de Italiaan Vittorio de Seta.
Francesco Giullare di Dio is een zelden vertoonde film van Roberto Rossellini uit de Top 10 van eregast van IDFA 2020 Gianfranco Rosi. Deze laatste cineast maakte “Sacro Gra” over bewoners aan de ringweg bij Rome. Plus een vibrerende concertfilm over David Byrne van de popgroep Talking Heads gemaakt door Spike Lee.
Beïnvloed door de coronacrisis is IDFA dit jaar vooral via Internet te volgen. Op kleine schaal zijn er voorstellingen in enkele bioscopen zoals Tuschinski, De Balie en het Ketelhuis te zien.
Voor de tweede keer gingen de presidentskandidaten Joe Biden (Democraten) en Donald Trump (Republikeinen) met elkaar in de clinch. Het werd een veel inhoudelijker debat dan het vorige rommelige duel, waarin met name Trump Biden voortdurend onderbrak. Op 3 november gaat Amerika naar de stembus.
In museum Voorlinden in Wassenaar was er een zaal gewijd aan een van de belangrijkste naoorlogse Duitse kunstenaars Anselm Kiefer (1945). Zijn meestal grote werken zijn een mixture van schilderijen en organische beeldhouwwerken. Het werk refereert aan de geschiedenis, mythologie en filosofie.
De expositie ‘Chantal Akerman Passages’ in Eye over de Belgische filmmaker is de eerste over een vrouwelijke regisseur. Filminstituut Eye opende in 2012 zijn deuren. Akerman (1950-2015) is een sterk onafhankelijke cineaste, wiens leven in grote mate beïnvloed werd door de overleving van haar moeder in Auschwitz. Haar grootouders kwamen hier om. Typerend voor Chantal Akerman is haar uitspraak: “Ik voel me nergens thuis.”