Begon in 1986 bij het <strong>Algemeen Dagblad</strong>/ publiceerde onder meer in <strong>De Gids, The Moscow Times, De Standaard, NRC, National Geographic</strong>, publiceerde het boek<strong> De Jacht</strong> bij Uitgeverij Athenaeum/schrijf al vele jaren voor onder meer<strong> HP/DeTijd, Theaterkrant, Klassieke Zaken</strong>/is <strong>columnist en journalist</strong> van de <strong>Jagersvereniging </strong>en <strong>SBNL</strong>/werkt als hoofdredacteur van <strong>ZINGmagazine</strong> en presentator.
Wil je mijn werk steunen? Laat je waardering dan blijken door een donatie te doen! Zo kan ik mijn werk voortzetten en help je onafhankelijke journalistiek in stand te houden.
Stropende katten zijn een bedreiging voor de biodiversiteit: ze maken in Nederland ruim 100 miljoen slachtoffers per jaar. Dit druist in tegen zowel Europese als internationale wetgeving, zo bleek onlangs uit onderzoek. Maar overheden en natuurorganisaties kijken liever de andere kant op, want katten zijn populair. “De kat behoort wereldwijd tot de schadelijkste exoten.”
De 193,6 kilometer lange treinreis van mijn geboorteplaats Bregenz naar Innsbruck in Tirol duurt zo’n tweeënhalf uur en gaat dwars door de provincie Vorarlberg langs idyllische bergdorpjes als Dalaas, Klösterle, Wald am Arlberg, St. Anton am Arlberg en St. Jakob. Maar deze trein reist niet alleen door een van de mooiste landschappen van Oostenrijk. Hij rijdt ook dwars door mijn familiegeschiedenis. Mijn opa werkte als rangeerder op de spoorlijn tot een noodlottig ongeval – hij raakte beklemd tussen twee wagons – hem kreupel maakte en de familie in armoede stortte. Mijn overgrootvader Adalbert was machinist op de Arlbergbahn.
Vegan sexuals: ze schijnen echt te bestaan. Ik las erover in een recent interview met schrijfster/antropologe Roanne van Voorst in de NRC. Bij zo’n opmerking gaan bij mij alle signalen op rood. Dan probeer ik mij met een gezonde dosis journalistieke nieuwsgierigheid meteen een beeld te vormen. Wat voor bijzondere fetisj schuilt hierachter? Geloof het of niet, de werkelijkheid is nog onwerkelijker dan de fantasie. Het betreft namelijk vegetariërs die, uit principiële overtuiging, het bed alleen nog delen met andere vegetariërs. Zij bewaken het bed als een fort tegen de vijandelijke troepen; de vleeseters.