Wil je mijn werk steunen? Laat je waardering dan blijken door een donatie te doen! Zo kan ik mijn werk voortzetten en help je onafhankelijke journalistiek in stand te houden.
In de woongroep van Els is een speciale vluchtelingenkamer waar vluchtelingen een half jaar tot rust mogen komen. Soms is het wel even wennen voor ze, dat volwassen mensen een huishouden delen. En dat er geen vlees gegeten mag worden. “Ik doe dit niet alleen uit barmhartigheid, het is ook een statement tegen het asielbeleid.”
Hoe is het om je huis te delen met een vluchteling? De gast van Joanne en Cees Jan doet zo haar best om niet tot last te zijn, dat ze soms niet eens merken dat ze thuis is. Ze vinden het eigenlijk best relaxed zo. “Het kost veel minder tijd dan een pleegkind, daarom kunnen we het goed combineren met ons werk.”
Hoe is het om je huis te delen met een vluchteling? Het huis van Marianne (55) zit altijd vol met jonge jongens, die als alleenstaande minderjarige asielzoeker nog opvang van de overheid krijgen, maar op hun 18e op straat komen te staan. Soms heeft ze er wel tien tegelijk in huis. Hartstikke gezellig vindt ze dat. Maar toen haar dochter verliefd werd op een van hen, was het toch wel even slikken.
Hoe is het om je huis te delen met een vluchteling? Albertina leeft altijd helemaal op als er weer nieuwe gasten komen. Privacy is voor haar niet zo belangrijk. “Ik hoef niet alleen te zijn, ik wil áltijd wel dingen samen doen.” Deel vijf van een serie interviews over gastvrijheid, on-Hollandse gezelligheid en alledaags ongemak.
Hoe is het om je huis te delen met een vluchteling? Voor Younis is het de normaalste zaak van de wereld. Ooit stond hij zelf op straat, nu helpt hij anderen. “In Sudan mag je nooit aan je gasten vragen hoe lang ze van plan zijn te blijven.” Deel vier van een serie interviews over gastvrijheid, alledaags ongemak en on-Hollandse gezelligheid.
Hoe is het om je huis te delen met een vluchteling? Anton vertelt over die zeldzame keer dat hij boos op zijn gast was: toen die zijn voeten aan het gasfornuis wilde warmen en zijn sokken in de fik vlogen. Om de koeienpotensoep die hij kreeg voortgezet kon hij nog wel lachen. Deel drie van een serie interviews over gastvrijheid, alledaags ongemak en on-Hollandse gezelligheid.