Ik schrijf over alles wat mijn nieuwsgierigheid wekt. Dat is veel. Vaak kom ik uit bij verborgen hoeken van de geschiedenis, maar soms ook bij het persoonlijke verhaal. Het alledaagse leven èn het drama. Actueel, maar soms ook wat minder. Wel altijd goed geschreven en een plezier om te lezen.
Wil je mijn werk steunen? Laat je waardering dan blijken door een donatie te doen! Zo kan ik mijn werk voortzetten en help je onafhankelijke journalistiek in stand te houden.
Verandert er nou nooit eens iets bij jou in de buurt? De vraag wordt me vaak gesteld en dan antwoord ik meestal in de trant van: jawel, hier en daar zijn wel wat kleine verbeteringen te zien. Maar fundamenteel? Nou, nee. Niks. Nada.
Buitenlandse toeristen worden niet geweerd uit de coffeeshop: de gemeenteraad is tegen. Een echte oplossing voor het coffeeshop-probleem is dit ook niet. Daarvoor moet er landelijk worden ingegrepen.
De teleurstelling dat er niks is veranderd op de Wallen na de coronacrisis is nog steeds niet verdwenen. Laat de herfst daarom herfstig zijn en de winter winters.
Vuilnis, herrie en nul handhavers. Zo rommelen we de herfst in die er vooralsnog niet veel anders uit zal zien als de laatste herfst voor de coronacrisis.
Een klein pareltje, waarvan er best meer zouden mogen zijn in de buurt: de Bethaniënstraat. Rustig en groen en toch midden op de Wallen.
Er is veel te chagrijnen over de afgelopen week. Niet zo moeilijk natuurlijk in deze buurt. Nee, het is bepaald geen uitputtend verslag vanuit de urban jungle. Ik volsta met een paar voorvallen. Maar uiteindelijk gebeurde er, het moet gezegd, toch ook iets aardigs.