Uitkijkpost de Wallen (316): Let it rain
De teleurstelling dat er niks is veranderd op de Wallen na de coronacrisis is nog steeds niet verdwenen. Laat de herfst daarom herfstig zijn en de winter winters.
De teleurstelling dat er niks is veranderd op de Wallen na de coronacrisis is nog steeds niet verdwenen. Laat de herfst daarom herfstig zijn en de winter winters.
Vuilnis, herrie en nul handhavers. Zo rommelen we de herfst in die er vooralsnog niet veel anders uit zal zien als de laatste herfst voor de coronacrisis.
Een klein pareltje, waarvan er best meer zouden mogen zijn in de buurt: de Bethaniënstraat. Rustig en groen en toch midden op de Wallen.
Er is veel te chagrijnen over de afgelopen week. Niet zo moeilijk natuurlijk in deze buurt. Nee, het is bepaald geen uitputtend verslag vanuit de urban jungle. Ik volsta met een paar voorvallen. Maar uiteindelijk gebeurde er, het moet gezegd, toch ook iets aardigs.
Amsterdam is popi, ook gewoon weer na de coronacrisis. We worden net als voordien overspoeld door toeristen. Er is niks veranderd. De twee jaar dat het stil was, zijn voorbij.
Het is zomer op de Wallen. De ramen staan open om de hitte te verdrijven en de straatgeluiden komen nu ongefilterd het huis binnen.