Ik schrijf over alles wat mijn nieuwsgierigheid wekt. Dat is veel. Vaak kom ik uit bij verborgen hoeken van de geschiedenis, maar soms ook bij het persoonlijke verhaal. Het alledaagse leven èn het drama. Actueel, maar soms ook wat minder. Wel altijd goed geschreven en een plezier om te lezen.
Wil je mijn werk steunen? Laat je waardering dan blijken door een donatie te doen! Zo kan ik mijn werk voortzetten en help je onafhankelijke journalistiek in stand te houden.
De zogenaamde beperkte lockdown drukt een zwaar stempel op de buurt. Ondertussen lijkt het statiegeld op plastic flesjes een onvoorzien neveneffect te hebben en wordt het steeds moeilijker tussen alle obstakels door je huis te bereiken.
Er zijn van die verhalen waarvan je denkt: moet ik daar nu op reageren? Afgelopen zaterdag stond er een verhaal in dagblad Trouw onder de kop: Sekswerkers horen in de binnenstad.
Stenen tegen je raam en lieden die je huis binnen dringen. Het lijkt steeds gekker te worden op de Wallen.
Er was weer eens een bijeenkomst voor de buurtbewoners georganiseerd door de gemeente. Het zal nog wel een paar jaren duren voordat… Ja, voordat wat eigenlijk?
Niets is voor de eeuwigheid. Ook kroegen niet. Alhoewel? Een paar hebben de tand des tijds weten te doorstaan.
“Een hek?’ Antwoord: ‘Ja, een hek.”