Het Sint Annenkwartier verandert. Langzaam maar zeker zijn daar de contouren te zien van een heel nieuwe business op de Wallen.

Maandagmorgen. Het is een enorme bende op de Wallen. Overal ligt vuil. Blikjes, plastic bekers, patatzakken, pizzadozen. Vuilnisbakken zijn opengebroken voor flesjes en statiegeldblikjes. De rest van de rotzooi ligt om de bak gedrapeerd. Daar komt nog het huisvuil bij. De lokale meeuwenkolonie is er ook dit keer in geslaagd een groot aantal zakken open te pikken. De straat ligt bezaaid met wc-papier. Althans, zo ziet het eruit, maar het kunnen ook resten keukenrol zijn.

Prostitutie op de Wallen is “organisch gegroeid” en door meer ramen zal de drukte afnemen. De wijsheid van de nachtburgemeester.

De Wallen lijken de proeftuin te zijn voor niet altijd aangename nieuwe trends. Toch blijven hier steeds strijders actief voor een betere buurt. Prachtig en prijzenswaardig. Maar…

Het is altijd hetzelfde: als ik terugkom van vakantie kijk ik met gemengde gevoelens om me heen. Prachtige buurt, leuke mensen, gezellige drukte. Maar ook bonkende herrie, viezigheid alom en asociale bezoekers die hun plastic bakje gewoon in de gracht mieteren. En na 12 uur in de middag wordt het al dringen in de buurt.

De wallenwacht, een clubje bewoners dat regelmatig door de buurt kuiert en mensen aanspreekt op ongewenst gedrag, stopt ermee. Reden: intimidatie en bedreiging.