Zijn stem klinkt nog altijd als een klok. Michael – met die moeilijke achternaam -, mannetje van de radio. Generatiegenoot van onder anderen Adam Curry, Wessel van Diepen en Unico Glorie. Lefgozers die het beroep van DJ veranderden en in zaken gingen. Het liefst volgens de American way.
Met zijn eerste boek Dansen in de Hemel is Michael Pilarczyk na veel omzwervingen een nieuwe weg ingeslagen als schrijver. Hij heeft de smaak te pakken, want aan een tweede boek wordt gewerkt. Hoewel Dansen in de Hemel fictie is, staat hij zelf grotendeels model voor de in Polen geboren hoofdpersoon Mishka Kamadev.
Gedreven vanuit zijn grote verlangen om DJ te worden, maakt Kamadev zijn droom waar. In korte tijd staat hij aan de top van het clubcircuit van Amsterdam tot Ibiza en bouwt hij een media-imperium op. Maar de internetbubble en de hebzucht van de jaren 90 zorgen ervoor dat de jonge DJ net zo snel valt als hij op klom.
'Ik wilde een verhaal schrijven dat mensen aan het denken zet'
Op de aandelenbeurs verliest hij in korte tijd miljoenen en zijn zakenpartners die hem uit dit gat zouden moeten trekken, blijken niet te vertrouwen. Privé gaat het ook mis. Zijn vrouw is ernstig ziek, hij krijgt een relatie met haar beste vriendin en verwekt een kind bij een oude jeugdliefde.
Met vallen en opstaan ontdekt Kamadev uiteindelijk het geheim van het bestaan. Pilarczyk: ‘Ik wilde een verhaal schrijven dat mensen raakt, een verhaal dat mensen aan het denken zet over over wat we elke dag doen, wat onze diepe verlangens zijn en dat je, ondanks tegenslagen en tragische momenten, altijd je eigen pad moet blijven volgen. Dat leidt uiteindelijk naar de goede afloop.’
Scenario’s voor succes
Vanuit de puinhoop die zijn hoofdpersoon in het boek achter laat, bouwde Pilarczyk zijn nieuwe leven als gedachtencoach op. Hij handelt nu in scenario’s voor succes. Iets wat hij zonder de ervaringen van Dansen in de Hemel niet had gekund.
‘Zonder geloof in jezelf gaat er niets gebeuren. Je moet jezelf op het podium zien staan met de gouden medaille om je nek. Ik help mensen om stappen te zetten op weg naar die overwinning. Samen maken we een roadmap naar succes.’ Mislukking sluit hij uit. ‘Het zit in jezelf. Als je focust op wat je wilt bereiken, kom je er ook. Het is een kwestie van de juiste gedachten energie geven.’
'Medewerkers begrijpen niets van de visie van hun CEO'
Dat zijn we alleen niet gewend volgens Pilarczyk. ‘Mensen zijn voorbereid op mislukkingen. We hebben allemaal scenario’s klaarliggen voor als het niet gaat, zoals we willen. Maar op succes zijn we niet voorbereid.’
Als een sneeuwbal de berg af
In de roerige jaren negentig rolde Pilarczyk naar eigen zeggen als een sneeuwbal de berg af. Wijs geworden door die ervaring, zocht hij daarom hulp. ‘Ik ben me gaan verdiepen in hoe zaken werken. Zo ontmoette ik business coach Daniel Peña. Hij kan vanuit niets succesvolle bedrijven maken. In 40 jaar deed hij deals met een totale waarde van meer dan 50 miljard dollar. Van hem heb ik veel geleerd.’
Hij ging zich interesseren in bedrijfsprocessen. Zoals hij ooit collega DJ Jeroen van Inkel ontleedde om te weten hoe hij draaide, ging hij nu met andere ogen kijken naar succesvolle ondernemers. Tegenwoordig opent hij die ondernemers als gedachtencoach vaak de ogen.
'De klap in de muzieksector zag je gewoon aankomen'
In alles merk je dat Peña een rolmodel is voor Pilarczyk. Naar Nederlandse voorbeelden moet hij langer zoeken. Via Donald Trump en – hoe kan het anders als je naar de auteur kijkt, Richard Branson komen we uit bij Hans Breukhoven, Joop van den Ende en John de Mol. Ondernemers uit zijn eigen sector. ‘Het zijn alle drie gedreven mensen. Breukhoven is een soort kleine Branson. De klap in de muzieksector zag je gewoon aankomen. Het was een straat met aan het begin een enorm bord met eenrichtingsverkeer, maar toch reed hij erin, omdat hij passie had voor zijn vak. Zo’n man gun je geen faillissement.’
Van tegenslagen word je alleen maar beter, meent Pilarczyk. Zeker in deze tijd is een gebutst CV een enorm pluspunt. ‘Mensen verbinden zich aan mensen. Je moet je hart en ziel in een bedrijf kunnen stoppen. Kijk hoe het met Endemol ging nadat John en Joop eruit gestapt waren. De ziel was eruit. CEO’s moeten een rolmodel zijn voor medewerkers. Dan gaan mensen je volgen en vergeven ze je minder geslaagde acties wel.
Bedrijven lijken wel geautomatiseerde systemen
Bij veel Nederlandse ondernemingen mist hij die betrokkenheid. ‘Het gat tussen de werkvloer en de topfloor met de directie is veel te groot. Een bedrijf lijkt vaak wel een volkomen geautomatiseerd systeem met als enige doel winst maken. Als dat tegenvalt, gaan ze snijden in kosten en vallen er ontslagen. De verbinding met het oorspronkelijke bedrijfsdoel zijn bestuurders soms helemaal kwijt.’
Hij geeft een voorbeeld uit eigen ervaring. ‘Bij 538 waren we in het begin allemaal gek van radio maken. Het was houtje-touwtje radio, maar we hadden succes. Daarom kwamen er meer regels en toen het uiteindelijk een echte business werd, kwamen er nog meer regels.’
'Hoe groot het zwarte gat ook is: ga iets doen'
In Dansen in de Hemel geeft hij nog een fraaier voorbeeld. Van de ene op de andere dag wordt hoofdpersoon Mishka Kamadev ontslagen uit zijn eigen bedrijf.
‘Het zou goed zijn als medewerkers meer begrijpen van de visie van hun CEO. De oprichter van Daewoo Kim Woo-Chong bijvoorbeeld heeft een boek geschreven ‘Goud ligt op straat’. Het is kraakhelder wat hij vindt. En daar kun je het met mee eens zijn of niet, maar hij heeft wel een bedrijf opgebouwd van 52 miljard.’
Kijk van een afstand naar problemen
Pilarczyk heeft geleerd om van een wat grotere afstand naar problemen te kijken. ‘In goede tijden hoef je helemaal niets te managen. Succes komt vanzelf en verdwijnt dan weer. Het is een golfbeweging. Wat je vaak ziet is dat in die neerwaartse beweging van alles gemanaged moet worden. De focus komt heel erg op het probleem te liggen. De beste mensen van het bedrijf gaan zich er mee bezighouden, met als gevolg dat kansen die voorbij komen niet meer worden gezien. Het bedrijf wordt een flatliner op een monitor. ‘Als je de rust neemt om de zaak van wat verder weg te bekijken, vallen je hele andere zaken op.’
Die rust haalt Pilarczyk niet meer, zoals Kamadev in het boek, uit Oxazepam, maar uit meditatie en healingtechnieken. ‘Ik weet het een en ander van energie. Sinds twee jaar word ik begeleid door spiritueel counselor Anah Maa. Het afstemmen op een gezamenlijk frequentie is zo belangrijk om samen verder te komen. Energieën kunnen elkaar enorm versterken, maar bij onjuiste afstemming ook ontzettend tegenwerken.’
Volgens de schrijver-coach is het belangrijk om juist in moeilijke omstandigheden in beweging te komen. ‘Hoe groot het zwarte gat ook is: ga iets doen. Als je zaken in de energie zet, gaat zich iets manifesteren.’
Selfmade schrijver
Het schrijven van Dansen in de Hemel heeft hij eigenlijk ook op die manier aangepakt. ‘Ik had een enorme achterstand. Niemand geloofde dat ik, de plaatjesdraaier, een schrijver kon zijn. Dat moet je nu net niet tegen me zeggen.’
Pilarczyk kwam in actie. Gedurende zijn sabbatical van drie jaar, waarin hij rond de wereld zeilde, volgde hij een schrijversopleiding. ‘Ik heb het mezelf geleerd, met behulp van goede leraren. In het begin ging door elk stukje tekst een rode streep, maar nu hoor ik van lezers dat ze het een prettig boek vinden.’
Voor het vermarkten van het verhaal richtte hij samen met de Amersfoortse uitgeefster Elise de Bres een nieuw bedrijf op. ‘Ik had het boek en het kapitaal en zij de kennis van het uitgeven. We vonden elkaar meteen sympathiek en zijn het gaan doen.‘
Het is het business model waar hij voor de toekomst in gelooft. ‘Ik draag mijn kennis graag over op jonge mensen en dan wil ik vaak ook nog wel investeren in hun bedrijf. Daar gaat het voor veel starters om. Toegang tot geld. Natuurlijk gaat het weleens mis en krijg ik bij wijze van spreken een kaartje vanaf de Bahama’s met de mededeling ‘we zijn failliet’. Voor mij zijn dat ook leermomenten. Maar daar ben ik niet meer bang voor. In de meeste gevallen gaat het gewoon goed als ondernemers zich goed hebben voorbereid en weten wat ze écht nodig hebben om succes te hebben.’
