Beste Frans Gunnink, initiatiefnemer van DinoDino, het ‘bijbelse tegengeluid’ bij Freek Vonk en zijn dinoplaatjes. Ik wil deze brief graag positief beginnen. Bedankt voor het lachen, Frans! Mijn vrienden en ik hebben veel schik gehad om jouw website, tot het moment dat we beseften dat het helemaal geen satirisch project is. Sommige minder aardige vrienden zijn je alsnog dankbaar, want zij zien aan jou dat er levende fossielen bestaan. Weer wat geleerd!
Dus je wilt de plaatjes sparende jeugd ervan overtuigen dat er miljoenen jaren geleden geen dinosauriërs leefden, zoals Freek beweert. Omdat de aarde pas 6000 jaar oud is als je de bijbel als een letterlijk geschiedenisboek leest. Je bent bang dat de informatie op de plaatjes onze kinderen vergiftigt met twijfels over de historiciteit van het scheppingsverhaal.
Het tijdsbesef van een kind reikt niet zover
Prachtig, Frans! Maar ik vraag me af of je wel begrijpt hoe kinderen werken. Voor een kind dat onder sociale druk dinoplaatjes verzamelt, staan er maar twee stukken relevante informatie op zo’n voor de brandstapel voorbestemd stuk toekomstig oud papier. Het eerste: heb ik dit plaatje al in mijn album? Het tweede: heeft een van mijn vriendjes dit plaatje al? Daar houdt de inhoudelijke interesse wel een beetje op temidden van overhypte verzamelwoede, Frans, dus wees gerust.
Daarnaast heb je kennelijk een nogal hoge pet op van het besef van tijd in een kinderhoofd. Voor schepselen die elke lente weer vragen of Sinterklaas alweer bijna komt (wat vertel jij je kinderen eigenlijk over die Roomse goedheiligman, broeder?) is ‘miljoenen jaren’ net zo lang als 6000 jaar. Of zeven dagen, for that matter. Een kind leeft met de dag, dat beseften onze voorouders goed toen ze dat mooie scheppingsverhaal verzonnen dat slechts zes overzichtelijke dagen duurt.
Je denkt dat ik kinderen onderschat? Echt? Wel, Frans, dan ben ik benieuwd hoeveel vragen jouw kinderen hebben gesteld bij jouw verhaal over dino’s in de ark van Noach. Per slot van rekening toch maar een houten bootje van 22 meter breed. Waar dan volgens jouw website dierenparen op hebben gevaren die dertien keer zoveel wogen als een olifant of wel 30 meter lang konden worden. Die konden mooi een klein jaar lang hun kont niet keren op dat schip. En de ladingen stront, Frans!
Weer een pr-ravage voor de kerk
Nee, vriend, deze theoloog is verre van overtuigd van jouw project. Je bent niet meer in staat om de bijbelse verhalen te lezen met de ogen van een kind, zoals Jezus het graag zag. Zo moet dat gaan: als je jong bent lees je de heilige sprookjes en zie je er de waarheid in én geloof je in de historiciteit. In je puberteit ga je het onzalige gevecht aan met de ‘feitelijkheden’ en ‘onfeitelijkheden’ in de bijbel. Daarna word je volwassen en lees je Genesis zoals het gelezen wil worden: als een heilig sprookje, niet historisch maar wel waar.
Het is jammer dat je die slag nooit hebt kunnen maken en je kinderen in je onkunde meesleurt. Alles wat het nu oplevert is een nieuwe pr-ravage voor de christenheid. Maar dat geeft helemaal niets, want die sparen we in de kerk, en déze hadden we nog niet.
