Amsterdam UMC (Universitair Medische Centra) gaat vanaf 4 mei een groot onderzoek doen naar de verspreiding van het coronavirus in verpleeghuizen. Een van de belangrijkste vragen is of ook mensen zonder symptomen mensen kunnen besmetten. Voor de partner van mijn moeder en vele anderen komt dat onderzoek te laat.
Na tien jaar in Irak herinnert de oorlog tegen corona me aan wat de voortdurende dreiging van geweld met je kan doen. Het gevaarlijkst is de gewenning. Gebrek aan voorzichtigheid kan dodelijk zijn.
Het noorden van Brazilië is volgens velen op dit moment het centrum van de verspreiding van het coronavirus in Brazilië. Manaus, de hoofdstad van de deelstaat Amazonas, verkeert in chaos, zo is alom de boodschap.
President Bolsonaro zaait bij de Braziliaanse bevolking verwarring over wat nu het best is om het coronavirus buiten de deur te houden: lockdown of niet. De besmettingscurve stijgt nog steeds fors en de grote vraag is of Brazilië op tijd naar rechts kan afbuigen om een Italiaanse drama te voorkomen.
“Waarom vechten jullie?”, vroegen mensen mij tijdens de oorlog in Joegoslavië. “De omstandigheden waren zwaar en het ging slecht met de economie”, probeerde ik uit te leggen. “Mensen werden bang en gevoelloos, ze leefden zich niet meer in in andere bevolkingsgroepen. Vanaf daar ging het heel snel.” Mijn Nederlandse vrienden luisterden naar mijn uitleg, maar ze konden het zich niet voorstellen. Nu in de hele wereld een grote crisis dreigt en veel mensen in angst leven, vraag ik me af in hoeverre we ongevoeligheid voor de ander kunnen voorkomen.
“Alles klapt in elkaar. Mensen sterven, verbreken het isolement, ziekenhuizen hebben geen bedden meer, lijken worden in koelcontainers opgeslagen en de gemeentelijke overheid legt steeds nieuwe begraafplaatsen aan.”