Het is dan ook onbegrijpelijk dat de Gazanen niet van plan zijn om Hamas de mond te snoeren, maar het kennelijk toch eens zijn met wat Hamas voor ogen staat: de vernietiging van Israël. Hamas heeft de gegijzelden goed verstopt, want het lukt het Israëlische leger maar niet om ze allemaal vrij te krijgen. Zo blijven de gegijzelden het wisselgeld in het politieke spel tussen Hamas en Israël en blijft het getreiter aan de winnende hand.
Familieleden van de gegijzelden zijn ook ten einde raad. Protesten om de druk op politiek Israël op te voeren om te onderhandelen met Hamas over de vrijlating van de gegijzelden heeft nog te weinig opgeleverd. Wel is de onevenredigheid bloot gelegd dat Israël voor de vrijlating van een gegijzelde duur moet betalen met de vrijlating van vele Palestijnse gedetineerden.
Het is ook een gotspe dat de Hamas-kopstukken die sturing gaven aan het zaaien van dood en verderf in Israël op 7 oktober 2023 in een poging een islamitische staat te kunnen vestigen nog steeds vrij rondlopen. Het is in strijd met dat Hamas als een terroristische organisatie wordt gezien. Qatar die als bemiddelaar optreedt, zal daar anders tegenaan kijken, want de kopstukken kunnen daar ongehinderd verblijven. En andere Arabische staten verzetten zich daar niet tegen. In dit licht moet het dan ook worden gezien dat de demonstraties van Palestijnen en hun meelopers in Nederland zich niet tegen Hamas richten, maar tegen Israël dat als boosdoener wordt beschouwd.
Als de demonstranten het eens zijn met Hamas en Israël als staat moet worden vernietigd, dan heeft Israël net zoveel recht om Hamas dat de Gazaanse burgerbevolking als menselijk schild gebruikt te vernietigen. In de media, bijvoorbeeld het gekleurde NOS-Journaal, met een zeer slecht verslag van de uitspraak van het Internationaal Strafhof in de genocide-zaak die door Zuid-Afrika was aangespannen, worden Gazaanse kinderen vaak opgevoerd als slachtoffer van het oorlogsgeweld, maar hoe fair is dat tegenover Israëlische kinderen die zijn vermoord, dat niet kunnen navertellen, en Hamas vrij spel krijgt om zich te hergroeperen om Israël opnieuw aan te vallen. De vraag is of de vestiging van een Palestijnse staat dat zal tegenhouden.
De nabestaanden van de gegijzelden lijken een briljante inval te hebben gekregen door nu Hamas voor het Internationaal Strafhof te dagen en ter verantwoording te roepen voor het in gijzeling houden van ruim honderd Israëliërs van wie niet bekend is wie wel of niet meer leeft dat als een terroristische daad moet worden gezien.
Het kan niet anders dan dat het Internationaal Strafhof Hamas zal moeten veroordelen en hopelijk een opsporingsbevel zal uitvaardigen om de Hamas-leiders aan te houden. Het zal de weegschaal van vrouwe Justitia weer laten schommelen, maar ook antwoord moeten geven op de vraag of Hamas een vrijheidsbeweging wat de een erin ziet of een terroristische organisatie is wat de ander erin ziet.
