‘De macht van Algas’ is surreëel en spannend

Het is het jaar 2317. Door de gevolgen van de klimaatverandering is de wereld ingrijpend veranderd. Overstromingen hebben veel mensen naar andere plekken verjaagd, en door de opwarming van de aarde groeien zelfs in Nederland bijzondere exotische boomsoorten.

Ook het eiland Walcheren ontkwam niet aan de klimaatverandering: het eiland is nog maar dunbevolkt sinds het door grote en kleine watersnoodrampen werd geteisterd. De toekomst is onzeker, want niemand weet wanneer de volgende overstroming komt. Maar niet alles is kommer en kwel: de vooruitgang op het gebied van biotechnologie heeft bijvoorbeeld reuzenpaarden opgeleverd, die heel wat sterker zijn dan de paardenrassen van pakweg 300 jaar eerder.

Toch veranderen sommige dingen ook na honderden jaren niet. De mensheid is nog altijd op zoek naar hoop en perspectief, en bedrijven streven naar winstmaximalisatie. Klimaatverandering verandert daar niets aan.

Algas, de machtige producent van een moderne biobrandstof, is zo’n bedrijf. De directie ziet kansen om op het eiland Walcheren een grote fabriek te bouwen, die algen omzet in brandstof. De inwoners zitten voorlopig nog in de weg, maar het bedrijf heeft zo zijn eigen manieren om alleenheerschappij op het eiland te krijgen. De methode die ze daarvoor willen inzetten, was eerder al een succes op Texel.

Vlisse, Zoom, Sierezee: voor wie een beetje thuis is in topografie, is de wereld die Marco Kunst in ‘De macht van Algas’ schetst herkenbaar.

Bies, Lutijn, Wikke en Naomi kennen Algas wel – de multinational is bekend op het eiland. Als een zware storm het eiland teistert en de dijken breken, vinden ze het fijn dat Algas te hulp schiet om de gaten in de dijken te dichten. Zonder hulp van het bedrijf zou het eiland immers verdrinken.

De complottheorieën van de vreemde conciërge Wartelman doen ze dan ook af als wartaal. Maar als Algas steeds dwingender wordt en het eilandleven radicaal dreigt te veranderen, ontdekken ze dat de conciërge meer gelijk heeft dan ze dachten.
Samen met veel andere eilandbewoners komen ze in actie. AI-inktvis Satine, die eigenlijk verboden is, helpt om de duistere kanten van Algas aan het licht te brengen. Maar de hoofdrol is voor Bies, die met gevaar voor eigen leven de lont in het kruitvat steekt.
Grote thema’s
Vlisse, Zoom, Sierezee: voor wie een beetje thuis is in topografie, is de wereld die Marco Kunst in ‘De macht van Algas’ schetst herkenbaar. Dat geldt voor meer dingen, zoals het machtige biobrandstofconglomeraat, drones en technologieën waarmee de bevolking op Walcheren anno 2317 in de gaten kan worden gehouden. Het maakt de wereld waarin Bies, Lutijn, Wikke en Naomi leven surreëel: herkenbaar en een tikkeltje vervreemdend.

Kunst – die dit jaar met ‘Het touw en de waarheid’ werd genomineerd voor de Woutertje Pieterse Prijs – weet grote thema’s knap te verweven met een onbekende maar voorstelbare wereld waarin niets meer is wat het was. En passant zet hij lezers aan het denken over klimaatverandering, de rol van technologie in de samenleving, de rechtsstaat en crowd control.
Wie die thema’s te zwaar vindt, heeft met ‘De macht van Algas’ ook gewoon een vlot leesboek in handen waarover je nog lang kunt nadenken.

Boekgegevens

Boektitel: De macht van Algas
Auteur: Marco Kunst
Uitgeverij: Lemniscaat
Jaar van uitgave: 2024
Aantal pagina’s: 310
Prijs: € 15,99

Mijn gekozen waardering € -

Studeerde Political Sciences. Is erg geïnteresseerd in maatschappelijke en technologische ontwikkelingen en de toepassing daarvan –met sterke nadruk op burgerrechten. Wat mág delft namelijk te vaak het onderspit in de discussie met wat kán. Rond dit thema komen overheid en bedrijfsleven al snel bovendrijven.