Diagnose op afstand

Misschien stellen we dan wel geen diagnose op afstand, maar een wijziging in het ziektebeeld zullen we wel moeten kunnen herkennen......

               Niet afstandelijk!

In de Volkskrant (Sir Edmund) staat op 4 februari 2017 een artikeltje met deze kop ‘Diagnose op afstand’. Met de subkop: mag een psycholoog of psychiater een diagnose stellen over iemand die hij of zij niet heeft ontmoet? Nee, zegt Damiaan Denijs, hoogleraar psychiatrie aan de Universiteit van Amsterdam en voorzitter van de Nederlandse vereniging voor psychiatrie. Aanleiding is de vraag of de nieuwbakken president van de Verenigde Staten Donald Trump een narcist genoemd mag worden.

Met zorg op afstand (eHealth) bewegen we ons op een breed, deels nog onontgonnen terrein van de zorg. Misschien stellen we dan wel geen diagnose op afstand, maar een wijziging in het ziektebeeld of nieuwe medische problemen zullen we wel moeten kunnen herkennen. Liefst voor er ernstige problemen ontstaan. Is dat medisch verantwoord? Wat moeten we dan monitoren en registreren (draadloze sensoren, parameters) en hoe vaak (data) en hoe lang. En wat te doen als er uitschieters zijn. Data-analyse moet dan te hulp komen. Maar laagdrempelig tussen patiënt en zorgverlener contact blijft cruciaal

Mathilde Hermans en Martine Breteler
Hoe moeten patiënten en zorgaanbieders met ehealth omgaan? De Technische Geneeskundige kan daarbij een helpende hand bieden. Een workshop tijdens het jaarcongres van deze beroepsgroep op 3 februari 2017 in Amersfoort is aan dit thema eHealth en meer specifiek telemonitoring gewijd. De boeiende workshop wordt geleid door Prof. Lisette van Gemert. Er zijn enkele opmerkelijke voordrachten. Mathilde Hermans en Martine Breteler bestuderen in het UMC Utrecht de ‘patiënt journey’. De patiënt doorloopt een aantal stadia na bijvoorbeeld een slokdarmoperatie. De opnameduur is inmiddels al teruggebracht van 16 naar 8 dagen. Maar de zorg moet ook thuis gegarandeerd zijn. Een van de vragen die de sprekers aan het publiek voorleggen is uitdagend. Is de techniek al voldoende geschikt (met een CE keuring ben je er niet) voor thuismonitoring? De reacties zijn wisselend.

Validatie
Zijn de apparaten afdoende gevalideerd (onderzocht) en werken ze ook goed in de dagelijkse praktijk. Stel een patiënt met diabetes en COPD die een darmoperatie ondergaat wegens een carcinoom met als complicatie een longontsteking. Waarop moet je dan thuis letten? De handen schieten omhoog. Temperatuur, suiker, ontsteking, ademhaling, stappen enz. De lijst wordt almaar groter. Wat is relevant? “Het gaat niet alleen maar om vernieuwing door technologie, maar een nieuw gebruik van technologie”. Een van de belangrijke aandachtspunten vormen de data die gevraagd en ongevraagd bij de zorgaanbieder terecht komen. Je kunt de arts niet overspoelen met data en je moet er ook nog een beslissing mee kunnen nemen. Wat is zinvol. Nog vragen. Eén van de aanwezigen (AMC) signaleert nu al een toegenomen werklast omdat patienten in paniek raken door uitslagen die de technologie genereert en dan het ziekenhuis bellen. Zoals Lisette van Gemert verwoord is dit nu juist een onderzoeksterrein. Ook wordt opgemerkt dat er gespecialiseerde callcenters zouden kunnen ontstaan die dit soort vragen ‘wegvangen’. Ook de wearables die mensen zelf aanschaffen (consumententechnologie) vormen een aandachtspunt.

Data

JanTaco te Gussinklo · TiiM 2017
Lisette van Gemert buigt zich over de personalisatie van de zorg. In haar voordracht stelt zij dat digitalisering en data (die inmiddels ook van bottom-up komen dank zij consumentenelektronica ) leiden tot onstuitbare veranderingen. Een shift in de wijze van monitoren en coaching. Tracking & tracing speelt een rol. In Twente vormt Lisette’s afdeling een hub tussen het technische en sociale domein. De uitdaging is niet zozeer het verzamelen van data, maar vooral de interpretatie en besluitvorming. Maar ook de coaching. Hoe krijg je als patiënt feedback op de data? Vanuit het Wearables Lab in Twente is wel gebleken dat de praktijk weerbarstig is. Mensen gaan op een zeker moment signalen negeren of missen toch een incentive. Coaching (communicatie!) is absoluut niet hetzelfde als het genereren van data. Welke feedback is aansprekend. Geautomatiseerd of blended (tijdens consult) aanleveren? Gedragstheorie is onmisbaar. Bij chronische patiënten is het geen sinecure en spelen motivatie, geestelijke vermogens en triggers een rol. Het is een multifactorieel gebeuren. Lisette beschrijft het huidige hartfalenproject. Kunnen we daarbij de inzet van de verpleegkundige vervangen door technologie. We leren veel. Dagelijks gaat er een alarm, maar dat blijkt lang niet altijd zinvol! De aandacht van de verpleegkundige verslapt ook. Hiermee wordt de zorg niet efficiënter! Cliënten met een criminele achtergrond zou je wellicht ook via wearables kunnen begeleiden. Primair staat ook dan de motivatie. Stress meten bij werknemers via wearables blijkt in de praktijk veel minder soepel te worden geaccepteerd dan de producent stelt. Het gaat steeds om het persuasieve model. Predictie (voorspellen) kan ook bij surveillance van uitbraken van infectieziekten een rol spelen. Bijvoorbeeld via sensoren die meten of je als verpleegkundige je handen hebt gewassen. Probleem: hoe bereik je met al deze mooie plannen de grote categorie mensen die hier helemaal niets mee heeft. Ook een vraag: van wie zijn de data?

Zorgcloud van KPN
Natasja Snijders werkt bij KPN. Eerder ervaarde zij hoe medische technologie in het Radboud ziekenhuis werd geïntroduceerd. Bij KPN heeft zij een brugfunctie tussen techniek en zorg. 4500 mensen zijn onderling via de zorgcloud van KPN verbonden met als klinkend resultaat 900.000 berichten per jaar. Maar ook 12.000 ECG gegevens (van event recorders met geïntegreerde SIM kaart) gaan via deze zorgcloud naar een medische service centrale, waar ze direct worden geanalyseerd. De gedachte is dat deze aanpak leidt tot minder doorverwijzingen naar de cardioloog. Een optimalisering van dienstverlening. Iemand oppert de inzet van Watson (IBM) bij de analyse. Er wordt nu gewerkt in streekziekenhuizen aan onderlinge beschikbaarstelling van ECG gegevens tussen 1e-2e lijn. Een nieuw aspect: Cardiosecur (een Duits bedrijf dat onlangs is overgenomen door KPN) levert ECG analyse op tablet. Zou dat iets zijn voor de consument? Veranderingen in het ECG patroon kunnen meteen worden vastgesteld en er volgt een geautomatiseerd advies. Een levendige discussie volgt. Gaan patiënten dit eisen? Wat zijn medische risico’s? Leidt dit tot teveel onterechte doorverwijzingen of juist substitutie? De presentaties leiden tot reflectie. Welke vragen hebben we vanuit de zorg en hoe ver komen we met de technologie. Betrek stakeholders bij deze overweging. Zet niet gewoon ‘een ding’ neer, aldus Lisette.

Lisette van Gemert, PhD
Lisette is professor aan de Universiteit van Twente in “Persuasive Health Technology” Daarnaast heeft ze een aanstelling als visiting professor aan de University of Waterloo (Canada). Lisette is oprichtster en coordinator van het eerste Center for eHealth & Wellbeing Research (CEWR). Lisette heeft daarnaast de CeHRes-Roadmap, richtlijnen voor ontwikkeling, implementatie en evaluatie van eHealth ontwikkeld. Deze richtlijnen zijn gebaseerd op onderzoek in business modelling, persuasive technology en health psychology. De roadmap en bijbehorende hulpmiddelen zijn gebruikt in verschillende (inter)nationale eHealth projecten. Verder was Lisette editor van het eerste academische eHealth book voor onderzoek en educatie, improving eHealth (2013), en heeft ze meegewerkt aan verschillende andere boeken in onderzoeksmethoden, dementie zorg en eHealth educatie voor professionals.

Mathilde Hermans
is werkzaam als docent-onderzoeker aan de Universiteit Twente, vanuit waar zij betrokken is binnen het Experimental Center for Technical Medicine en de opleiding technische geneeskunde. Zij promoveert daarnaast op telemonitoring van patiënten, in samenwerking met het UMC Utrecht. Haar onderzoeksfocus ligt op het ontwikkelen van telemonitoring strategiën en decision support systemen die kunnen bijdragen in de detectie en interpretatie van de patiënten achteruitgang tijdens of direct na ziekenhuisopname.

Martine Breteler is a PhD candidate at the Anesthesiology Department of the University Medical Center Utrecht. Besides her PhD, she is currently working as a Product Researcher at FocusCura in Driebergen-Rijsenburg and involved in research and development of the cVitals telemonitoring service. She created her own research from her passion to translate technological innovations to high quality solutions for better patient monitoring, both from the perspective of patients and health care professionals. Within this PhD research, entitled ‘A Safer Care Pathway from ICU to Home’, she studies the possibilities of a safety net with wearable and wireless monitoring in surgical high-risk patients to detect patient deterioration earlier on the ward and at home after hospital discharge.

Natasja Snijder 
Natasja snijders is werkzaam als commercieel productmanager zorg op afstand bij KPN zorg. In 2015 behaalde zij haar mastertitel Biomedical Science -Health Technology Assessment aan de Radboud Universiteit in Nijmegen. Binnen KPN is zij verantwoordelijk voor het ontwikkelen en implementeren van innovatieve ehealth producten en diensten, welke voornamelijk gericht zijn op cardiovasculaire ziekten en de preventieve zorg
——————————————————————————————

VITALE FUNCTIES VAN PATIËNT DRAADLOOS BEWAKEN
UMC UTRECHT
Maandag 30 januari 2017

Het UMC Utrecht start samen met vier Europese ziekenhuizen de samenwerking ‘Nightingale’, waarbij bedrijven worden uitgedaagd een techniek te ontwikkelen voor het continu en op afstand monitoren van de vitale functies van patiënten die van de intensive care af komen. Monitoring van deze patiënten kan ernstige complicaties voorkomen en levensreddend zijn. De Europese Unie subsidieert dit project met 5,3 miljoen euro.
Na een ingrijpende operatie waarbij patiënten op de intensive care hebben gelegen, bestaat er een verhoogd risico dat zij op de verpleegafdeling of thuis na ontslag complicaties ontwikkelen. Als een patiënt snel achteruit gaat en bijvoorbeeld een longontsteking of bloeding krijgt, dan is vroege herkenning van levensbelang. Met de beoogde draadloze bewaking wordt de toestand van de patiënt constant op afstand bewaakt en kan er door persoonsgebonden alerts sneller worden gestart met een behandeling.
Op afstand, slim monitoren
De vijf ziekenhuizen zoeken bedrijven met kennis en ervaring op het gebied van medische sensoren en complexe signaalanalyse die een oplossing kunnen ontwikkelen voor het op afstand monitoren van vitale functies van patiënten. Het moet een monitoring- en communicatiesysteem zijn dat patiënten met zorgverleners verbindt, slimme zelflerende algoritmen gebruikt om vroegtijdige achteruitgang te herkennen en geïntegreerd is met informatiesystemen van verschillende zorgverleners. Nightingale betrekt naast zorgprofessionals ook patiënten en mantelzorgers om te zorgen dat de technologie goed aansluit bij de mogelijkheden en wensen van de patiënt.
Subsidie
Het UMC Utrecht start dit project samen met Universitair Ziekenhuis Leuven, University College London Hospitals, het Karolinska University Hospital in Stockholm en Uniklinik Aachen. De Europese Unie heeft een nieuw programma opgezet met de naam ‘Precommercial Procurement’. In plaats van de Europese industrie direct te subsidiëren in hun eigen innovatieve ontwikkelingen, die niet altijd aansluiten op de wensen van patiënten en zorgverleners, wordt er nu subsidie van € 5,3 miljoen toegekend aan ziekenhuizen met een ‘clinical need’ die een oplossing zoeken. Hiermee wordt de Europese industrie middels een aanbesteding uitgedaagd om een innovatieve oplossing te ontwikkelen die aansluit op de behoeftes uit de praktijk. In januari wordt een eerste officiële aankondiging over de aanbesteding gedaan en vervolgens wordt de markt geconsulteerd om tot een goede ontwikkelbeschrijving te komen. In november wordt de tender gepubliceerd en wordt de Europese industrie uitgenodigd om deel te nemen. Mocht u interesse hebben, kijk dan voor meer informatie op www.nightingale-h2020.eu

Our vision
The Nightingale vision is to challenge industry to improve patient safety by developing systems that can:
⦁ accurately identify patients at risk of deterioration
⦁ ensure timely recognition and communication of deterioration
⦁ improve patient safety in hospital and after discharge
⦁ reduce the length of hospital stays and readmissions
⦁ analyse collected ‘big data’ to increase understanding of treatment of specific patient groups
⦁ create a record that can ensure learning from clinical responses to deterioration
⦁ promote active patient involvement in care

Dit artikel las je gratis. Vond je het de moeite waard? Dan kun je jouw waardering voor JT laten zien door een kleine bijdrage te doen.

Mijn gekozen waardering € -