Henk (34 jaar, beveiligingsmedewerker, vrijgezel) bezoekt sinds drie jaar prostituees.
“Op mijn 32e wilde ik onderhand wel weten hoe het zou voelen om met een vrouw te vrijen. Liefst had ik een leuke vrouw ontmoet met wie ik mijn eerste liefdesstappen zou zetten. Maar dat gebeurde niet en het verlangen naar zowel liefde als seks werd steeds groter. Ik heb bewust besloten op zoek te gaan naar seks. De eerste keer was een positieve ervaring.
Als je uitgaat van de stelling dat een vrouw die zich laat betalen voor seks een prostituee is, dan ga ik naar de hoeren. Toch zie ik de dames helemaal niet zo. Voor mij zijn het vrouwen die net als ieder ander de kost proberen te verdienen. Ik heb er een ander gevoel bij dan bij vrouwen achter het raam. Dat voelt platter. Maar misschien is dat alleen een manier om niet te hoeven zeggen: ‘Ik ga naar de hoeren.’ Ik schaam me er niet voor, want het is een bewuste keuze, maar ik schreeuw het ook weer niet van de daken.
Een aantal vrienden weet het. Zij begrijpen dat het een manier is om mijn seksuele identiteit te ontwikkelen. Ik spreek af via internet of ga naar clubs. Ik heb geen vaste dame, maar er zijn wel vrouwen die ik meerdere keren bezocht heb. Hoe vaak ik afspreek verschilt. Soms één keer per maand, soms zit er drie maanden tussen. Door de spanning, het weten dat het puur om de seks
gaat, krijg ik weleens een slappe. Ik vind het moeilijk om me te laten gaan en kom lastig klaar. Eigenlijk ben ik op zoek naar meer dan seks. Iets dat je niet vindt bij een prostituee. Het liefst wil ik dat zij ook geniet. Soms wil ik dat nog meer dan genot voor mezelf. Betalen voor seks voelt niet fijn. Ik merk dat ik steeds meer moeite heb om over die drempel heen te stappen. Soms voel ik me net een circusclown die zijn kunstje mag doen in een leuk theater. Bij ieder bezoek maak ik de afweging of ik wil en durf te genieten van pure seks, zonder liefde.’
Thomas (45 jaar, gescheiden) is expat en woont en werkt al jaren in het buitenland. Hij bezoekt vier tot vijf keer per jaar een prostituee.
‘Op mijn zestiende bezocht ik voor het eerst een prostituee. Ik had een weddenschap gesloten met een hechte club vrienden: degene die zestien werd en nog maagd was, werd naar de hoeren gestuurd. Ik was de eerste van de groep die aan de beurt was. In het bijzijn van mijn hele familie, inclusief mij moeder, kreeg ik op mijn verjaardag een opblaaspop en een bezoek aan een seksclub cadeau.
Zo gezegd, zo gedaan. Met alle vrienden gingen we naar een seksclub ergens in de Randstad. Ik heb een uur genoten van ene Pantera. Zij deed haar naam eer aan, maar hield rekening met het feit dat het voor mij de eerste keer was. Stap voor stap liet ze mij op een heel natuurlijke en relaxte manier zien hoe het allemaal werkte. Het was lekker, maar om nou te zeggen dat het een onvergetelijk genot was? Daar was het de situatie niet naar, met mijn hele vriendenclub luisterend achter de deur.
Ik ben uiteindelijk de enige ‘hoerenloper’ geworden van mijn vriendengroep. Het merendeel van mijn vrienden houdt niet van het obscure nachtleven. Ik wel. Op de een of andere manier heeft het een aantrekkingskracht op mij. Ook toen ik nog getrouwd was, ging ik af en toe ’s nachts op pad. Mijn vrouw wist daar niets van. Omdat ik anderen niet wil betrekken in mijn ietwat duistere ‘hobby’, ga ik meestal alleen op pad, ook nu ik vrijgezel ben. Als ik toch met anderen in een club beland, wachten zij beneden aan de bar tot ik klaar ben.
Mijn vrienden accepteren mijn prostitueebezoeken. Ik voel me door hen niet veroordeeld. Wel heerst in
Nederland een andere mentaliteit dan in bijvoorbeeld Zuid-Amerika. Hier mag niemand weten dat je weleens buiten de deur pist, terwijl bijna alle mannen vreemdgaan. Ik kan me herinneren dat ik in Buenos Aires in een nachtclub eindigde met een internationaal clubje zakenmannen. Iedereen greep wat hij grijpen kon. Er werd zelfs iemand op het podium gepijpt. In het gezelschap waren nog twee Nederlandse mannen. Die stonden achter de bar met meisjes te praten en alleen als ze dachten dat niemand keek, knepen ze stiekem in de billetjes.
De volgende dag waren alle mannen naar de hoeren geweest en werden de details onderling met trots besproken, behalve door de twee Nederlanders. Die durfden zich niet meer te laten zien. Ik heb in vele uithoeken van de planeet gewoond en gewerkt. Overal ‘werkt’ het anders. In Amsterdam werken ze achter de ramen, in Rotterdam doen ze vooral thuisbezoeken of -ontvangst, in Brazilië zijn het massagesalons of clubs, in Venezuela is het op straat, in de VS zijn er gelegenheden langs de snelweg, in sommige landen in Afrika kan je ’s avonds op straat elke vrouw vragen of ze even tijd heeft …
Een ander verschil is dat het in Nederland bij de meeste prostituees echt duidelijk om het geld gaat. Wat op zich ook begrijpelijk is natuurlijk. Maar in Zuid Amerika hebben ze er ook echt plezier in, vandaar mijn voorkeur voor deze dames. In Afrika doen de vrouwen het bijna uit verplichting. Als de man zegt dat er geneukt moet worden, moet zij gehoorzamen. Voor mij een reden om het niet te doen. Ik houd niet van geforceerde seks. Ook al betaal ik ervoor, dan nóg zie ik het als een activiteit waar beide partijen plezier aan kunnen beleven. Ik zie haar als een vrouw die een dienst verkoopt. Nooit als object. Ik noem haar ‘hoer’ of in het Braziliaans ‘uma puta’. Als ik haar beter leer kennen, en het leuk en gezellig is, wordt het vanzelf ‘meissie’ of ‘gostosa’, wat zoveel betekent als ‘lekker ding’.
Waarom ik prostituees bezoek? Een kwestie van gemak. Het kost geen moeite, het kost geen tijd, het
behoeft geen nazorg. Het is een duidelijke, zakelijke overeenkomst. Zij bezorgt je een fijne tijd en krijgt ervoor betaald. Als de fijne tijd voorbij is, is de zaak gedaan en zijn er no hard feelings. Als het dan ook nog een beetje klikt, en zij heeft ook een fijne tijd, dan is het helemaal leuk.
Het komt weleens voor dat een vrouw langer blijft, zonder verdere financiële verplichtingen. Toch heb ik zelden romantische gevoelens. Als ik een mooie, leuke en gezellige tijd met iemand gehad heb, kan ik haar wel een beetje verheerlijken. In plaats van als Oost-Europese prostituee, zie ik haar dan liever als ‘Albanees prinsesje’. Eén keer heb ik een relatie gehad met een prostituee. Twee jaar lang, in mijn twintiger jaren. Zij was een Braziliaanse in Nederland en ze was leuk, slim, bijdehand en super ervaren in het bedrijven van seks. Daar was de relatie ook het meest op gebaseerd, maar het was toch serieus genoeg om het een relatie te noemen. We deden ook leuke dingen, zoals naar de film gaan, uit eten, stappen. Zij had een hele kring Latina’s om zich heen die geld verdienden met seks.
Soms verwende ze mij met een stel vriendinnen tegelijk. Als jonge kerel vond ik dat natuurlijk helemaal het einde. Het was moeilijk om haar geaccepteerd te krijgen in mijn omgeving. Toch heeft de relatie enkele jaren standgehouden. Misschien komt mijn voorkeur voor Latina’s wel mede door haar? In ieder geval vind ik de combinatie van de Zuid-Amerikaanse uitstraling, beweeglijkheid en karakter zéér aantrekkelijk. Het uiterlijk vind ik niet zo belangrijk: dik, dun, groot, klein, ik vind het allemaal prima. Alleen niet te mager en zeker niet te jong. Maar ik vind het vooral belangrijk dat het gezellig is. Ik spreek Spaans en Portugees, waardoor het contact makkelijk gaat. Vaak ontstaat er al snel een sfeer alsof we elkaar al tijden kennen. Spontaan en gezellig. De seks vloeit daar dan meestal vanzelf uit voort.
Ik bestel een prostituee meestal in opwelling. Ik heb NU zin en ik wil niet wachten. Een vrouw die aangeeft twee uur nodig te hebben voor ze langs kan komen, valt dus af. Vaak heb ik wel wat nummers in mijn telefoon, of ik pik een vrouw op en neem haar mee naar huis. In Nederland bezoek ik meestal een club. Hoe lang een date duurt, ligt aan hoe gezellig het is. Het laatste wat ik wil, is dat ik het naar mijn zin heb, maar dat het geld op is en ze weg moet. Het kan zomaar leuk en spannend genoeg zijn voor een hele avond of nacht. Soms heb ik ook zin om samen met haar in slaap te vallen. Ik zorg er daarom altijd voor dat ik genoeg geld op zak heb. Ik leg er duizend tot tweeduizend euro voor opzij. Ik vind het niet vervelend of raar om voor een vrouw te betalen. Meestal moet er op de een of andere manier betaald worden voor seks: met aandacht, met heel veel tijd, of met geld! Ik heb er overigens een hekel aan als er tijdens de seks over geld gepraat wordt. Dus eerst afrekenen, en vragen of er echt niks bijkomt. En dan een gezellige avond hebben.
De beste betaalde date ooit, was in Brazilië met een superleuk meissie. Ik had een week vrij en ging er een paar dagen tussenuit. Ik betaalde in eerste instantie voor één volle nacht. Het was erg gezellig. Ze is nog twee dagen kosteloos gebleven. We konden niet van elkaar afblijven en het was helemaal te gek. We zijn zelfs gaan duiken. Ik moet eerlijk bekennen dat zij na verloop van tijd wel een beetje vakantieliefdegevoelens kreeg. Reden voor mij om het contact te stoppen. Uiteraard viel het ook weleens tegen. Het is een aantal keer voorgekomen dat ik betaalde voor een uur en dat er vervolgens een lijk naast me lag. In die gevallen was ik na tien minuten vertrokken. Het geld mochten ze houden; ik heb geen zin in gezeik. Een avond met een prostituee moet een feestje zijn!’
Jan (26 jaar, leraar communicatie, single) bezoekt af en toe een raamprostituee.
‘Vijftig euro voor een pijpbeurt en een wip. Ze behandelen je goed, zijn vrolijk en maken een praatje met je. Misschien is het schijn, maar het is meer dan je ergens anders krijgt op dat moment, anders ga je niet. Als ik een relatie had, zou ik nooit naar de hoeren gaan.
De eerste keer was op mijn 23e. Ik vierde samen met een maat mijn verjaardag in Amsterdam en we eindigden op de Wallen. Tot onze verbazing werden we best veel geroepen, halfzes ’s ochtends. We staken de draad ermee, maar stiekem spookte het idee al een tijdje door mijn hoofd. Ik stond al maanden droog. Wat kon mij die vijftig euro ook schelen? Thuis zou ik in ieder geval geen seks hebben, en in de kroeg kosten meiden het dubbele, zonder garantie op seks. Ik bekeek de vrouwen ineens met heel andere ogen. De keus was aan mij.
Hoe het is? Tja, het is neuken. Passie vind je er niet en dat mis ik. Het is een noodzaak. Ik stel een bezoek aan de hoeren zo lang mogelijk uit, maar er is een grens. De drang van de natuur kun je niet eindeloos weerstaan. Seks is een drug. Als je eenmaal begonnen bent, ben je verslaafd. Niemand kan toch ontkennen dat je het na de eerste keer, zo snel mogelijk weer wilt doen? De eerste keer met mijn vriendinnetje was superheerlijk. Ik was verliefd en blij dat ik eindelijk een eigen vriendinnetje had met wie ik het bed kon delen. De seks was gepassioneerd, zoals seks hoort te zijn. Voor mij was het ultiem.
Met hoeren is het totaal anders. Ik probeer altijd dat ultieme te bereiken, maar tevergeefs. Binnen een relatie is het al lastig. Met mijn vriendin werd het steeds minder. Aan het eind deden we het alleen als ik echt op springen stond. Ondertussen werden mijn seksuele behoeften alleen maar groter. Juist als je droogstaat kan de drang zo heftig zijn, dat je aan niets anders kunt denken. Als je niemand hebt, is ervoor betalen een redelijke optie.’
Kees (39 jaar, advocaat, getrouwd) bezoekt ongeveer eens per maand een prostituee.
‘Al jaren dezelfde. Zonder haar zou mijn huwelijk allang op de klippen zijn gelopen. Na de geboorte van onze kinderen veranderde mijn vrouw van een seksmaatje in een zorgelijke moeke. Ik dacht dat het tijdelijk zou zijn, maar het ging niet over. Het leek of ze ineens seksloos geworden was. Zo is het nog steeds. We doen het ongeveer eens per twee maanden. Ze gaat dan liggen en ik ‘mag’ er even overheen. Het voelt pervers, alsof ik haar misbruik. Ondanks ons slechte seksleven wil ik bij mijn vrouw blijven.
We zijn al achttien jaar samen en hebben veel meegemaakt. Ik houd van haar, maar een leven zonder seks vind ik een te groot offer. Seks is belangrijk voor mij, een basisbehoefte. Mijn seksuele verlangens werden niet minder. Drie jaar na de geboorte van ons tweede kind, ging het niet meer. Ik was gefrustreerd, prikkelbaar en sloot me emotioneel af. Na een bedrijfsfeestje belandde ik bij een vrouw in bed. Het voelde heerlijk om weer gewild te worden door een vrouw, om samen te genieten. Maar de kater achteraf was groot. Ik had mijn vrouw belazerd en voelde me schuldig. Ik kapte het af.
Ik heb therapie voorgesteld, maar mijn vrouw wil er niets van weten. Ze wil dat ik haar respecteer en neem zoals ze is. Dat probeer ik nu te doen. Maar ik wil mijn eigen behoeften ook respecteren. Zolang ik mijn eigen verlangens ontken, ben ik niet gelukkig. Dat zou ons huwelijk niet ten goede komen. Ik heb lang nagedacht over hoe ik dit probleem op moest lossen. Een minnares was geen optie. Ik wil geen emotionele relatie met een andere vrouw. Dus bezoek ik eens per maand een privéhuis. Ik heb daar no strings attached sex met een vrouw, die ik ervoor betaal. Zij verwacht niets van mij en er is geen sprake van liefde. Er is een warme band, maar de relatie is in de eerste plaats zakelijk. Zij verkoopt mij een dienst. Daarom kan ik mezelf in de spiegel aankijken. Ik probeer oprecht het beste te maken van een moeilijke situatie.’
Michiel (35 jaar, IT’er, single) eindigt na een avond stappen regelmatig op de Wallen.
‘Het gaat niet om seks, want ik heb scharrels genoeg. Ik beland op de Wallen als ik ‘vergeten’ ben te scoren en toch behoefte heb aan aandacht van een vrouw. De keren dat ik seks had met een prostituee zijn op één hand te tellen. Rond de kerk zitten de Afrikaanse vrouwen, op de gracht de Oost-Europese. In het steegje heb je de duurdere, en meer achteraf heb je een oosterse hoek en een hoek met transseksuelen. Het is een wereld op zich. Ik ga erheen om een avontuur te beleven. Ik zoek vrouwen uit op hun ogen. Leuke, lieve meisjes die niet verbitterd zijn, maar hun werk met plezier doen.
Eerst maak ik een oppervlakkig praatje. Sommige vrouwen hebben daar geen zin in. Voor hen is het: betalen of oprotten. Anderen vinden het gezellig. De hele dag in zo’n hokje zitten is ook maar saai. Ik heb ook meegemaakt dat ze vriendelijk waren tot ik binnenkwam, en vervolgens totaal omsloegen. Dan voel ik me genaaid. Ik betaal voor aandacht. Als je naar binnen wilt, moet je sowieso betalen. Ook als je geen seks hebt. Ik vind het een kick om binnen te komen voor zo min mogelijk geld. Het helpt dat ik niet lelijk ben. Ik betaal nooit meer dan de helft van de vraagprijs. Een euro of twintig.
Ooit heb ik een avond hoertjes zitten masseren. Van het ene kamertje naar het andere kamertje. Dat zijn leuke dingen. Ik heb ook eens een vrouw mee naar huis genomen. Ze vroeg 350 euro, maar eindigde op vijfenzeventig. Ik heb geen seks met haar gehad. Ik was dronken en dan kan ik het niet. Ze maakte ook eerder beschermdrang in me los, dan geilheid. Zij moest ‘gered’ worden, en ik nam de rol van held op mijn schouders. De volgende ochtend dacht ik: what the f*** heb ik gedaan? Ik heb haar nummer nog steeds in mijn telefoon. Je kunt wel stellen dat ik verslaafd ben aan vrouwen, seks en porno. Het is een manier om aandacht te krijgen. Stiekem hoop ik die ene grote liefde tegen te komen. Maar waar is ze?’
Rolf (37 jaar, manager in het bedrijfsleven, single) trok na jaren fantaseren de stoute schoenen aan …
‘Het begon beter dan in mijn stoutste fantasie, maar liep uiteindelijk uit op een groot fiasco! Als jonge jongen was ik al eens met vrienden op de Wallen in Amsterdam geweest. Alleen om te kijken, te lachen en te keten. Maar stiekem was ik het liefst bij één van die mooie meisjes naar binnengestapt. Vriendinnetjes bepaalden altijd wat ik wel en niet mocht doen, en het leek mij geweldig om iemand opdrachten te kunnen geven in plaats van te moeten smeken. Maar ja, ik had geen geld en bovendien durfde ik zoiets niet met mijn vrienden erbij. De drempel was te hoog. Het bleef dus bij dromen, tot vorig jaar.
Ik was ruim twee jaar gescheiden en had sindsdien amper seks gehad. Toen ik weer eens een blauwtje had gelopen in een café en terneergeslagen thuiskwam, besloot ik het erop te wagen. Alleen geen raamprostituee, maar een escort. Ik ontving liever in mijn eigen huis. Op internet vond ik een bureau dat betrouwbaar leek. Ik kon kiezen uit prachtige meiden, die binnen een uur bij mij konden zijn. Het kostte tweehonderd euro per uur. Erg veel, vond ik, maar ik ging ervan uit dat ik dan ook echt waar voor mijn geld zou krijgen. Met zwetende handen bestelde ik ‘Miranda’, in eerste instantie voor twee uur. Maar misschien zou het langer worden, gaf ik aan. Toen was het wachten …
Van de zenuwen nam ik paar flinke glazen wodka. Binnen drie kwartier was ze er. Een blonde schoonheid, waanzinnig sexy. Precies zo gewillig als ik altijd gedroomd had. Ze deed een uitgebreide striptease voor me en daarna hadden we seks. Alle standjes die ik maar wenste! Ik wist het gelukkig een tijd vol te houden. Uiteindelijk kwam ik klaar op zijn hondjes. Voldaan en uitgeput lag ik na te genieten, dicht tegen Miranda aan. En toen ging het mis: ik viel in slaap! Negen uur heb ik als een blok geslapen. Toen ik wakker werd lag Miranda nog naast me. Ze was meer dan twaalf uur bij me geweest. Dat we driekwart van de tijd hadden liggen slapen, bleek vette pech te zijn. Ik moest 2400 euro afrekenen. Protesteren had geen zin, want dan zou ik grote problemen met het escortbedrijf krijgen, voorspelde Miranda. Dat was mijn eer te na, dus ik heb betaald. Maar ik was er goed ziek van. Daar ging mijn vakantiegeld dat ik net had ontvangen. In één klap alles weg! Hoe lekker de seks ook was, ik
heb een enorme kater overgehouden aan dit escortavontuur.’
Erwin is gelukkig getrouwd en bezoekt een paar keer per jaar een professionele sm-meesteres.
‘Ik houd ervan als een vrouw de touwtjes in handen neemt in bed. Dat heb ik altijd al spannend gevonden. Mijn vrouw is behoorlijk dominant. Zij neemt vaak het initiatief tot seks en is daarbij ook uitgesproken in wat zij wil. Ik vind het fijn om opdrachten te krijgen en het haar naar de zin te maken. Wij hadden het altijd fijn in bed, tot ik behoefte kreeg aan nog een stapje verder. Het leek mij spannend om gecommandeerd te worden, bevelen te moeten opvolgen in plaats van verzoeken. Wat stevige klappen daarbij, als ik niet luisterde, leek me ook niet verkeerd. Ook verlangde ik naar vernederingen. Bij mijn vrouw kon ik niet met deze wensen terecht. We hebben het wel geprobeerd, maar zij geniet er niet van om echt streng te zijn. Zij kreeg bij zulke spellen vaak de slappe lach, terwijl ik dan net in de stemming raakte. Met toestemming van mijn vrouw bezoek ik nu af en toe een professioneel sm-meesteres.
Er is een wereld voor mij opengegaan! Al dagen tevoren ben ik opgewonden. Mij totaal aan iemand overgeven, dat windt mij nu eenmaal enorm op. Daar hoeven niet eens expliciete seksuele handelingen bij te pas komen. Bij een dergelijke sessie word ik vastgezet en laat ik mij afblaffen. Ook worden mijn pijngrenzen opgezocht. Met zwepen, bijvoorbeeld. Ik kan zelf aangeven wanneer ik het genoeg vind, maar daarin probeer ik telkens een stapje verder te gaan. Na afloop van de ‘behandeling’, die twee uur duurt, voel ik mij als herboren. Nee, ik krijg geen lichamelijk orgasme, maar ik heb wel continu een stijve. Daarbij beleef ik zo’n bezoek geestelijk als één grote extase. Het ontspant mij meer dan een hele week vakantie in de zon. Ik ben blij dat ik deze manier van ontladen heb gevonden, want ik sta tegenwoordig veel rustiger in het leven. Mijn vrouw begrijpt me niet, maar gunt mij de ruimte. En gelukkig maar. Zonder haar toestemming zou ik het nooit doen. Daar ben ik veel te gehoorzaam voor.’
Volgens Rutgers WPF heeft één op de vijf Nederlandse mannen ooit in zijn leven seks met een prostituee gehad, en brengt één op de tien regelmatig een bezoekje aan een hoer. Sommige ‘wandelaars’, zoals ze ook wel genoemd worden, zien hun prostitueebezoek als lifestyle en bespreken hun belevenissen op websites zoals hookers.nl, waar klanten reviews schrijven over prostituees. Andere hoerenlopers houden hun ‘hobby’ angstvallig geheim.
In het wetenschappelijke boek Seksuologie, staat dat zo’n 300.000 Nederlandse mannen een paar keer per jaar tot meerdere keren per week naar de hoeren gaan. Uit onderzoek blijkt ook dat ruim zeventig procent van de hoerenlopers een partner heeft.
Soa Aids Nederland, expertisecentrum voor hiv, aids en andere soa, deed onderzoek en typeerde drie soorten klanten: de zakelijke klant die seks wil en achter zijn keuze staat, de min of meer seksverslaafde klant die zich schaamt voor zijn gedrag, en de romantische klant die op zoek is naar intimiteit. Dit is het type vaste klant die het liefst vergeet dat hij ervoor betaalt. Nederland telt naar schatting 30.000 prostituees. Als per dag de helft van hen aan het werk is en gemiddeld vier klanten heeft, betekent dat 15.000 x 4 = 60.000 prostitutiebezoeken per dag.
Jonge twintigers
Zij komen meestal in groepsverband. Ze zijn nog niet zo zelfverzekerd en hebben elkaar en alcohol nodig om over de drempel te komen. Ze zijn gemakkelijk te bevredigen en snel klaar.
Eind twintigers
Deze jongens zijn op de top van hun seksuele potentie. Toch worden ze door beroepsmeisjes eerder als lastige klant gezien dan als begeerde minnaar. Ze willen alle mogelijke standjes doen en hebben een blasé houding: ik ben jong en aantrekkelijk, ik hoef niet naar de hoeren, maar nu ik er toch ben, wil ik het onderste uit de kan.
Dertigers en veertigers
Favoriet bij prostituees. Deze mannen snappen waar het om draait. Het zijn ervaren minnaars en nog prima potent. Ze verzorgen zichzelf goed, zijn aardig en niet te veeleisend.
Vijftigers
Halfgepensioneerde zakenlui, goed verzorgd en netjes. Ze gaan vaak door een soort penopauze en willen jonge meisjes.
Zestigplussers
Een prettige klant. Zachtmoedige minnaars die ook denken aan het plezier van de vrouw. Het probleem van deze mannen is vaak dat ze geen echte stijve meer krijgen.
Image by PublicDomainPictures from Pixabay
