Het superkartel

De bruiloft van een Ierse gangster in Dubai gaat in 2017 niet onopgemerkt voorbij. De DEA ontdekt dat een aantal gasten de leiders zijn van internationale drugsorganisaties. Ook de in Nederland van moorden verdachte Ridouan Taghi blijkt van de partij. Een superkartel wordt onthuld. Inmiddels is Dubai niet meer het favoriete onderduikland voor criminelen.

Het is 15 juli 2017. Er vindt een bruiloft plaatsvindt in het Murj Al Arab hotel in Dubai. Het is niet zomaar een inzegening, in een van de meest prestigieuze hotels ter wereld. Vandaag verzamelen zich een aantal kopstukken uit de internationale drugswereld, voor de ‘flitsbruiloft’ van Daniel Kinahan, een lid van een beruchte Ierse onderwereldfamilie.

Het is dan inderdaad niet zomaar een hotel, waar de trouwerij plaatsvindt. Het Burj Al Arab hotel staat bekend als het meest luxueuze hotel van Dubai, met een gemiddelde overnachtingsprijs van maar liefst 24.000 euro.

Maar het blijkt die dag ook een boevennest te zijn.

Onder de gasten zijn deze dag namelijk een aantal capo’s uit de wereldwijde drugshandel aanwezig. Wat zij niet weten: in de periferie van het feestelijk gebeuren bevinden zich ook agenten van de Amerikaanse DEA. Zij zijn het die de aanwezigheid registreren van de drugsbaronnen in het kapitale hotel van 321 meter hoog, dat op een opgespoten eiland aan de kust is gebouwd in de vorm van een zeil.

Verdacht

Daniel Kinahan is een nazaat van de ‘Dapper Don’, Christy Kinahan, die in de jaren tachtig grootschalig in heroïne handelde, en later verdacht werd van het runnen van drugslijnen vanuit Colombia en Mexico. Ook ziet justitie hem als verdachte in zes moordzaken.

Aangenomen wordt dat zijn zoon Daniel tegenwoordig de zaken van zijn vader runt, waarbij hij zich voordoet als bokspromotor. De Kinahans vochten in hun thuisstad Dublin jarenlang een klassieke maffiaoorlog uit, maar weken uit naar Amsterdam en Spanje, toen de Ierse overheid plannen maakte om de criminele familie te gaan plukken. Kinahan is zelfs een tijd getrouwd geweest met een Nederlandse vrouw. In Spanje werd de ‘Dapper Don’ aangepakt wegen vermeende paspoortfraude.

Zijn zoon werd in 2016 bijna het slachtoffer van een inmiddels legendarisch geworden aanslag bij het Regency Hotel in Dublin. Daar probeerde een crimineel moordcommando dat was verkleed als een arrestatieteam hem om het leven brengen. De hoofddader was zelfs verkleed als drag queen. “Ik kan hem verdomme niet vinden”, schreeuwde die laatste uit. Een partner-in-crime van de Kinahan-clan overleefde de aanslag overigens niet.

Ook vanwege dit geweld namen de Kinahans de wijk naar de Arabische oliestaten.

Verband

Een verband tussen de Nederlandse georganiseerde misdaad en die in Ierland werd al in 2018 gelegd, toen de Ierse politie Naoufel ‘Noffel’ F. aanhield in Dublin, in een appartement dat volgens de ‘Gardai’ daar moest toebehoren aan de bende van Kinahan.

Maar het was de Amerikaanse Drug Enforcement Agency die definitief onthulde hoe de verhoudingen lagen. Dat blijkt als er in mei 2019 documenten openbaar worden via een Bosnische journalist, over ene Mirza G., die in Nederland verdacht wordt van witwassen.

De Nederlandse officier in die zaak heeft een jaar eerder informatie gekregen van de Amerikaanse opsporingsdiensten dat G. zich daarmee bezig hield in Nederland. De Bosniër, die er in Breda met zijn vrouw Rosita een luxe levensstijl op nahoudt en onroerend goed in bezit heeft, wordt ervan verdacht zich schuldig te maken aan internationale cocaïnehandel. Waarbij hij contacten zou onderhouden met het ‘Tito en Dino’-kartel, dat opereert op de Balkan. Aan het hoofd daarvan staat volgens de opsporingsdiensten Edin G., een neef van Mirza G. De advocaat van Mirza ontkent overigens alle banden van zijn cliënt met de drugsorganisaties.

Edin G. is uitgerekend een van de vermeende bendeleiders die de DEA denkt gezien te hebben op de bruiloft in Dubai, in 2017.

Pracht en praal

Maar tussen de overdadige pracht en praal op die feestelijke dag in het Murj Al Arab  in 2017 heeft de DEA nog meer bekenden gespot. Ook aanwezig is Raffaele Imperiale, een Italiaanse crimineel die tot de Napolitaanse camorra behoort, en op zeker moment de tweede meest gezocht maffioos in dat land is.

Imperiale heeft een tijdje in Nederland ondergedoken gezeten. In de hoofdstad is hij onder meer eigenaar van een coffeeshop. Maar hij is niet de enige Nederlandse connectie in het verhaal. Ook de dan nog gezochte Ridouan Taghi, en Richard ‘Rico de Chileen’ R. zouden tot het netwerk behoren. Ook de eerder in Dublin aangehouden ‘Noffel’ duikt op in de lijst.

Dit ‘superkartel’ zou verantwoordelijk zijn voor het illegaal vervoeren van maar liefst een derde van de cocaïne die de Rotterdamse haven passeert, stelt de Nederlandse politie. Daarvan werd in de jaren ervoor trouwens zo’n 14.000 kilo onderschept.

Gastenlijst

Ook Ridouan Taghi stond op de gastenlijst van de bruiloft van Kinahan, aldus de DEA. Al sinds 2015 zit de politie achter hem aan, als een getuige verklaart dat hij de man is achter een enorme wapenvondst, en een aantal onderwereldmoorden. “Meestal zit hij in Dubai”, vertelt de man de politie.

In 2017 komen daar de verklaringen bij van de latere kroongetuige in het proces tegen Taghi & Co, Nabil B. Ook hij wijst Taghi aan als leider van een drugsorganisatie, die Dubai mogelijk als schuilplaats gebruikt.

Vanaf dat moment doet de Nederlandse politie verwoede poging om de Verenigde Arabische Emiraten ertoe te bewegen Taghi op te sporen en uit te leveren. In december 2017 wisselt de politie namen en paspoortgegevens uit met de Dubai Police. Ze vermoedt dat Taghi een aantal gasten zal laten overkomen, en ze wil hem via hen op het spoor komen. Maar het leidt tot niets.

In september 2018 onderneemt de politie een dienstreis naar Dubai. Ze wil de politie in het emiraat ervan overtuigen dat Taghi aangehouden moet worden, voor de verdenking van een aantal moorden, maar vermoedelijk ook voor de aanslagen op Panorama en De Telegraaf, in juni 2018.

De politie looft zelfs een beloning uit van 100.000 euro voor de tip die leidt tot de aanhouding van Taghi.

Vergismoord

In 2015 was Ridouan Taghi al met een razendsnelle speedboot uit Marokko ontsnapt, nadat het hem daar te heet onder de voeten was geworden. Na een vreselijk uit de hand gelopen vergismoord in Marrakech, waarbij de zoon van een rechter per ongeluk werd vermoord, zette Marokko de jacht op hem in. Uit de later onderschepte PGP-berichten van Taghi zegt hij hierover het volgende:

‘We houden contact als ik op zodiac (speedboot) ga laat ik u weten sir. En als wat gebeurt, doe u best, doorgaan. In Peru ligt nog 220 kilo.’ En: ‘Ga nu de jetski op, naar de boot. Laat je weten als ik op de boot ben.’

Walhalla

Op dat moment is duidelijk dat Dubai een walhalla is geworden voor witwassers en criminelen, waarmee Nederland ook nog eens geen uitleveringsverdrag heeft. Criminelen investeren er miljoenen in vastgoed, dat in het land nauwelijks centraal wordt geregistreerd. Ook ontvangt men voor dat vastgoed het liefst een betaling in contanten.

Maar het komt steeds meer aan de oppervlakte dat grote criminelen daardoor hun toevlucht tot Dubai zoeken, en hun complotten beramen. Zo blijkt tijdens de rechtszaak tegen Rico ‘de Chileen’ dat hij samen met Raffeale Imperiale een plan smeedde om een rivaal uit de weg te ruimen.

Cash

Richard R. maakte zich volgens het OM schuldig aan witwassen van grote bedragen, ook liet hij miljoenen aan cash per auto vervoeren. In zijn bezit werden geldbedragen en luxe horloges met een totale waarde van 12 miljoen euro aangetroffen. In Dubai reserveerde R. onder meer een jaar in een suite in het Grosvenor House in de jachthaven van Dubai.

Hij zou ook een door justitie als ‘innig’ omschreven band met Ridouan Taghi hebben onderhouden. Zij beschikten beiden over moordcommando’s die ze klussen voor hen lieten uitvoeren. Volgens het Openbaar Ministerie bleek dit onder meer uit PGP-communicatie over de moord op Samir Erraghib, op 17 april 2016.

Gouden kooi

Maar Dubai blijkt uiteindelijk toch een gouden kooi waarin de criminelen gevangen zitten, en waar ze niet eeuwig van het klatergoud kunnen blijven genieten.

Op 16 december 2019 wordt Ridouan Taghi door de autoriteiten in Dubai opgepakt. Het is een achteloos voor de deur gezette vuilniszak die de politie op het juiste spoor brengt. Net als twee valse aliassen die Taghi gebruikt, en waarvan er eentje naar hem toe leidt.

Het is drie uur in de nacht als Taghi met een vriendin zit te roken en te drinken, en hij nog tevergeefs probeert te vluchten, als het arrestatieteam binnenvalt. Rode wijn-vlekken in het tapijt zijn er de stille getuigen van. Taghi laat de rechercheurs in Dubai trouwens weten dat hij opgelucht is gepakt te zijn. Beter dat, dan leven in de constante angst om te worden aangehouden.

Officieel sijpelt naar buiten dat Dubai Taghi heeft aangehouden en uitgeleverd, omdat hij als grote crimineel stond gesignaleerd bij Interpol.

Taghi’s advocaat Inez Weski zegt later dat Nederland Dubai met onjuiste informatie heeft gevoed over een connectie met Iran om hem, ook zonder uitleveringsverdrag, in handen te krijgen. Dubai staat op gespannen voet met Iran en zou daarom snel van Taghi af hebben gewild. Maar volgens Weski, die zelf ook onderzoek heeft laten doen, is die Iran-connectie ‘verzonnen’.

Werkwijze

In de nasleep van de arrestatie van Taghi, waarbij hij trouwens flink lijkt te zijn mishandeld, komt meer naar buiten over de werkwijze van de Nederlandse justitie. Zo bleek de Nederlandse politie de advocaten Nico Meijering en Leon van Kleef te hebben nagereisd en achtervolgd, omdat ze in de veronderstelling waren dat ze een ontmoeting met Taghi zouden hebben. Opmerkelijk, omdat zij Taghi niet als cliënt hebben. Dat is tot op de dag van vandaag advocaat Inez Weski.

Toen Meijering en Van Kleef in in Dubai met twee mannen spraken, dachten de Nederlandse rechercheurs dat één van hen Taghi was. Maar de politie in de rijke oliestaat bespaarde de Nederlandse speurders een enorme afgang. Zij waren er niet van overtuigd dat het om Taghi ging en wilden de man daarom niet arresteren. Hun vermoeden bleek te kloppen. De man waarvan de Nederlanders dachten dat het Taghi kon zijn, was uitgerekend de Ierse clan-leider Daniel Kinahan. Ondanks zijn bril en pet, herkende de Dubai Police hém wel. In Nederland werd overigens later schimmig gedaan, over wie de deze man in het gezelschap was geweest.

Maar de cirkel was hier wel rond, voor wat betreft het spotten van het volgens de DEA in Dubai residerende superkartel.

Veilige haven

De twee advocaten bleken overigens achteraf een afspraak te hebben gehad met hun cliënt Khalid J., die net als Taghi trouwens werd verdacht van de betrokkenheid bij verschillende liquidaties. Kennelijk beschouwde J. Dubai ook als een veilige haven voor de Nederlandse justitie.

Maar ook daaraan kwam een einde. De 35-jarige Khalid J. werd in januari 2020 ook aangehouden door de politie van Dubai, en aan Nederland uitgeleverd. Hij zou in 2013 deel uit hebben gemaakt van een groep mannen die in Amsterdam wraakmoorden uitvoerden. J. verhuisde later naar de Verenigde Arabische Emiraten, waar trouwens vooral expats en buitenlandse gastarbeiders deel uitmaken van de bevolking van 9 miljoen mensen. In Dubai wonen er drie miljoen.

Uit elkaar

Inmiddels is het door de DEA ontdekte ‘Superkartel’ definitief uit elkaar gevallen. De aanhoudingen van het gezelschap werden compleet met de inrekening van Raffaele Imperiale, in augustus 2021. Hij was toen in Italië al bij verstek veroordeeld tot 18 jaar cel, voor witwassen en drugshandel.

Imperiale kwam in Nederland nog onder de aandacht, toen twee in 2002 uit het Van Gogh-museum gestolen schilderijen, bij zijn ouders in Italië bleken te zijn. In 2017 keerden de door een Nederlandse dief gestolen prestigieuze werken weer terug naar Nederland.

Veilig

De leden van het zogenaamde ‘superkartel’ zijn trouwens niet de enigen die zich in de woestijn jarenlang veilig waanden. Ook de verdachten in de martelcontainers-zaak bleken daar graag hun zaakjes te regelen.

Het is de Rotterdamse crimineel Roger ‘Piet Costa’ P. die de macht verliest over een van zijn voormalige ondergeschikten. Hij zou de Nederlandse Iraniër Ali D. als zijn ‘geldloper’ rijk hebben gemaakt. Maar uit versleutelde berichten van de server van Encrochat zou blijken dat D. hier niet mee om kon gaan. “Hij zat te lang in Dubai en kan zijn levensstijl niet volhouden. Dus daarom maar mij bestolen.”

Het geschil wat de twee hebben gaat om een verdwenen bedrag van 130 miljoen euro, dat D. in Dubai zou hebben geïnvesteerd in vastgoed en dure horloges.

Roger P. laat daarop aan de mensen in zijn organisatie weten dat hij Interpol-functionarissen zover kan krijgen om zijn in Dubai opererende rivalen als ‘spionnen’ gesignaleerd te krijgen waardoor ze opgepakt en gemarteld zullen worden.

Op 22 juni 2020 worden ‘Piet Costa’ en zijn inmiddels overleden handlanger Robin van O. aangehouden, waardoor hun plannen voor een afrekening via de autoriteiten in Dubai niet doorgaat.

Twee dagen na de Encrochat-hack door de politie, maakt de politie in Dubai bekend dat ze een aantal ambtenaren heeft aangehouden voor corruptie. Zij zouden mensen afgeperst hebben, door te dreigen ze op de Most Wanted-lijst van Interpol te zetten. De Amsterdamse krant Het Parool meldt documenten te hebben gezien waarop de naam van Ali D. stond en die de corruptie bevestigen.

De raadsvrouw van Ali D. laat weten dat de beschuldigingen aan zijn adres ‘grievend en gevaar zettend’ zijn voor haar cliënt.

Beter helpen

Op 29 augustus 2021 is Dubai voor Nederland trouwens formeel ‘rovershol’ af. Dan ondertekent minister Ferd Grapperhaus van Justitie een overeenkomst met Dubai, waarin wordt afgesproken elkaar bij het opsporen en uitleveren van criminelen beter te gaan helpen.

Al in 2019 zouden Nederlandse ambtenaren hiervoor een reis naar Dubai hebben gemaakt. Dit was enkele weken voor de aanhouding van Taghi in het emiraat.

In de weken voor zijn aanhouding, zou een door de Nederlandse overheid gecharterd vliegtuig al op enkele luchthavens rondom Dubai hebben ‘getaxied’, om Taghi op te halen na zijn arrestatie. Het maakt de verraste reactie van de Nederlandse justitie na de aanhouding van Ridouan Taghi wat minder geloofwaardig.

Een bewerking van dit artikel verscheen eerder in het weekblad Panorama.

Mijn gekozen waardering € -

Joost van der Wegen (1970) is (onderzoeks)-journalist op het gebied van criminaliteit, politie en justitie, inlichtingendiensten, slachtofferschap, en drugsbeleid. Hij publiceerde hierover onder meer in Metro, Panorama, Crimelink en Vrij Nederland. Voor Crimesite schreef hij het boek 'Onder spanning’, over politiewerk en PTSS. In 2018 werden zijn verzamelde misdaadreportages gebundeld in ‘Moordboek’ (Just Publishers).