In het jaar 2020 baarde 1.8 % van de wereldbevolking een kind. In 2000 was dat nog 2.2%. Wat de redenen daarvan ook zijn, een eventueel besluit om geen kinderen te krijgen, vindt menigeen egoïstisch. Terwijl, je hebt een kinderwens of niet. Daar kun je weinig aan doen. Als je die oerwens niet hebt, kun je beter niet aan kinderen beginnen, is mijn redenering – ervan uitgaande dat je een keuze hebt.
Gilead light
Maar af en toe speelt de vraag op of bewust kinderloos blijven egoïstisch is. En nee, niet vanwege de opmerkingen of vragen van mensen die ik voor het eerst ontmoet. Maar het zijn die van conservatief-rechtse en religieuze stemmen die strenge regels voor abortus bepleiten en in de politiek en media de immorele, zedeloze wereld verachten. Sommige van hen zouden het niet eens zo slecht doen in Gilead, de fictieve, genadeloze ultra-christelijke dictatuur uit de dystopische roman The Handmaid’s Tale van Margaret Atwood. Toegegeven wordt het nooit, maar ’s nachts dromen ze van een Gilead light. Immers, God’s woord moet je wel als vrouw kunnen blijven lezen zonder dat het je een vinger kost.
Maar stel je voor dat je niet kiest voor het ouderschap, omdat je van mening bent dat het kind in een wel erg onzekere, onveilige en onleefbare wereld zou moeten leven. Op z’n minst kun je het als een motief uit angst zien en angst is nooit de beste raadgever, maar er is wel over nagedacht. Je vindt de huidige wereld, maar vooral die in de nabije toekomst zorgelijk. Omdat de aarde opwarmt. Omdat de lucht, het water en de landbouwbodems vervuilen en de kwaliteit van het voedsel verslechtert. Maar misschien ook wel om sociaal-economische redenen of zorgelijke technische ontwikkelingen. Is dat egoïstisch? En stel, je laat om één van die redenen zelfs een abortus plegen.
Angstig
Frappant, boze stemmen die een vrouw beschuldigen van egoïsme, narcisme en kwaadaardigheid omdat zij een abortus ondergaat om ‘klimaatangst’ en geen kinderen wenst, zijn eveneens bang. Angst om de teloorgang van de (Westerse) beschaving, maar ook angst om het uitsterven van de mens. Een bepaald soort mens.
En zo leven beide kampen om heel verschillende redenen in angst. De pandemie van de angst raast wild in het rond en we hebben nog steeds geen vaccin weten te ontwikkelen. Dat komt alleen maar goed uit, want – voorbeelden te over – met angst kun je mensen voor je karretje spannen.
‘Wonderboy’ Elon Musk maakt zich zorgen om abortus , maar meer nog om het uitsterven van de mensheid. Zo liet hij in een tweet weten aan de, in Amerikaanse conservatieve kringen bekende, populistische rechtsfilosoof Eva Vlaardingenbroek.
Musk ziet het als een altruïstische daad om baby’s te verwekken. Uit angst voor het uitsterven van de mensheid? Wie zal het zeggen. De mega-rijke eigenaar van onder meer Tesla en Twitter heeft volgens de Britse krant The Telegraph tien kinderen bij drie verschillende vrouwen, en hij is nog maar net begonnen.
Pronatalisme als redding
‘Let op mijn woorden,’ zei Musk in december 2021 tijdens een zakentop, ‘als mensen niet meer kinderen krijgen, brokkelt de beschaving af.’ Hij beschreef de bevolkingsafname als ‘het grootste gevaar’ voor de mensheid. Musk is een zogenaamde pronatalist. Om te voorkomen dat de (westerse) mens uitsterft, is het pronatalisme geboren; een nieuwe filosofische stroming, dat letterlijk pro-geboorte betekent.
Ik had nog niet eerder van deze beweging, want dat is het inmiddels in de Verenigde Staten, gehoord. Natuurlijk kennen we het pronatalisme al eeuwen, maar dan in een kerkelijk jasje. Niet om de menselijke soort per se te beschermen tegen uitsterven, maar vooral om God’s woord te kunnen verspreiden en daarvoor zijn nu eenmaal mensen nodig. De pronatalisten vinden de menselijke soort en vooral zichzelf uiterst belangrijk. Dus wijd verspreiden die (superieure) genen. Vooral die van intelligente en lichamelijk en geestelijk gezonde mensen in rijke landen, zodat genetisch-superieure baby’s geboren kunnen worden. In Silicon Valley, maar ook in de bredere tech-industrie en vooral de conservatieve hoek wint de stroming aan populariteit.
Felle veroordeling
Vlaardingenbroek, de conservatief-rechtse cowgirl, strijdt in Amerikaanse media voor de Dutch farmers tegen de ‘tirannieke’ Nederlandse overheid met haar groene, globalistische agenda. Zij vindt vrouwen die besluiten een abortus te ondergaan of geen kinderen wensen om zorgen over het klimaat en de leefbaarheid of veiligheid van de wereld ‘narcistisch, degeneratief en kwaadaardig’. De mensheid offer je toch niet op om de planeet te ‘redden’? Nu ze zich laatst tot het Katholicisme bekeerde en dat publiekelijk kenbaar maakte met ‘I’m home’, worden haar woorden er niet minder onverdraagzaam om.
Levensdoel
De mensen die zich publiekelijk druk maken om wat er in de vrouwelijke baarmoeder al dan niet gebeurt, zouden heel goed zelf als narcist door het leven kunnen gaan. Elon Musk, Eva Vlaardingenbroek en Thierry Baudet, maar ook Jordan Peterson. Peterson, die op zijn immens populaire YouTube-kanaal niet onder stoelen of banken steekt dat het krijgen van kinderen een wezenlijk levensdoel behoort te zijn, want je zou namelijk nooit volwassen worden als je ze niet hebt. Voor het niet krijgen van kinderen omdat je bezorgd bent om de staat van de wereld, bijvoorbeeld om klimaatverandering, kan de klinisch psycholoog, schrijver en cultuurcriticus geen spatje empathie opbrengen.
Streep door baas in eigen buik
Deze ‘conservarnisten’ zijn voor het krijgen van baby’s en iedereen moet het weten. Je zou zeggen dat is een keuze, die niemand verder wat aangaat? Ik bepaal wat er met mijn lichaam gebeurt, toch? Als het om de baarmoeder gaat, lijkt deze vrijheidskeuze ineens van ondergeschikt belang te zijn. De door feministen fel bestreden vrijheid van baas in eigen buik moet dan wijken voor het collectief of, voor God?
De vrijheid om je uit te spreken over abortus en het niet krijgen van kinderen om ‘klimaatredenen’ wordt door Vlaardingenbroek hard veroordeeld. Ze vindt het een onwenselijke mening en dat is nog vriendelijk uitgedrukt. Precies dat waar conservatievelingen als zij momenteel het hardst voor vechten: het vrij kunnen uiten van een ‘andere mening’ zonder uitgesloten of gecanceld te worden. Dan moet je dus niet gek opkijken als een ander dat ook doet.
Deugmensen op links én rechts
Zelfingenomenheid en virtue signaling, ‘deugpronken’, is er op beide flanken. Ze gruwelen ervan, maar menig conservatief-rechts persoon maakt zich zelf ook schuldig aan morele verhevenheid. Want door baby’s te krijgen en het moederschap te omarmen, uiteraard binnen een traditionele familie-verhouding, doe je het moreel goed. Helemaal als God erbij wordt gehaald. De klimaatactivist denkt dat zij juist het moreel goede doet om géén kinderen te krijgen of haar ongeboren kind te laten aborteren, omdat het kind volgens haar zou opgroeien in een onleefbare wereld en we juist minder mensen nodig hebben voor een gezond klimaat, niet meer. Wellicht is het vanwege een doodsimpele reden: het ontbreken van een kinderwens, maar dat klinkt natuurlijk niet heel nobel in klimaatactivistische kringen.
Mochten pronatalistische figuren aan de macht komen, is het krijgen van een kind geen persoonlijke keuze, maar moet het een hoger doel dienen: het voortbestaan van de mens. Het liefst met dezelfde conservatieve en (ultra)religieuze ideeën. Het liefst van een zelfde soort. Een Gilead in the making. De witte, geprivilegieerde mens die van uitsterven gered moet worden – juist die ja, en niet de arme, zwarte. Integenstelling tot het egoïsme en narcisme van de klimaatactivist, zou het een prachtige en onzelfzuchtige daad zijn, nietwaar?
Als conservatieve, narcistische influencers over baby’s en het redden van de mensheid beginnen, gaan bij mij wel wat alarmbellen af. En niet alleen vanwege de slapeloze nachten na avonden met The Handmaid’s Tale. Rode vlaggen gaan omhoog vanwege het verkapte racisme en nazisme en de minachting voor vrouwen die baas in eigen buik zijn. Ook is het bitter te bedenken dat Musk met het grootbrengen van tien baby’s een heel Afrikaans land had kunnen voeden.
Beeld: Fé Ngô/Unsplash
