Maar wat als je jonge kinderen hebt of als je de vijftig gepasseerd bent? Wat als je geen spaargeld hebt of helemaal geen digitaal beroep? Wat als je echt niet in een busje of goedkoop hostel wilt slapen? Yep, ook dan kan het. Deze digitale nomaden laten je zien dat er bijna geen excuses zijn.
Ja maar, ik heb jonge kinderen
Geen probleem. Kijk maar naar Nanouk en Joost Mulder, de trotse ouders van Roan (3) en Evi (1). Zij reizen sinds 2015 in een busje door Europa. “We zijn vertrokken toen Roan acht maanden oud was”, vertelt Nanouk vanuit het zonnige Portugal. Ooit leidde het stel een traditioneel leven. Nanouk: “Toen ik zwanger was van Roan zijn we getrouwd en hebben we een huis gekocht. Joost had een fulltime baan als IT’er, ik werkte parttime als redacteur. Ondertussen fantaseerden we al jaren over emigratie naar het buitenland. Naar een plek waar de zon het hele jaar door schijnt.”
Toen Roan zes maanden oud was, vloog het gezin naar Bonaire om te kijken of ze daar zouden willen wonen. “Bonaire paste niet bij ons, maar die reis bracht ons wel op een nieuw plan: Laten we een caravan kopen en rond gaan reizen, dan komen we vanzelf een plek tegen waar we wel willen wonen”, vertelt Nanouk.
Nanouk: “Nu ervaren we het weekendgevoel elke dag”
Zo gezegd, zo gedaan. Na hun terugkomst uit Bonaire verhuurden Nanouk en Joost hun huis, zegden ze hun baan op en kochten ze een caravan. Sindsdien reizen ze door Frankrijk, Spanje en Portugal, van camping naar camperplaats. Nanouk: “Ik ben freelance werk gaan doen als tekstschrijver, Joost als webdeveloper. Gelukkig hadden we ook nog wat spaargeld, want het duurde even voordat het freelancen lekker liep. Sinds 2017 kunnen we er goed van rondkomen.”
Sinds ze reizend leven zien de dagen van het gezin er heel anders uit. Nanouk: “Toen we in Nederland woonden bestond ons leven uit uitersten: doordeweeks werken en in de weekenden en vakanties leuke dingen doen met ons gezin. Nu is er veel meer balans, we ervaren dat vakantiegevoel elke dag. Ik werk zo’n drie uur per dag, zeven dagen in de week. De rest van de dag heb ik alle tijd voor mijn gezin. Het leven is simpel, onze dagen bestaan uit douchen, fruit eten, luiers verschonen, naar de supermarkt, koken, lunchen, afwassen, wandelen, dorpjes bezoeken en buitenspelen. Heel veel buitenspelen. Een heerlijke levensstijl voor de kinderen dus.”
En als de kinderen straks naar school moeten? Ook dan blijven Nanouk en Joost waarschijnlijk reizen. “We denken erover om Roan en Evi straks thuisonderwijs te geven, of beter gezegd wereldonderwijs. Maar we zijn nogal wispelturig dus misschien ziet de toekomst er heel anders uit dan we nu verwachten.”
Op hun blog Samen de Wereld Ontdekken schrijven Nanouk en Joost over hun avonturen als nomadengezin.
Ja maar, ik ben niet rijk
Je hoeft echt geen bakken met geld te sparen voordat je met je laptop de wereld in kunt trekken. Dat deed Valine Veerman ook niet. “Ik wilde altijd al heel graag reizen, maar ondertussen werkte ik gewoon op kantoor in een callcenter. Pas toen ik in 2012 drie weken op vakantie was in Brazilië ging de knop om en dacht ik: dit is veel te leuk. Ik wil eigenlijk helemaal niet meer naar huis.”
Valine: “Ik had misschien net 1000 euro gespaard toen ik naar Brazilië vertrok.”
Toch keerde Valine terug naar haar kantoorbaan. Eerst nog een jaartje sparen, dacht ze. Helaas is dat niet haar sterkste kant. Valine: “Ik had misschien net 1000 euro bij elkaar toen ik in 2013 voor langere tijd naar Brazilië vertrok. Eenmaal op reis ben ik pas gaan Googelen wat ik kon gaan doen om onderweg geld te verdienen. Ik begon met vrijwilligerswerk via Workaway, in ruil voor eten en onderdak. In de avonduren ging ik vertaalwerk doen, simpele klusjes van Engels naar Nederland die ik vond op Upwork, een platform voor online freelance werk. Na een paar maanden was het vrijwilligerswerk al niet meer nodig. Ik verdiende rond de 800 euro per maand, genoeg om van te leven in in Zuid Amerika, waar je tien euro betaalt voor een hostel en vijf euro voor een prima maaltijd.”
Valine kreeg een relatie met de Braziliaanse Crom, die ook nomadisch leefde. Sinds 2015 wonen ze samen: in een busje waarmee ze de wereld over reizen. “Ook voor dat busje hadden we niet gespaard, het was nogal een impulsaankoop”, vertelt Valine lachend. Spijt hebben ze niet van die impuls. Valine: “Ruim twee jaar later wonen we nog steeds in dat busje. We zijn allebei heel nieuwsgierig naar de wereld, willen altijd nieuwe plekken ontdekken. Ik kan urenlang op een landkaart kijken waar ik naartoe zou willen. Dan ben ik zo benieuwd hoe die plek er in het echt uitziet. Nu kunnen we daar gewoon naartoe rijden, ook al moeten we dan een paar landen doorkruisen. We hebben altijd alles bij ons wat we nodig hebben en we kunnen overal slapen.”
Vanuit het vertaalwerk is Valine doorgerold in een digitale baan als projectleider van een aantal websites. “Omdat wij geen huur of hypotheek hebben, hoeven we minder te werken om rond te komen. Ik werk nu zo’n twintig uur per week, wanneer ik die uren maak bepaal ik zelf. Dat is precies genoeg om niet gestrest te raken. Van de 1600 euro die ik per maand verdien kan ik zelfs een beetje sparen. We hebben de droom om ooit een stevigere bus te kopen met fourwheeldrive, zodat we ook naar continenten met heftigere landschappen kunnen rijden, zoals Zuid-Amerika en Azië. Maar tot die tijd genieten we van Europa, want daar is nog zoveel te zien!”
Op haar blog Livin4wheel schrijft Valine over haar levensstijl. Ook over hoe je kunt starten als online freelancer.
Ja maar, ik ben niet echt een kampeertype
Ben je meer het type villa-met-zwembad? Online coaches John Slabbekoorn en Jeanet Wolf snappen je helemaal. “Wij moeten er niet aan denken om in een hostel of camper te slapen”, vertelt John. Toch reizen hij en Jeanet al ruimt twee jaar als digitale nomaden de wereld over. Op hun manier.
Toen het stel in 2015 uit Nederland vertrok, hadden ze het plan om de wereld te zien. Op een wereldkaart stippelden ze een hele route uit van landen die ze zouden gaan ontdekken. Daar stapten ze al snel vanaf. “De eerste week al geloof ik”, lacht John. “Vliegtuig in, vliegtuig uit, een nieuwe verblijfplaats en werkplek zoeken, aanrommelen met slechte wifi, ontdekken welk restaurant lekker is en waar de supermarkt zit, dat kost allemaal zoveel energie! Al snel zeiden we tegen elkaar: laat maar. We gaan het anders doen.”
Jeanet: “Wij betalen met liefde wat meer voor een villa met een privé zwembad, goede wifi en veel ruimte”
Nu blijven John en Jeanet maandenlang op één plek voordat ze weer verder trekken. En niet zomaar een plek. Op dit moment zitten ze in een superluxe huis in Bali á 750 euro per maand voor en hiervoor huurden ze een resort in Thailand af voor 2000 euro per maand. Heus niet omdat ze stoer willen doen over hun privézwembad. Jeanet: “Wij zijn eigenlijk best saai, werken staat bij ons op nummer één. We vinden het spannend om onze financiële ambities hoog te houden, we willen ons bedrijf en onze kennis uitbreiden. Groeien en creëren, daar worden wij echt gelukkig van. Dat zouden we in Nederland kunnen doen, maar wij doen het liever op een ligstoel aan het zwembad of op een balkon met een fenomenaal uitzicht. In zo’n comfortabele omgeving werken we harder, zijn we scherper en kunnen we meer van waarde zijn voor onze klanten. Dus betalen we met liefde wat meer voor een villa met een privé zwembad, goede wifi en veel ruimte.”
De luxe levensstijl heeft ook wel te maken met Jeanets fibromiealgy, een chronisch pijnsyndroom. “Elke nacht in een slecht hostelbed slapen is voor mij niet te doen”, legt Jeanet uit. “Daarom vliegen wij ook altijd businessclass. Als ik twaalf uur lang economy zou vliegen, moet ik daarna een week herstellen. Als ik businessclass vlieg zit ik zo comfortabel dat ik bijna geen hersteltijd heb. Dan kan ik dus meteen aan het werk.”
Toch hebben John en Jeanet niet op elk gebied behoefte aan luxe. John: “Om de omgeving te verkennen huren we vaak een simpel scootertje en over kleding en eten doen we ook niet moeilijk. We dragen zo’n beetje elke dag hetzelfde en we eten elke avond iets simpels bij hetzelfde tentje. Als we daarna maar terug kunnen naar onze comfortabele villa met privé zwembad.”
Op Kickassleven schrijven John en Jeanet over hun lifestyle en delen ze tips over een nomadenleven.
Ja maar, ik ben de vijftig gepasseerd
Mooi, je bent nooit te oud voor een nieuw avontuur. Mariëtte van Beek was 53 toen ze huis en haard in Nederland opgaf. “Als reisjournaliste heb ik altijd veel gereisd, maar een zoon en een huis in Leiden bonden mij aan Nederland”, vertelt Mariëtte. De laatste jaren hoorde ze steeds vaker over digitale nomaden. “De vrijheid en het avontuur van die levensstijl sprak me wel aan. Als ik thuiskwam van een reis dacht ik steeds vaker: wat moet ik met dit huis en al die spullen? Je moet het allemaal onderhouden en dat brengt stress met zich mee. Eigenlijk voelde ik me op reis beter dan thuis.”
Mariëtte: “Ik zal nooit op mijn sterfbed denken: had ik maar een designkeuken gehad.”
Toen haar vader in 2015 overleed, ruimde Mariëtte zijn huis op. “Meer dan ooit realiseerde ik me dat je al die spullen die je je hele leven verzamelt niet me je mee kan nemen. Het meeste belandt bij het oud vuil. Waarom besteed je er dan zoveel tijd en geld aan? Ik zal nooit op mijn sterfbed denken: had ik maar een designkeuken gehad. Ik weet wel dat mijn vader veel spijt had van de dingen die hij niet had gedaan in zijn leven. Die fout wilde ik niet maken. Ik was 53 en ik dacht: als ik deze stap wil zetten, moet ik het nu doen. Toen mijn zoon in 2015 ging studeren, heb ik mijn huur opgezegd en ben ik permanent gaan reizen.”
De afgelopen jaren reisde Mariëtte onder andere door Marokko, Spanje, Polen, Griekenland, Egypte, Finland, Albanië, Thailand en Nederland. “Na bijna twee jaar vind ik het nog steeds fantastisch dat het echt mogelijk is om zo te leven. Ongelofelijk waar ik allemaal geweest ben door werken en reizen te combineren. Mensen vragen me wel eens of het niet verschrikkelijk veel energie kost om telkens weer van plek te wisselen. Voor mij voelt het alsof ik elke keer weer opnieuw op vakantie ga, daar steek ik graag mijn energie in! Bovendien ben ik geen energie meer kwijt aan het poetsen van mijn huis of me zorgen maken over een dak dat gerepareerd moet worden. Ik ervaar reizen ook niet als onrust, ik ben juist rustiger als ik op reis ben. Ook omdat ik zo weinig spullen bij me heb. Alles wat ik bezit past nu in mijn koffer van twintig kilo. Dat vind ik nog te veel, ik wil naar tien kilo.”
Ja maar, ik heb helemaal geen behoefte om altijd te reizen
Dan is het heel simpel: lekker thuisblijven en genieten van je leven in Nederland. Want ook al kan iedereen digitale nomade worden, er is één belangrijke voorwaarde: je moet het wel héél graag willen. Een eigen onderneming opzetten is keihard werken, je bent ver weg van familie en vrienden, slaapt regelmatig in een ander bed en leeft met weinig spullen. Onderschat ook niet hoe vermoeiend het is om constant van locatie te wisselen.
Denk je dat een nomadische lifestyle wel wat voor jou is? Jeanet: “Probeer het gewoon eens uit. Je hoeft niet meteen je huis te verkopen en al je spullen weg te doen, je kunt ook voorzichtig beginnen met een paar maanden reizen. Je kunt altijd weer terug.”
Wil je meer verhalen lezen van mensen die bijzondere levenskeuzes maken? Volg Trant op Facebook of Twitter of schrijf je in voor de nieuwsbrief.
