Ceydan Torun, die een achtergrond heeft in fictie, schetst een portret van Istanbul en zijn bewoners. Zij maakt contact met hen via de kat. Zij volgt met haar vindingrijke cameraman Charlie Wuppermann zeven poezen in deze kleurrijke en drukke Turkse hoofdstad. Net als mensen hebben de katten een verschillend karakter. De een is een charmeur, de ander een schooier, of dominante vechtersbaas Psikopat genaamd.
Weer een andere grijze kat wordt The Gentleman genoemd, omdat hij er imposant en sterk uitziet en nooit bedelt om hapjes. Zijn vaste adres is een luxueuze delicatessenzaak. Als Gentleman honger heeft gaat hij op zijn achterpoten staan en klopt hij stevig op het winkelraam.
Close up’s
Door de katten te volgen in hun dagelijkse leven, leren we hun baasjes kennen. Een bakker die goed voor zijn kat zorgt. Een visser die vertelt dat hij God ontmoette toen hij in nood zat door een actie van een poes. Een vrouw met een kledingzaak die regelmatig een heel vrijpostige kat op bezoek krijgt. Een oudere man die een burn out heeft gehad en dankzij zijn zorg voor zwerfkatten weer is hersteld. Kedi laat het verhaal van een kat naadloos overgaan in het leven van de volgende poes. Zonder saai of langdradig te worden. De poezen zijn prachtig in beeld gebracht. Soms in extreem grote close up’s. De dieren zijn bijzonder fotogeniek, eigenwijs, mysterieus en onderhoudend.
Gemak
De film is knap gedraaid, soms van het point of view van de kat. Middels een soort geïmproviseerde steadycam, een stok met een plateau waarop de camera staat. Met een monitor bovenop waar je kunt scherpstellen. Van Istanbul zelf krijg je een goede indruk door prachtige drone shots.
Het is duidelijk te zien dat Ceyda Torun een goed contact heeft met de personages die zij filmt. Zij weet ze duidelijk op hun gemak te stellen, want ze komen heel ontspannen en vriendelijk over.
God
Kedi is behalve een inventief gedraaide, quirky film ook filosofisch. Zo zegt een van de personages: ‘ Katten zetten je niet onder druk. Als ze je mogen, komen ze terug, zo niet, dan blijven ze weg. Die eerlijkheid werkt helend.’
Of ‘als ik een kat op schoot heb, dan nodigt mij dat uit om na te denken’. De mooiste uitspraak komt ergens halverwege deze originele film: ‘Honden denken dat de mens God is. Katten weten wel beter, de mens is slechts een tussenpersoon.’
https://youtu.be/lKq7UqplcL8 trailer
