Beeldspraak
Zondag 17 januari werd er een programma samengesteld over de kunstrubriek Beeldspraak met zijn trouwe vriend K.Schippers in het panel. Hij is een begaafd schrijver/dichter en journalist,die al sinds 1965 nauw samen werkt met Hin. Er was veel vrijheid bij Beeldspraak voor de makers,niet elk programma werd toen ingesnoerd in bureaucratische formats en de opdrachtgevers vonden zichzelf nog niet groter dan het onderwerp. Een ideale kweekvijver voor filmmakers als Kees Hin, Digna Sinke, Pieter Verhoeff, Erik van Zuylen en Jonne Severijn. Niet toevallig allen oorspronkelijke makers. Er werden films gemaakt over schrijvers, musici en beeldende kunstenaars zoals Armando, Marga Minco, filmmaker Frans van der Staak en Jaap Hillenius.
Uitgeschreven
De middag over Beeldspraak staat onder leiding van de empathische Bas Agterberg, curator bij Beeld en Geluid. We zien een korte film over dichter Jan Hanlo en een in mooi gestileerde zwart -wit beelden gemaakt filmwerk over Jacques Rigau een Dadaïstische kunstenaar, die zijn eigen zelfmoord helemaal ensceneerde. Het lijkt op vrij losse wijze gefilmd, maar is scène voor scène uitgeschreven. Schippers merkt op dat Hin wel behoorlijk zware films maakt over de Tweede wereld oorlog, concentratiekampen, zelfmoord etc. Daarom is een film over een deftige Haagse man, die binnendringt in het oude huis waar Multatuli gewoond heeft, een welkome verandering. Met veel humor gedraaid. De man is erg vrijpostig op een geaffecteerde manier. En onbedoeld erg grappig.
K.Schippers
K.Schippers, pseudoniem voor Gerard Stigter, werkte al met de filmmaker sinds Kees Hin’s eerste opdrachtfilm Onderaards. Over zijn samenwerking met Schippers merkt de cineast op: ‘Gerard vraagt mij om een film te maken en daagt mij uit om voorwaarden te scheppen, zodat het gaat opbloeien.’ Hin maakte voornamelijk documentaires van allerlei lengtes, zorgvuldig gefilmd en met experimentele en theatrale trekken. Ook draaide hij de speelfilms Soldaten zonder Geweren over de Februaristaking en Het Schaduwrijk over componist Matthijs Vermeulen. En naar een scenario van uiteraard K.Schippers vervaardigde Hin Cinema Invisible, een project over onuitgevoerde filmscenario’s van bekende kunstenaars en schrijvers.
Dichterbij
Het is opvallend dat Kees Hin vaak films maakt met een ernstig, enigszins melancholiek thema. Zoals zijn tweeluik over de filmmaker Frans van der Staak, die al op 58 jarige leeftijd overleed. Vaak probeert Hin door het maken van zijn films dichterbij zijn hoofdpersonages te komen. Niet alleen zelf als maker, maar ook de personages in zijn films kunnen de hoofdpersoon beter leren kennen. Dat is een van de rode draden in het veelzijdige oeuvre van Hin. Zo maakte hij ook een filmische ode aan Jaap Hillenius, de kunstschilder.
Vlindervanger
In Nederland wordt vaak Alex van Warmerdam genoemd als eigenzinnige en compromisloze filmmaker. En terecht. Maar als er één Nederlandse filmmaker is, die een uniek en volstrekt origineel oeuvre heeft opgebouwd is het Kees Hin. Wars van mode en trends uit zijn tijd, maar altijd erg precies in zijn kadrering, met een licht absurdistische blik en een grote betrokkenheid bij de personages die hij in beeld brengt. Kees Hin over zijn manier van filmen: ‘Niet zeker weten en dan toch toeslaan. Als een vlindervanger die het niet-zeker-weten gebied wil vangen.’
