Schorshuiden, Annie Proulx
We moesten even moed verzamelen om aan de Schorshuiden van Annie Proulx te beginnen. Het boek telt namelijk 800 pagina’s, dus je moet er wel even tijd voor vrijmaken. Maar dat is deze roman meer dan waard. Als lezer wordt je zonder pardon geplant in het woeste woud van Noord-Amerika, eind zeventiende eeuw nog Nieuw Frankrijk geheten. Een wildernis waarin de muggen je huid bedekken als een bontvel, en waar het zo koud wordt dat de herten rechtop bevroren in het bos staan.
Proulxs geschiedenis beslaat drie eeuwen en begint bij houtkappers René Sel en Charles Duquet, twee absolute tegenpolen. Sel trouwt met een eenvoudige maar wijze indiaanse, terwijl Duquet naar rijkdom streeft en een houtimperium opbouwt. Over hen en hun nakomelingen gaat het, maar de werkelijke hoofdpersoon is het oprukkende kapitalisme. Dat verwoest klimaat, natuur en volkeren met wrede hand. Iets wat de huidige Amerikaanse president ontkent. ‘Niet alles wat gebroken is, kan gelijmd worden,’ schrijf Proulx aan het slot van deze imposante roman. Je zou willen dat ze ongelijk had.
(De Geus)
De wolkenmuzikant, Ali Bader
In de beknopte roman De wolkenmuzikant van Ali Bader volgen we cellist Nabiel tijdens zijn ontworstelingsproces aan moederland Irak. De terreur die hem als enigszins dandy-achtige creatieveling ten deel valt, wordt gaandeweg ondragelijk – de islam beschouwt zijn muziek als zondig, in tegenstelling tot de vele pornokanalen op televisie. Nabiel vlucht naar Brussel, maar ook Europa is niet zo harmonieus als hij hoopte. Bader heeft niet veel woorden nodig om deze geschiedenis invoelbaar te maken.
Het eerlijke en pijnlijke De wolkenmuzikant geeft de lezer veel stof tot nadenken.
(Uitgeverij Jurgen Maas)
Ode aan de E-nummers, Rosanne Hertzberger
Vers en zelfbereid eten is het gezondst, dus weg met de kant-en-klaarmaaltijden en E-nummers in ons eten. In de huidige tijd, waarin de ene dieethype de andere opvolgt en je als gewone consument door de superfoods het bos niet meer kunt zien, laat microbioloog Rosanne Hertzberger een interessant, tot nadenken stemmend tegengeluid horen.
In haar vlotte en boeiende boek Ode aan de E-nummers rekent ze af met heersende mythen over eten en voedseltechnologie. Zoals de gedachte dat E-nummers kankerverwekkend zouden zijn, dat bewerkt voedsel minder gezond is, dat het verdelen of manipuleren van gewassen slecht is en dat we allemaal weer moeten gaan eten zoals onze voorouders.
(AmboAnthos)
Eet beweeg slaap. Tom Rath
Een boek in dezelfde hoek is Eet beweeg slaap van Tom Rath – die er op sommige punten een andere mening op nahoudt van Hertzberger. De gemiddelde mens slaapt te weinig, beweegt te weinig en eet te veel en te ongezond, drie zaken die bovendien nauw met elkaar samenhangen.
In zijn boek Eet beweeg slaap. Hoe kleine keuzes leiden tot grote veranderingen geeft Tom Rath tips hoe het ook anders kan, en laat hij zien dat dit helemaal niet zo ingewikkeld hoef te zijn. De auteur is ervaringsdeskundige: hij lijdt aan de zeldzame genetische afwijking Von Hippel-Lindau en heeft daardoor allemaal tumoren in zijn lichaam, die hij onder controle weet te houden door veel te bewegen en te slapen en gezond te eten.
Zo laat hij zien dat een stappenteller een slim hulpmiddeltje is, dat het beter is om de gezonde levensmiddelen niet zoals gebruikelijk onder in de koelkast te leggen, maar juist op ooghoogte, en dat je bij belangrijke gebeurtenissen niet langer moet doorwerken of harder je best moet doen, maar juist beter meer kunt slapen.
(Boom Uitgevers)
Fuzzie, Hanna Bervoets
Dit jaar won ze twee prijzen tegelijk, een terechte bevestiging van het feit dat Hanna Bervoets een van de meest interessante jonge auteurs is die de Nederlandse literatuur rijk is. Bervoets is een onderzoeker en gebruikt haar straks gecomponeerde romans om thema’s van verschillende kanten te bekijken.
In haar zesde roman Fuzzie onderzoekt ze wat genegenheid is. Haar personages vinden troost bij een zacht pluizig bolletje. In vergelijking met haar voorgaande romans als Ivanov of Alles wat er was is Fuzzie weliswaar iets minder spannend, maar met de vrijere, gewaagdere vorm zet Bervoets literair gezien een interessante stap vooruit.
(AtlasContact)
