‘Feest!’ schalt het over het schoolplein van Openbare Basisschool De Botter in Ridderkerk. Het geluid van Kinderen voor Kinderen. Aangevuld met de stemmen van zo’n honderdvijftig leerlingen. De zon schijnt, iedereen is uitgelaten, danst en zwaait. Daar hebben ze een goede reden voor: vandaag wordt een gedeelte van het speelplein onthuld met daarop vier nieuwe speel- en beweegtoestellen: een hometrainer, een crosstrainer, de Hipswinger en de Airwalker.
Een half uurtje voor de officiële opening geeft Jip Wernke uit groep 7 zijn allereerste interview. Ja, hij wil graag vertellen hoe hij dit voor elkaar heeft gekregen. ‘Vorig schooljaar zag ik een uitzending van het Jeugdjournaal. Het ging over een school die allerlei nieuwe toestellen op het schoolplein had geplaatst. Je kon er lekker op bewegen. Dat wilde ik hier ook wel. Ik houd zelf heel erg van sporten, ik zit zelf op dansen en op turnen. Op school hebben we elke week anderhalf uur gym. Maar ik vind het ook fijn om op het schoolplein nog actief bezig te zijn.’
Naar de ouderraad
Jip deelde zijn wens met Debby Wernke, directrice van de school én zijn moeder. ‘Ze zei me dat ik het maar eens aan de ouderraad moest vragen. Die halen elk jaar geld op met een fancy fair. Met dat geld konden de toestellen misschien betaald worden.’ De ouderraad vroeg aan Jip of hij tijdens een vergadering een presentatie wilde houden over zijn ideeën. ‘Ik heb daarvoor eerst bij het Jeugdjournaal informatie opgevraagd. Zo kwam ik erachter door welk bedrijf de toestellen op die andere school geleverd waren. Dat bedrijf heb ik gebeld.’
Laat kinderen niet aan zware kracht- en conditietraining doen
Fred Verhoeven, project manager bij Nijha, was aangenaam verrast door het telefoontje van de tienjarige. ‘Ik ben meteen naar Ridderkerk gereden en heb Jip laten zien wat er allemaal mogelijk is. Ik heb ook uitgelegd dat sportiviteit en bewegen belangrijk zijn, maar dat je voor een schoolplein vooral moet kiezen voor toestellen die leuk zijn om op te spelen. Je moet kinderen niet aan zware kracht- en conditietraining laten doen. Bewegen op de toestellen mag niet te belastend zijn. Ook adviseerde ik Jip om te kiezen voor apparaten waaraan je meteen kunt zien wat je ermee kunt.’
Opgetild
Op basis van de uitleg van ‘meneer Verhoeven’ koos Jip de geschikte toestellen uit en verwerkte de informatie in een presentatie. ‘Ik heb dat verhaal verteld voor de ouderraad en in alle klassen. Nee, zo spannend was dat eigenlijk niet. Vooral groep 8 was enthousiast. Ik werd bijna opgetild door de kinderen.’ Het enthousiasme was er. Nu nog het geld. ‘De toestellen zijn niet goedkoop. We zijn daarom met een werkgroepje bij elkaar gekomen om te bedenken hoe we geld konden inzamelen. Zelf zijn we lege flessen gaan ophalen voor het statiegeld. De ouderraad wilde een deel betalen, de school ook en we hebben geld gekregen van Jantje Beton. Toen hadden we genoeg om de toestellen te bestellen.’
Zelf doen
Terug naar het plein. Als het lint is doorgeknipt, is het meteen dringen bij de toestellen. Debby Wernke kijkt toe en vertelt: ‘Ik vind het belangrijk kinderen mee te laten denken over hoe de school eruit ziet en wat we bieden. Niet passief, ik laat ze graag zelf dingen regelen. Zo is een ander groepje leerlingen nu bijvoorbeeld bezig met het organiseren van een enquête. Ze vragen daarin wat voor soort activiteiten de kinderen willen in de buitenschoolse opvang. Kinderen komen dan vaak met verrassende ideeën: een film maken, een droomhuis maken… van die creativiteit moet je gebruik maken. Bovendien vergroot het hun betrokkenheid bij de school.’
