Mijn witte elitetranen

Er is online en offline veel gehuild om de verkiezingsuitslag en vele "witte elitetranen" (ik las deze komische vondst ergens) zijn daarbij gelaten. Ik snap het goed, maar toch was ik al snel klaar met de jammerende commentaren. De verliezers mogen dan de queers, transmensen, immigranten en moslims zijn, een nog veel grotere verliezer vind ik de stemlozen: de dieren.

De enige partij die voor ze opkomt, de Partij voor de Dieren (PvdD), is sinds de laatste verkiezingen gehalveerd tot drie zetels in de Tweede Kamer. Omdat het zo ontzettend nodig is dat er voor de dieren in de bio-industrie blijvend aandacht gevraagd wordt, dat dierenlevens waar het maar kan verbeterd moeten worden in die helse industrie die de intensieve veeteelt is, en dat de strijd om dierenrechten niet mag verslappen, vind ik het een uiterst pijnlijk verkiezingsresultaat.

Bio-industrie is moderne slavernij

Het mag mooi en vooruitstrevend zijn wat voormalig Tweede Kamerlid, Sylvana Simons, namens de door haar opgerichte partij Bij1 voor elkaar heeft gekregen: de Nederlandse overheidsexcuses voor het slavernijverleden. Maar ondertussen steunen we iedere dag weer moderne vormen van slavernij met als koploper de bio-industrie.

Miljoenen subsidiegeld wordt in deze industrie gepompt en van 270 miljard aan EU-belastinggeld voor de periode 2023-2027 is opnieuw een groot deel voor de intensieve landbouw en veehouderij bestemd. Dat is 800 miljoen per jaar voor Nederlandse boeren. Nederlandse melkveehouders ontvangen jaarlijks maar liefst 350 miljoen euro aan EU-belastinggeld.

Met die honderden miljoenen aan subsidie worden miljoenen varkens, koeien en kippen gefokt en uitgebuit. En 500 miljoen van hen worden jaarlijks geslacht in Nederland voor economisch gewin.

We vinden dat de normaalste zaak van de wereld, net zoals het houden van tot slaaf gemaakte mensen dat ooit was. We gruwelen van de geschiedenis van de slavernij, maar we houden nog steeds een industrie in stand waar uitbuiting, mishandeling en vernietiging van voelende wezens de norm is.

Fors gestraft

De aanjagers van dierenwelzijn en ethisch besef hieromtrent zijn door de Nederlandse burgers op 22 november jl. fors gestraft door van de nieuwe slavernij weg te kijken. Met de kop diep in het zand. Als dat geen verontwaardiging en verdriet waard is. Dáár laat ik nou mijn ‘witte elitetranen’ voor.

Helemaal nu er mogelijk een coalitie tussen PVV, NSC, BBB en VVD gevormd gaat worden, stemt het vooruitzicht niet bepaald vrolijk. PVV steunde vaak de moties van de PvdD. Maar de agro-voorvrouw van de BBB heeft al aangegeven niet met Geert Wilders te willen samenwerken als hij dat zielige dieren-beleid blijft steunen en daarmee de boeren dwarszit. Van Pieter Omtzigt’s partij hoeven we ook niets te verwachten als het om de dieren in de bio-industrie gaat. Er stroomt te veel CDA-bloed door de beste man. En de VVD tenslotte is alleen geïnteresseerd in het dier als het wat oplevert.

Beschavingsoffensief

De resterende drie aanjaagsters van de Partij voor de Dieren zullen moeten blijven knokken om dierenwelzijn op de politieke agenda te krijgen en te behouden. In wezen is het een beschavingsoffensief. Mededogen voor de meest kwetsbaren op de wereld zal de kans op mededogen voor de medemens doen toenemen. Het opkomen voor dieren is daarom geen elitair of luxe gebeuren, zoals sommigen beweren, maar het is het startpunt van beschaving.

Mahatma Gandhi (1869-1948) zei al decennia geleden: ‘De beschaving van een samenleving valt af te meten aan de wijze waarop ze omgaat met dieren’.

Vorige week moesten er weer 110.000 kippen worden ‘geruimd’ vanwege een nieuwe vogelgriep-uitbraak bij een leghennenbedrijf in Putten. “Een zware klap voor de ondernemer en een klap voor de hele pluimveesector in Putten”, zei de burgemeester aldaar. Nou enorm. Het feit dat zo gruwelijk veel levende wezens op elkaar gepropt worden gehouden uit puur winstbejag, vaak met bezweken, wegrottende soortgenootjes naast hen, doet niet terzake. Wat is een beschaving van een samenleving waard als dat de normaalste zaak van de wereld is?

Concentratiekampen werden/worden gecreëerd voor groepen mensen die men ontmenselijkt(e). Hetzelfde geldt voor de dieren in mega-stallen. Ze zijn niets meer dan nummers, geen voelende wezens meer. Bij elkaar gezet en uitgebuit. Wie komt voor ze op?

Juist.

Proces van ontmenselijking

“Auschwitz begint telkens wanneer iemand naar een slachthuis kijkt en denkt: het zijn maar beesten,” schreef filosoof Theodor Adorno. Hij stelde dat mensen anderen – de ondergewaardeerden –  degraderen, uitbuiten en moedwillig vermoorden, zodra ze als ‘dierlijk’ worden beschouwd.  Dat is het proces van ontmenselijking. Genociden kunnen plaatsvinden wanneer we andere groepen als aanzienlijk minder menselijk beschouwen dan onszelf en de groep waartoe we behoren. 

Ontmenselijking (het tot dier maken) van degenen die niet tot onze groep behoren, kunnen we pas begrijpen als we beter begrijpen hoe we over dieren denken. Vanuit psychologisch perspectief delen ons denken over dieren en over andere groepen mensen dezelfde grondbeginselen: een gevoel van superioriteit, macht en onderdrukking, en een weerstand tot het veranderen van maatschappelijke gewoonten en levensstijl. Dat blijkt onder meer uit een studie ‘Psychological implications of undervaluing animals: dominance-based ideologies and systems of oppression’ van Gordon Hodson, hoogleraar psychologie, werkzaam aan de Brock University in Canada.

Dieren worden als minderwaardig gezien ondanks wetenschappelijke onderzoeken, waarin sterke gelijkenissen tussen mens en dier zijn aangetoond. Daarom kan de bio-industrie bestaan. Het dier als bezit en tot slaaf gemaakt van de mens.

Bescherming krijgen zij die binnen worden gesloten in onze cirkel van zorg. Dat is inclusie, een belangrijk thema van de progressieve politiek. Voor wie geldt dat? Ook voor de dagelijks 1,7 miljoen kippen, varkens, geiten, schapen, kalfjes en koeien  die een ellendig leven hebben om uiteindelijk op jouw of op een buitenlands bord te belanden? Klinkt vast belachelijk. Maar is het nog steeds belachelijk om onszelf die vraag te stellen nu bekend is dat uitsluiting van groepen mensen begint bij het onderwaarderen van dieren?

Om die reden is er na de politieke verschuiving van 22 november jl. nog meer werk aan de winkel dan men kon vermoeden.

Beeld: Bianca Salgado/Pexels

Mijn gekozen waardering € -

Schrijft op Mallorca over groen en eenvoudig leven, klimaat, natuur, (Spaanse) politiek, mensen- en dierenrechten. Voorheen jurist in Nederland. Ook te volgen op haar blog www.evalunes.com