‘Mijn dochters zijn groot fan van Greta Thunberg, de jonge klimaat-activist uit Zweden. Ze maken zich zorgen om de natuur en vinden dat wij – mijn generatie – de aarde ‘verkracht’ en ‘leegzuigt’. Twee jaar geleden hebben ze met school een project gedaan over klimaatverandering en sindsdien is het bij onze meiden een ‘hot topic’. Het begon met vegetarisch eten. Inmiddels eet eentje zelfs veganistisch, dus helemaal geen dierlijke producten meer. De ander wil alleen nog biologisch dynamische zuivel omdat ze het anders zielig vindt voor de koeien.
Iedere keer als ik een glas melk drink of een bak yoghurt eet, krijg ik zielige filmpjes onder mijn neus gedrukt van koeien die erbarmelijk loeien als hun kalfjes bij ze worden weggehaald. Ik vind dat ook zielig, maar om nou helemaal geen zuivel meer te eten? Ik vind het al heel wat dat ik het minder eet.
Mijn man wordt er helemaal gek van. Hij is een echte vleeseter en heeft onze dochters verboden om tijdens het avondeten nog iets te zeggen over de vleesindustrie en hoe slecht vlees eten is voor het klimaat. Na lang zeuren en een mooi Sinterklaasgedicht van de meiden heeft hij schoorvoetend ingestemd met twee vegetarische maaltijden per week.
Naast plantaardig eten, zijn mijn dochters ook heel streng op plastic verpakkingen. Ze willen alleen nog verpakkingsloze shampoo en we hebben tegenwoordig vier afvalbakken in de keuken: plastic, papier, glas en compost. Ook willen ze alleen nog tweedehands kleren. Op zich vind ik het goed dat mijn dochters zo betrokken zijn bij de natuur en het klimaat. Iedereen weet dat we verkeerd bezig zijn. Maar met twee klimaat-politieagenten in huis, word ik er wel een beetje moe van.
Ik hou bijvoorbeeld erg van shoppen en mis het dat ik geen kleren meer kan kopen voor mijn dochters. Ik doe steeds meer dingen stiekem. Als ik iets koop met veel plastic verpakking eromheen, gooi ik het snel weg voor mijn dochters thuiskomen. In de stad haal ik kroketten en frikadellen uit de muur en als ik nieuwe schoenen koop, verstop ik ze achter in mijn kast. Ik probeer te veranderen, maar als ik héél eerlijk ben: zodra mijn dochters beginnen over het klimaat doe ik snel mijn oortjes in. Ik wil het gewoon niet meer horen.’
Foto van Bruno Figueiredo via Unsplash
