Muziek in horecagelegenheden vind ik meestal storend want vaak net iets te hard. Maar dat kan ook aan mij liggen. Dat mijn gehoor gevoeliger wordt naarmate de jaren vorderen en ik steeds meer geconditioneerd ben in het horen. Ten goede en ten kwade.
Het is nou weer niet zo dat ik elke avond naar muziek luister. Soms heb ik er gewoon geen zin in. Voor een belangrijke voetbalwedstrijd wil ik de draaitafel wel eens met rust laten. En ja, er zijn nu en dan momenten dat ik voor mijn platenkast sta en de twijfel toe slaat. Wat moet ik er allemaal mee? Is het niet allemaal wat veel? Waarom vier exemplaren van dezelfde plaat (Goats Head Soup van The Rolling Stones)?
Toch wordt het luisteren telkens weer nieuw leven in geblazen. Vooral wanneer er mogelijk interessante nieuwe albums zitten aan te komen. Of nadat ik bij een bezoek aan een platenzaak met een stapeltje tweedehands lp’s ben thuisgekomen. Dat laatste gebeurt overigens steeds minder vaak. De platen die mij het leukste lijken zijn steeds vaker meestal net of gewoon veel te duur. Door angstvallig de prijzen op Discogs te raadplegen, halen steeds meer verkopers hun neus op voor klanten die nog platen kopen vanwege de muziek.
(foto: Désirée Hanssen)
Ook leuk. Bijpraten met andere mensen bij wie de onverminderde belangstelling naar muziek ook evenredig verloopt aan honger naar kennis en interesse. Zo blijft de nieuwsgierigheid naar het nieuwe geprikkeld en aangewakkerd. Het is wat mij betreft het belangrijkste criterium om platen te kopen. Zoals ik al zei, het moet om de muziek gaan. Maar ook ìk heb soms mijn zwakke momenten. Dan kom ik thuis met een plaat die ik ooit heb weggedaan maar die ik toch weer wil hebben om voor mezelf antwoord te geven op de vraag hoe ik ‘m nu zoveel jaar later zal vinden?
Of dat ik de plaat terugkoop omdat ik plots bevangen wordt door gevoelens van nostalgie. Hoe ouder je wordt hoe meer verleden dan toekomst er overblijft en de nostalgie je eigen rotsje in de branding gaat worden. Nostalgie en muziek zijn gevaarlijk. Het beoordelingsvermogen raakt vertroebeld en voor je het weet wordt wenselijkheid ingeruild voor werkelijkheid. Dan ga je je vastklampen aan iets wat je ooit goed vond, kom je op plekken waar tunnelvisie dreigt, waar het licht is gedoofd, op the dark side of the moon.
