Het Marburgvirus is vergelijkbaar met het Ebolavirus. Het is uiterst besmettelijk en er is geen medicatie. De verschijnselen en overdracht zijn identiek. Alleen de herkomst van het virus verschilt. In 1967 werd het Marburgvirus voor het eerst geconstateerd in Marburg en Frankfurt in Duitsland. Een laboratorium assistent raakte daar met het virus besmet. Het betrof ingevoerde apen uit Oeganda waarop medische test waren uitgevoerd om een vaccin te ontwikkelen tegen polio.
Het virus wordt overgedragen oa via vleermuizen, lichamelijk contact en lichaamsvocht. Net als bij Ebola is er een incubatie tijd tussen de 2 en 10 dagen voordat de eerste symptomen verschijnen. Bij constatering worden de besmette personen direct in quarantaine geplaatst worden om verdere verspreiding te voorkomen.
Een probleem bij het vaststellen van het virus is het feit dat de verschijnselen lijken op andere meer voorkomende ziektes zoals malaria en tyfus. De situatie wordt bemoeilijkt door de overvloedige regenval die de laatste tijd Oost-Afrika hebben getroffen. Waterzuiveringsinstallatie, het riool en drinkwater zijn geaffecteerd. Met als gevolg dat vuil drinkwater kan leiden tot een mogelijk Cholera uitbraak. Daarnaast is het nog steeds zo dat de bewoners zich of wenden tot de lokale traditionele genezers of simpelweg niet of de middelen beschikken om enige medicatie te kunnen veroorloven.
Sinds maart zijn er ongeveer 8 slachtoffers van het virus geconstateerd. Vijf ervan zij hieraan overleden. Vanwege het hoge besmettingsgevaar en het hoogte sterftecijfer is het gebied waar de besmetting geconstateerd is direct in quarantaine geplaatst. Ook in de omliggende landen worden reizigers getest op het virus die de provincie Kagera aangedaan hebben. Op advies van de Tanzaniaanse autoriteiten en de WHO wordt geadviseerd het gebied te mijden zolang er geen duidelijkheid bestaat over het verspreidingsgebied van het virus.
