Dat is de eerste alinea van het partijprogramma van de Partij voor Naastenliefde, Vrijheid en Diversiteit.
De Partij voor Naastenliefde, Vrijheid & Diversiteit (PNVD) is geen opvolger van Martijn, die in 2012 door het Openbaar Ministerie ontbonden en verboden werd. De verenigingen bestonden van 2006-2010 zelfs naast elkaar. Voorzitter Nelson Maatman heeft volgens Secretaris-penningmeester Norbert de Jonge nooit contact gehad met Martijn en was destijds nog minderjarig. De Jonge was ook lid van Martijn.
De bewering dat de regering de partij heeft goedgekeurd klopt echter niet. De Nederlandse regering geeft of onthoudt geen goedkeuring aan politieke partijen. De Kiesraad, een overheidsorgaan, registreert wel namen van partijen, maar had de PNVD op 9 september nog niet opgenomen in het register. Alleen een rechter kan een politieke partij verbieden, op verzoek van het OM. (bron)
Uiterst gevoelig maatschappelijk onderwerp
Dat deze partij mag en kan bestaan in Nederland is velen een doorn in het oog, immers rust op pedofilie een taboe. Echter laat de democratie in Nederland het toe onder voorwaarden. Eerder nog bepaalde de rechter in Assen dat het belang van het kind zwaarder weegt dan de vrijheid om een vereniging te hebben en daarmee werd pedofielenvereniging Martijn verboden in 2012. Er is een petitie tegen de nieuwe pedopartij gestart die bijna 360.000 handtekeningen heeft opgeleverd.
Dat de nieuwe pedopartij nu wil meedoen aan de Tweede Kamerverkiezingen op 17 maart 2021 vinden velen weerzinwekkend. Wat hebben deze mensen met hun agenda te zoeken in de Tweede Kamer? Wat dragen ze bij aan de Nederlandse samenleving dan alleen rechten verwerven voor gelijkgestemden? Op hun website staat dat ze op zoek zijn naar steunverklaringen in alle kiesdistricten van Nederland. Echter komt hun naam niet voor bij de 89 geregistreerde partijen die zich hebben aangemeld bij de Kiesraad.
Secretaris-penningmeester van PNVD Norbert de Jonge laat AFP Factcheck weten dat meedoen aan de Tweede Kamerverkiezingen in maart “niet mogelijk” is wegens een tekort aan middelen en omdat het te kortdag is. “De PNVD richt zich momenteel op het voeren van oppositie,” aldus De Jonge.
Politiek en de leeftijdsgrens
Volgens Willem Pekelder van de Groene Amsterdammer waren er in het verleden al politieke partijen die vonden dat er iets gedaan moest worden met de leeftijdsgrens. in de Zedelijkheidswet. ‘VVD-minister Frits Korthals Altes wilde in 1985, net als de PNVD nu voorstelde, seks met jongeren vanaf twaalf jaar te legaliseren. Alleen als er sprake was van omkoping met geld of goederen, machtsmisbruik of misleiding zou er straf moeten volgen.’ Na veel maatschappelijk weerstand werd het voorstel niet ingediend bij het parlement. Herman Meijer, toen actief in de CPN en later voorzitter van GroenLinks, vond het wel een goed plan. In 1991 kreeg Meijer deels zijn zin. Dit geëxperimenteer met de leeftijdsgrens had uiteindelijk het tegenovergestelde effect, immers kregen pedofielen meer ruimte.
Volgens de wet is seks met iemand van onder de 16 jaar strafbaar als er sprake is van bijvoorbeeld dwang, chantage, een groot leeftijdsverschil of een afhankelijkheidsrelatie, bijvoorbeeld tussen leraar en leerling, of coach en speler. Van kindermisbruik is sprake als er seksuele contacten van (jong-) volwassenen met kinderen jonger dan zestien jaar plaatsvinden tegen de zin van het kind of zonder dat het kind deze contacten kan weigeren. Kindermisbruik is strafbaar. (bron: politie)
Ook heden ten dage hoor of lees je wel eens dat GroenLinks (RozeLinks) de partij zou zijn die pedostandpunten onderschrijft, maar dat is onjuist of uit de context getrokken. Dat GroenLinks als partij last heeft van oude uitspraken van oud-voorzitter Herman Meijer moge duidelijk zijn. Hij heeft er nooit een geheim van gemaakt dat seks met jongere kinderen voor hem geen probleem is. RozeLinks is een werkgroep van GroenLinks en standpunten van de werkgroep zijn niet per definitie de standpunten van GroenLinks. Pieter Nijhof, voorzitter RozeLinks, geeft aan dat ze het belangrijk vinden dat relaties gelijkwaardig zijn. “Iemand van twaalf die een relatie zou hebben met een meerderjarige, dan is dat niet gelijkwaardig. Dat vinden we ook niet oké. Er zijn gewoon wettelijke grenzen waar mensen zich aan moeten houden.”
De tekst van RozeLinks uit 2007 met betrekking tot de verlaging van de leeftijd in de zedelijkheidswetgeving luidt: ‘dat de gemiddelde leeftijd waarop jongeren hun eerste seksuele contact hebben, beneden de wettelijke grens van 16 jaar ligt en dat de zedelijkheidswetgeving een belemmering kán zijn. Extra bescherming kan ook een belemmering zijn – namelijk een belemmering in de seksuele ontplooiing en zelfverkenning van jongeren’. Tevens stelt RozeLinks voor de leeftijdsgrens tot 12 jaar intact te houden, en daarmee bedoelt de partij niet dat volwassenen seks kunnen hebben met kinderen vanaf 12 jaar. Het seksueel contact tussen een 17-jarige en 15-jarige die dat zelf willen, zou niet strafbaar moeten zijn. De letterlijke tekst is hier te vinden. GroenLinks geeft aan dat de partij ‘artikel 244 en 245 Wetboek van Strafrecht’ steunt die seks met minderjarigen strafbaar stellen.
Hij die met iemand, die de leeftijd van twaalf jaren maar nog niet die van zestien jaren heeft bereikt, buiten echt, ontuchtige handelingen pleegt die bestaan uit of mede bestaan uit het seksueel binnendringen van het lichaam, wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste acht jaren of geldboete van de vijfde categorie (artikel 245 Wetboek van Strafrecht).
Pedojagers, de vrijheid van meningsuiting en pedofilie
Vorig jaar (2019) is het begrip pedojager vaak in het nieuws geweest, veelal met acties waarbij zelfbenoemde pedojagers het recht in eigen handen nemen en jagen op vermeende pedoseksuelen. Soms zelfs met een tragisch afloop. Op social media en internet hebben deze pedojagers veel bijval. Immers wordt gedacht dat ze de taak van de politie overnemen omdat deze toch niets of te weinig doet. De maatschappelijke en bestuurlijke discussie kan ook contraproductief werken en ervoor zorgen dat pedofielen underground gaan, niet meer vindbaar zijn en dus niet in de gaten worden gehouden.
In een democratie als Amerika, waar de vrijheid van meningsuiting (Bill of Rights) hoog op de agenda staat, mag een surrogaatclub als de Ku Klux Klan gewoon bestaan en uiting geven aan hun racistische denkbeelden, zolang de wet niet wordt overtreden. De Partij voor Naastenliefde, Vrijheid & Diversiteit is de enige pedopartij in Nederland die ook politieke ambities heeft en daar ook voor mag uitkomen zolang geen strafbare feiten worden gepleegd. Voorzitter van PNVD Nelson Maatman manifesteert zich ook als pedo-activist met het Kinderbevrijdingsfront en is de man achter pedo pride. Hij beroept zich op de vrijheid van meningsuiting. De grens tussen wat juridisch legaal is en wat maatschappelijk aanvaardbaar is, is soms moeilijk te behappen.
Volgens Jan Hendriks, bijzonder hoogleraar forensische psychiatrie en psychologie aan de Vrije Universiteit Amsterdam is volgens de DSM, het handboek voor psychiatrische stoornissen, pedofilie een ziekte. Hij en zijn collega’s gaan ervan uit dat pedofilie grotendeels is aangelegd in de hersenen. Volgens Hendriks is een pedofiel iemand met seksuele gevoelens maar die er niet naar handelt. Een pedofiel die ernaar handelt, is een pedoseksueel.
Normen en waarden, cultuurgerelateerd
Dat seks met kinderen verwerpelijk is volgens onze christelijke normen en waarden, daar zijn we het als gemeenschap grotendeels over eens. Binnen de islam is dat een heel andere verhaal. Het staat in het hoofdstuk Talak van de Koran dat vanaf zes jaar getrouwd mag worden. Maar ook zijn er volgens de website islam en koran nuances aangebracht zoals trouwen en gemeenschap pas als het meisje menstrueert. Maar de islamitische maatschappelijke discussie gaat erover of het meisje wel of niet menstrueert. Zo zou volgens de website Deovolenten Mohammed gemeenschap hebben gehad met Aisha (9), nog voor ze menstrueerde. Het grootste deel van de islamgeleerden zijn daarom van mening dat het huwelijk vanaf elke leeftijd mag en dat seks dan is toegestaan. In het geval van de islam in Nederland, de volgers van de islam hebben zich te houden aan de Nederlandse wetgeving. Ook hier weer het haaks op elkaar staan van het juridische en het cultureel (vanuit geloof) aanvaardbare.
Afbeelding van Arek Socha via Pixabay
