Met een zachte plof belanden 16 wielen van de Boeing 747-400 ‘City of Tokyo’ op het asfalt van de Polderbaan. De neuswielen blijven nog even in de lucht hangen, maar volgen al snel. Ze hebben geen keus. Het doek is definitief gevallen. Na bijna 20 jaar trouwe dienst komt de ‘Queen of the Skies’ roemloos aan zijn einde.
Emotioneel afscheid
Het is een emotioneel moment voor de spotters bij Amsterdam Airport Schiphol. Jarenlang trokken ze regelmatig naar de Haarlemmermeer om een glimp op te vangen van hun grote liefde. Dat KLM de Boeing 747’s afschreef ging ze al aan het hart; op sociale media deelden ze in gloedvolle bewoordingen hun beste momenten met de grootste vogels uit de KLM-vloot. Een speciale ‘Farewell KLM Boeing 747’-groep op Facebook bood een uitlaatklep –en een ultieme gelegenheid om foto’s en anekdotes uit te wisselen. Gezamenlijk werd afgeteld naar het moment waarop de laatste 7 ‘grand ladies’ zouden verdwijnen: volgens planning werd er om de paar maanden een ‘Jumbojet’ uit de vaart genomen. Maart 2021 –precies 50 jaar nadat de 747 operationeel werd– zou de laatste definitief voet aan de grond zetten. Voldoende tijd dus om steeds opnieuw afscheid te kunnen nemen, net zolang tot het doek voorgoed zou vallen. De coronacrisis gooide echter roet in het eten. Om de kosten te drukken, besloot KLM vorige maand om alle 747’s vroegtijdig uit dienst te halen. Definitief. Alsof dat nog niet genoeg was, haalden de overheidsmaatregelen nog een extra streep door de rekening: geen afscheidsfeestje, geen persmoment. Dus staan de afgeschreven jumbo’s afgeserveerd in een hoekje op Schiphol. Wachtend tot de crisis voorbij is. Daarna maken ze nog één aller-allerlaatste vlucht. Naar de sloop, naar een opkoper of naar een vliegtuigbegraafplaats. Daarover kan de KLM-woordvoerder echter nog niets zeggen.
Van pakketjes tot paarden
De fans van de ‘Queen of the Skies’ vinden het een hard gelag. Samen betreuren ze dat het zo heeft moeten lopen. Wat overheerst, zijn echter de herinneringen. Want die vluchten in de 747-400’s van KLM, die boden echt een onvergetelijke ervaring. Geen wonder. Sinds eind 1990 was de Jumbojet het stralende middelpunt van de KLM-vloot. Zevenendertig jaar lang was de 747 het grootste passagiersvliegtuig ter wereld. Vanaf Amsterdam vervoerde de grote blauwe vogel per keer maximaal 408 passagiers naar San Francisco, Paramaribo, Nairobi en tal van andere exotische bestemmingen. De 747-400 Combi’s konden minder passagiers meenemen, maar vervoerden op hun beurt de meest uiteenlopende vrachten –van pakketjes tot paarden– naar Mexico City, Chicago en Hongkong. Zo brachten de 747’s honderdduizenden passagiers naar alle windstreken. Nagenoeg altijd ging het goed –behalve op zondag 27 maart 1977. De PH-BUF, een 747-206B van de KLM, botst tijdens het opstijgen in dikke mist op vliegveld Los Rodeos op Tenerife op een Boeing 747-121 van Pan American World Airways. In totaal komen 583 mensen om het leven. Het is de grootste vliegramp in de geschiedenis.
De herinnering aan de ramp wordt rond het afscheid van de 747 even opgehaald, temeer daar het afscheid rond de datum van de fatale vlucht valt: afgelopen vrijdag was het precies 43 jaar geleden dat de ramp plaatsvond. Toch overheerst het positieve gevoel. Er worden herinneringen aan memorabele vluchten opgehaald, foto’s van de cockpit en het bovendek uitgewisseld en speciale 747-400-stickers verkocht. Nu de ‘City of Tokyo’ aan de grond staat, rest niets anders dan de herinnering. De verstokte fans zullen die echter levend houden –mijmerend langs de Polderbaan en via de Facebookgroep.
