Koop een kaartje voor het Holland Festival, en je schaft een garantiebewijs voor internationale topkunst aan. Ondertekend door hogepriester Pierre Audi. De Nederlandse Opera gooit er Wagner en Benjamin Britten aan: een zekerheidje.
Wie afreist naar Rotterdam voor de plaatselijke Operadagen, neemt meer risico. Maar krijgt wel een inkijkjein de toekomst van het operabedrijf. En dat is een revolutionaire toekomst vol vrijheid (en verdrukking), stellen de Rotterdammers onder leiding van Pierres collega Guy Coolen.
Een kleine selectie:
Dat vrijheid relatief is, bewijst Song of Songs van IN VITRO. De vaste kern van dit gezelschap bestaat uit regisseur en kostuumontwerper Daphne Kitschen en Jan Dekeyser (architect en lichtontwerper). Ze werkten voorheen samen bij Troubleyn/Jan Fabre. De voorstellingen die ze maken kunnen altijd rekenen op lovende kritieken danwel enige opschudding. Song of Songs vertelt met bizarre beelden een verhaal over liefde in vervlogen tijden in drie verschillende delen: Babylon, Panopticum en Hortus Conclusus. Song of Songs wordt gespeeld in de voormalige gevangenis aan de Noordsingel. Te zien op 25, 26, 30, 31 mei en 1 juni.
Operafoodie
Vroeger dineerde de hogere klasse tijdens het beluisteren van een opera. Regelmatig klaagden componisten dat al die knallende champagnekurken hun muziek verstoorden. In het schellinkje moest men zich tot een oester (armeluisvoedsel in die tijd) of een stukje makreel beperken. Dat kan beter.
Neem From Monteverdi to Mina. Popdiva Mina Mazzini en Monteverdi, twee totaal verschillende de twee grote artiesten, maar ze hebben meer met elkaar gemeen dan in eerste instantie gedacht: van de stad Cremona tot hun revolutionairiteit. De unieke stem van Vincenzo Capezzuto combineert de muziek van Monteverdi en Mazzini met elkaar, een 'concerto alla Bastarda'.
In het nieuwe Luxor Theater wordt eenmalig een restaurant ingericht op een spannende plek. Een prachtig concert en genieten van heerlijk Italiaans eten. Revolutie betekent soms de smakelijke dingen uit het verleden laten herleven.
Operaporno
Waarschijnlijk het meest extreme onderdeel is Pornographia. Regisseur Sjaron
Minailo herinterpreteert de soundtrack van pornoklassiekers. Wie denkt niet met weemoed terug aan Stoeien tot de alpen gloeien deel 3? Met dat fijne synthesizergereutel. Minailo zoemt in op extreme details, wat hyperrealisme genoemd wordt in de vooraankondiging. De Kunsthal gaat gloeien zonder te stoeien.
www.operadagenrotterdam.nl, 25 mei t/m 2 juni
