Waarom heb je gekozen om dit album centraal te stellen?
“Dat was in eerste instantie mijn uitgangspunt, omdat de liedjes op de plaat best wel persoonlijke liedjes zijn, waarachter verhalen schuil gaan. In deze theatertour wilde ik ook iets meer van mijzelf laten zien, waarbij ik het publiek meeneem naar mijn muzikale en persoonlijke identiteit. De plaat was voor mij nogal een leerproces, waarbij ik mijzelf heruitvond. Die zoektocht heeft mij heel veel geleerd, maar ik kwam ook tot de ontdekking dat ik ook nog veel te leren heb. Hiernaast heb ik nagedacht wat ik wilde gaan spelen tijdens deze theatertour. Dat zijn de liedjes van Groundwork Rising geworden, maar ook eerder werk en covers.”
Ik ben inderdaad mijn onbevangenheid verloren.
Welk liedje op Groundwork Rising verwoordt de keuze voor deze tournee?
“Everything I Say, de opener van de cd, waarin ik eigenlijk beschouwend en reflecterend de zoektocht bezing. Zo wordt de voorstelling ook. In de voorstelling vertel ik verhalen die allemaal gaan over identiteit en de minder glamoureuze kant van het muzikantschap. Mensen zien meestal alleen de buitenkant, de artiest op tv en op het podium, maar de rit ernaar toe is hobbelig. Ik hoop dat het publiek zich herkent in de gebeurtenissen waar je als mens mee om moet leren gaan. Soms is het grappig, intens of soms een verkeerde beslissing.”
De voorstelling is ook een manier om terug te willen keren naar de onbevangenheid die had als 14-jarige en sindsdien bent verloren.
“Ik ben inderdaad mijn onbevangenheid verloren. Die onbevangenheid raak je ook met een reden kwijt, ook om jezelf te beschermen. Creatief en muzikaal gezien moet je juist die bescherming niet hebben maar vrij zijn om door rood te fietsen, veel te zuipen – dat bedoel ik als metafoor voor de twijfel en de onbevangenheid die nodig zijn in het schrijven, muziek benaderen en maken. Als kind en tiener zat ik gekluisterd aan de boxen en wilde alles horen en vond alles mooi.”
Als ik Linda’s Zomerweek niet had gedaan dan had ik niet te dingen kunnen doen die ik nu doe, dan had mijn leven er anders uitgezien.
Muziek was altijd je grootste inspiratiebron, maar het heeft je ook op slot gezet.
“Ja, zo kun je dat zeggen. Achteraf gezien was het ook een proces in het volwassen worden. Je moet hiermee leren omgaan en ook daartoe verhouden. Op mijn zevenentwintigste begon ik te begrijpen wie ik was en wat ik tof vond in het leven. Daarvoor was het een achtbaan waarin ik zoekende was.”
Horen daar ook slechte keuzes bij?
“Ik geloof niet zo in slechte keuzes, maar op het moment zelf dacht ik soms wel: is dat nou zo’n goed idee? Ik heb een periode op een cruiseboot gewerkt toen ik begon met zingen, dat was even grappig maar dat was niet wat ik wilde.”
Was de keuze om te spelen in Linda’s Zomerweek (in 2013 en 2014 – red.) achteraf een goede of slechte keuze?
“Ja en nee. Als ik Linda’s Zomerweek niet had gedaan dan had ik niet te dingen kunnen doen die ik nu doe, dan had mijn leven er anders uitgezien. Ik worstelde er destijds mee, ook over de vragen: wat vinden de collega’s ervan en is dit wat ik wil? Nu kijk er anders tegenaan en zou ik er minder moeilijk over doen; leuk, muziek maken op televisie. Het was een megapodium en te gek, maar ik besloot wel om na twee seizoen te stoppen. Dat vind ik nog steeds een goede keuze.”
Was dit een van de eerste stappen om terug proberen te keren naar je onbevangenheid?
“Ja, dat was het begin om het heft weer in eigen handen te nemen. Ik wilde terug naar de onbevangenheid en mijn muzikale basis.”
Het wordt tijd dat iets meer van mijzelf laat zien.
Wat is je muzikale basis eigenlijk?
“Dat is een goede vraag. Dat weet ik nog steeds niet. Het lastig om te zeggen: het antwoord is jazz, pop, rock, soul, piano of zang. Ik zie muziek als energieverplaatsing van mij naar jou, het publiek; het gevoel in ons lijf.”
Hoop je dat het publiek de teksten van Groundwork Rising straks beter gaat begrijpen na het zien van je theaterprogramma?
“Misschien niet zo zeer de plaat ook, maar dat ik beter begrepen word. Het wordt tijd dat iets meer van mijzelf laat zien. De inhoud van de plaat was de aanleiding om Boventoon te maken.”
