Als er dan iets of iemand deze aanraakt, ontploft de munitie alsnog. “Daar helpt geen moedertjelief aan!” wil een oud gezegde.
Boem
In het geval van de breed uitgemeten seksschandalen van de afgelopen weken in Nederland, zou je kunnen zeggen dat John de Mol en Sigrid Kaag “de lieve moedertjes” zijn. Heel lang hielden ze hun schuinsmarcherende kinderen uit de wind, hielden ze hen de hand boven het hoofd, bleven ze hen ruimschoots van eten en drinken voorzien, totdat hun oogappels in hun overmoed een clusterbommetje raakten.
Overmoed
De MeToo-bom werd gelanceerd in oktober 2017. Met de ontmaskering en soms ook veroordeling van een aantal grote zedenschenners leek het alsof de mensheid een lesje geleerd had. Maar er lagen nog vele fragmenten op de grond, die nog niet afgegaan waren. Na kerkelijke sekscapades, werden de duistere kanten van machtige figuren uit de entertainment-, kunsten- en politieke werelden blootgelegd. Wat al deze types gemeen hebben, is dat ze zich een zodanige positie hadden veroverd, dat ze dachten dat het voetvolk wel op de clusterbommetjes zou trappen en dat hun bazen (die toch tevens erg afhankelijk van hen waren) hen wel zouden redden.
Stamboekvee
John de Mol en Sigrid Kaag zijn dergelijke bazen. John is niks als zijn paradepaardjes geen kijkcijferkanonnen zijn. Sigrid Kaag is nergens als de verkiezingscampagne en het imago van haar partij naar de ratsmodee zijn. Daarbij verschillen de politieke en de entertainmentwereld wel. Want bij De Mol zijn ‘de sterren’ uit de stal juist het zichtbaarste en bij D66 werken de machtige jongens en meisjes veelal achter de schermen. Maar wat John en Sigrid gemeen hebben is dat op het moment dat ze met hun ‘stamboekvee’ in zee gingen, ze geen notie hadden van een deel van hun inborst. Als Talpa (latijn voor mol) had geweten dat Ali B een mogelijke seksdelinquent zou zijn en de lijsttrekker van D66 was ingefluisterd dat haar spindoctor dol is op foute machtspelletjes met overambitieuze vrouwen, waren ze er heus niet mee gaan samenwerken.
Ziende blind, horende doof?
U en ik denken hetzelfde. John de Mol moet toch ergens gedurende de Voice-of-Holland-rit, die nu al zo’n 10 jaar duurt, IETS gemerkt hebben. Notabene zijn zwager, de man van zijn bloedeigen zuster en beste paard van stal, Linda, joeg iets te nadrukkelijk op jong vrouwenvlees. En Sigrid Kaag heeft toch sinds zij in 2017 de overstap maakte van de diplomatie naar het Haagse pluche, weleens de verhalen van haar medevrouwen opgevangen? In beide gevallen: ja! Echter: te dicht op de bal zitten in combinatie met loyaliteit vertroebelden hun leidersblik. En vergis je niet: zowel de baas van een groot mediabedrijf als de leider van één van de machtigste politieke partijen in Nederland, worden omringd door mensen in wiens belang het is dat de zaken voorspoedig blijven doorgaan.
Sussen, brandje blussen
Dikke kans dat John de Mol weleens aan één van zijn programmaleiders (showrunners heet dat) gevraagd heeft: “Zeg, gedraagt die Jeroen zich wel een beetje met al die meiden om hem heen?” Of dat Sigrid naar haar directe medewerkster verzuchtte: “Die Van Drimmelen, ik heb er toch geen goed gevoel bij!” En tot hen beide werden dan sussende woorden gesproken. Ja, een goede leider weet dat regeren vooruitzien is, maar in de drukte van alledag blijken ze ook maar mensen. Het werk moet door: groot succes vraagt om nog grotere successen immers. Vanmiddag is er weer een debat, morgen moeten we een hele aflevering draaien.
Geile D66 mannetjes
Helaas: er lagen nog wat clustertjes. In het geval van Sigrid Kaag waren die achtergelaten door haar voorganger ‘Mannetje Pechtold’. Dat deze lepe debater er in zijn privéleven een bende van had gemaakt, was volgens goede liberale opvattingen een ‘persoonlijke kwestie’. Dat zijn gejaag op vrouwenvlees ook binnen de partij geschiedde en dat hij daarom Frans van Drimmelen, Sidney Smeets en Kees Verhoeven (e.v.a) nog steeds niet aan hun geile taarsen had getrokken, werd Sigrid Kaag pas later duidelijk. Toen hoopte ze, tegen beter weten in, nog dat ze de boel voor de buitenwereld nog overeind kon houden. Nee dus. Het was inmiddels namelijk 2022!
Het kan altijd erger
Idem dito John de Mol. Behalve zijn (inmiddels ex)zwager, werden ook twee van zijn Voice-kopstukken en een regisseur beschuldigd van seksueel grensoverschrijdend gedrag. Variërend van tikken op de billen van minderjarigen tot het verkrachten van vrouwelijke fans. Dat laatste buiten de studio’s van De Mol, maar toch. Zware beschuldigingen. En net toen de zware mediastormen naar aanleiding van de uitzending van BOOS luwden, vielen er advocatenbrieven op de mat van tycoon De Mol. Zijn enige kind Johnny, die net dit TV-seizoen een eigen ‘show’ kreeg toebedeeld, wordt na beschuldiging van partnergeweld door een ex (maar dat kan natuurlijk een boze hex zijn) nu beschuldigd door weer een andere vrouw.
Bij ons in de voetbalkantine, holadiee
John de Mol moet naar zijn hoofd hebben gegrepen en de beroemdste strofe uit de film ‘Zwartboek’ hebben geciteerd, namelijk “Houdt het dan nooit op?” Antwoord: nee. Want diezelfde week rapen de mannen van de ‘voetbalkantine op tv’ een volgende fragmentatie van de (studio)vloer. Notabene in een queeste van de opper-mopper-topper om zijn broodheer (8 ton+ per seizoen, wie is er niet te koop) wat bijval te verschaffen. De kaarsrel was geboren. Waren er eerder geen signalen geweest dat de kantinemannen met vuur speelden? Natuurlijk wel. Er waren reeds de Sylvanarel, Akwasirel, de gaypride-rel en de transvrouwrel. Ik moest dit, als zijnde een voetbalmijder, allemaal even nazoeken.
Kaag & De Mol
We kunnen rustig stellen dat John de Mol een groot probleem heeft. Hij heeft het ‘vee’ uit z’n stal niet onder contrôle en dat kost hem in korte tijd twee prominente TV-programma’s. En ook Sigrid Kaag is het niet gelukt de rotte peren uit de partij te smijten om met frisse appels verder te gaan. Kaag & Mol (leuke naam voor een nieuwe talkshow) hebben veel uit te leggen, veel troep te ruimen om weer volle kracht vooruit te kunnen. Ze hebben allebei als leider gefaald, de fragmentatiebommen zijn in hun gezichten ontploft. Maar het beschadigde gelaat van Kaag was veel zichtbaarder dan dat van De Mol. Een opvallend verschil en dat is niet alleen omdat Kaag ‘het gezicht van de partij’ is en ‘De Mol’ zoals zijn naam doet vermoeden: de man onder de grond.
Onveilig werkklimaat
Zij krijgt als gevolg van falend leiderschap meer shit over zich heen dan hij. Wat zeg ik? De gierput van Tessel tot aan Maastricht is over haar heen gestort. Niet dat ik wil dat hetzelfde met John de Mol gebeurt. Uiteraard niet. Maar beiden zeiden in de afgelopen tijd dat ze zich inspanden voor een veilig werkklimaat. Dat is hen allebei niet gelukt. Helaas. Daarvoor werd Sigrid Kaag bijkans afgemaakt alsof ze zelf een verkrachter was. De Mol? Hij werd gespaard.
Wie denkt zij wel dat ze is?
En weet je hoe dat komt? Omdat Kaag een vrouw is, die hoort empatisch te zijn. Een moeder, die hoort haar kroost te beschermen. Ze is een indringer, want wat moet zij op die plek? We nemen het voor vrouwen op zolang ze slachtoffer zijn. Maar eenmaal als leiders moeten ze het op z’n minst beter doen dan de mannen. Anders maken we ze alsnog af. Het toont aan dat feminisme nog een flinke weg te gaan heeft. De maatschappij kan momenteel omgaan met vrouwen als ze de dupe zijn, ’the underdog’, maar o wee als ze het wagen om op de mannenplek te gaan zitten. Afmaken zo’n vrouwelijke topdog! En veel van ‘onze nationale deugmensen’ (zowel mannen als vrouwen) heb ik daar de afgelopen tijd behoorlijk aan zien meewerken. Ik zag gisteren zelfs vergelijkingen getrokken worden tussen Sigrid Kaag en Johan Derksen. Hûh? Als mannen niet meer de ridder uit kunnen hangen, maken ze van de vrouwen gewoon weer heksen!
