Jaren geleden kreeg ik van mijn toenmalige buuf in Jeruzalem een mezoeza mee voor mijn huis in Nederland. Ter bescherming. Heel lief. Terug van Schiphol bevestigde ik het Joodse symbool provisorisch op mijn deurpost. Toen mijn vader het weekend daarop langskwam, haalde hij de mezoeza meteen weg. Of ik gek geworden was. Ik vond dat erg overdreven. Toen, ergens in de jaren 90.
Ongewenst, geminacht en misbruikt. Dat stempelde het leven van Gerard Padberg (54), zelf eerst verslaafd, crimineel en gewelddadig. Dan ontmoet hij christenen die met hem willen bidden. Dat verandert zijn leven radicaal: “God heeft mij uit de goot gehaald.”
28 juli vindt de raadkamerzitting van Leon Houtzager met topadvocaat Spong tegen de predikant van de Krimpense Mieraskerk plaats. Houtzager wil aangifte doen van groepsbelediging, aanzetten tot haat en discriminatie. Hoe anti-homo is deze oud-gereformeerde dominee Kort (69) eigenlijk?
“Veel persoonlijker dan dit wordt het niet snel”, schreef Gert-Jan Segers op Facebook over dit interview met hem. Een persoonlijk portret. “Hoe echt is het wat ik allemaal vertel? Heeft alles als bijbedoeling dat mensen mij aardig vinden of op mij stemmen?”
Nu de Raad van State meent dat het door de Partij voor de Dieren voorgestelde, wettelijke verbod op ritueel slachten de godsdienstvrijheid te veel aantast, is het goed om nog eens te kijken wat godsdienstvrijheid eigenlijk is en welke rechten je eraan kunt onlenen. De kern van de zaak: wie de scheiding van kerk en staat niet erkent, vergrijpt zich aan ons aller godsdienstvrijheid.
Wie deze week op tv The Passion kijkt of in de concertzaal naar de Matthäus Passion luistert, zal zich deze vraag niet snel stellen: aan welke medische aandoening is Jezus gestorven?