Gestaalde democraten liggen al maanden knarsetandend te woelen in hun bed: is de beschamende vertoning in en om het Britse Lagerhuis, nota bene het langst functionerende parlement ter wereld, niet de voorbode van het failliet van de democratie Welnee, houd moed. Brexit is een even gevaarlijk als uniek natuurlijk experiment waar de democratie juist veel krachtiger uit kan komen.
De Europese Commissie wil er van af, Nederland denkt nog na over het afschaffen van zomer- en wintertijd. Zin en onzin op een rijtje, zodat iedereen zijn eigen afweging kan maken.
Het Nederlandse klimaatbeleid gaat over veilig verre, algemene doelen, maar concrete, simpel te nemen maatregelen met een onmiddellijk positief effect mijdt men als de pest. Van bruin tot groen lijkt niemand het klimaat echt iets te kunnen schelen. Vijf voorbeelden.
Wat moet er met de in Syrië gevangen zittende IS-ers en hun vrouwen en kinderen? En wat zijn de belangrijkste argumenten? Rob Jetten wil wel over terughalen praten, maar hoezo? Een somber en hardvochtig, maar niet helemaal hopeloos verhaal.
Het lijkt zo klaar als een klontje: wat ouders ook op hun kerfstok hebben, hun kinderen hebben daaraan geen schuld. Het geeft dus geen pas om hun het leven zuur te maken. Dat is, heel kort door de bocht, de redenering waarmee velen nu een verruiming van het kinderpardon bepleiten. Gewoon, uit menselijkheid. Maar zo eenvoudig en edelmoedig is het helaas niet.
Al te gemakkelijk krijgen grofgebekte standwerkers als Wilders, Kuzu en Baudet de schuld van de vergroving van het maatschappelijk debat. Belangrijker en giftiger is het klakkeloos importeren en overnemen van een typisch Amerikaanse, hier misplaatste ideologie van verongelijktheid en intolerantie. Daar worden we met ons allen alleen maar slechter van.