Alsof we hier al niet genoeg geteisterd worden door bakken lawaai, werden we afgelopen maandagavond twee uur lang vergast op een clubje Jesus-people die er lustig op los zongen. Ondersteund door elektrisch versterkte gitaren peperden deze frisse jongens en meisjes voornamelijk afkomstig uit Californië, ons in dat we ons beter konden overgeven aan Jezus. Zwaaiend met vlaggen trokken ze een behoorlijk publiek, overigens voornamelijk afkomstig uit eigen kring begreep ik al snel, zoals de Liberty Church Amsterdam, gevestigd in de Vondelstraat.
Het was natuurlijk Jezus voor en Jezus na. Kortom zoveel Jezus dat je een verschrikkelijke hekel kreeg aan die kerel. Om de twee woorden kwam hij opdraven in Praise the Lord en aanverwante artikelen als My God is alive. Wat kun je toch een godsgruwelijke hekel krijgen aan zoiets als je gedwongen wordt hier naar te luisteren. Je vraagt je af waarom die lui hier moesten optreden en ze niet in het Vondelpark gaan staan, of nog beter, in de woestijn van Californië.
Ik wil er geen misverstand over laten bestaan: vrijheid van meningsuiting is een groot goed, maar hemeltjelief kan dit soort onzin de volgende keer alsjeblieft ergens anders worden verkondigd beste gemeente.
Afgepakt
Dinsdag 26 maart was het weer raak in de buurt. Dit keer was een groot deel van de Oudezijds Voorburgwal en het Oudekerksplein geblokkeerd vanwege filmopnames. Het was een drukte van belang, veel kijkers en grote lampen op je kop. Eerlijk is eerlijk: de filmcrew was wel zo netjes geweest om het van tevoren te melden door middel van een briefje dat een paar dagen eerder in de bus was gegooid. Maar toch gaf het het gevoel alsof voor de tweede avond in successie de buurt van ons was afgepakt.
Toen op woensdagavond één of andere hotemetoot een blik versterkte reggaemuziek opentrok werd het me teveel. Ik kreeg moordneigingen, maar gelukkig werd er snel een eind gemaakt aan deze lawaaibak. Wat denkt dit soort mensen toch? Dat ze het recht hebben om jou lastig te vallen met hun favoriete soort herrie? Leuk ook zo bij de opening van het toeristenseizoen waarbij me ook alweer een portie cocaïne werd aangeboden toen ik over de Geldersekade liep. Dat belooft wat voor het komende Paasweekend.
Goed, genoeg gezeurd. Er is ook heus wel iets positiefs te melden. Op zaterdag 23 maart werd er op de Wallen een heuse Opschoondag georganiseerd door de actiegroep Wallen Schoon. Helaas kon ik er zelf niet bij aanwezig zijn, maar veertig bewoners gingen op stap om een deel van de buurt te ontdoen van vuil dat in allerlei gedaantes aanwezig was. Het zet op zich weinig zoden aan de dijk want de volgende morgen was het net zo’n grote troep als altijd. Toch is zo’n actie zinvol al was het alleen maar als signaal richting gemeente: laat deze buurt niet verder verloederen! En natuurlijk hulde voor de deelnemende bewoners die op deze manier hun betrokkenheid bij de buurt laten zien. Hartverwarmend.
Willem Oosterbeek, Wallenbewoner, doet in vijfhonderd woorden regelmatig verslag van het dagelijks leven vanuit de beroemdste buurt van Nederland.
