Uitkijkpost de Wallen (72): Eindelijk concurrentie

Willem Oosterbeek, Wallenbewoner, doet in vijfhonderd woorden regelmatig verslag van het dagelijks leven vanuit de beroemdste buurt van Nederland.

Over een week is het zover en ik kan mijn ongeduld amper bedwingen. In de Warmoesstraat, op de plek waar van 1952 tot 2009 de zusters Augustinessen van St. Monica, het laatste nog functionerende klooster uit de buurt zat, komt een nieuwe supermarkt. Nu was ik enthousiast over de zusters. Ze waren barmhartig en deelden dagelijks vanaf half twaalf brood uit, een gebeurtenis waar menige zwerver reikhalzend naar uitkeek. Niet alleen verstrekten de nonnen brood, ze vingen ook vrouwen op uit de prostitutie, soms met kind en al. De prostituees kregen er een tijdelijke plek waar ze tot rust konden komen. Maar helaas, de zusters werden oud en jonge meisjes hebben tegenwoordig heel andere ambities. Dat betekende in 2009 tot groot verdriet van de buurt, gelovig of ongelovig, het einde van het klooster.

Na jarenlang voor diverse tijdelijke doeleinden te zijn gebruikt, komt er nu toch een gloednieuwe zaak in het voormalige verblijf van de nonnen. Over het algemeen loop ik niet te juichen als een liefdadige instelling wordt vervangen door een commercieel bedrijf, maar dit keer is dat anders. Dat heeft alles te maken met de doorbreking van een monopolie.

Zo’n beetje het hele centrum van Amsterdam is in handen van AH. Waar je ook komt in de binnenstad, overal schittert het blauw je tegemoet. Dat geldt al helemaal voor de Wallen: wij moeten het doen met een winkel op de Nieuwmarkt waar je amper je kont kunt keren. En dat is niet het enige probleem: het assortiment is er zeer beperkt. Zelf ben ik inmiddels al uitgeweken naar de AH op de Jodenbreestraat, tien minuten verderop, want daar kan ik kiezen uit een veel ruimer assortiment.

Dirk

Nu krijgen we dus een Dirk midden in de stad. Een Dirk! Als ze het goed doen, ga ik er reclame voor ze maken. Gratis en voor niks. De bedrijfsleider is in elk geval enthousiast en heeft beloofd niet alleen een winkel in te richten voor de toeristen. Die verleiding moet groot zijn. Per slot van rekening lopen er elke maand zo’n anderhalf miljoen bezoekers door Amsterdam. Die zullen heus niet allemaal in de Warmoesstraat komen, maar een groot deel toch zeker wel.

Nee, zegt de bedrijfsleider, hij wil nadrukkelijk ook dat de buurtbewoners zijn winkel komen bezoeken. Op basis daarvan bouwt hij ook zijn assortiment op. Niet alleen maar flesjes frisdrank, belegde broodjes en andere dingen to go, maar ook gewoon afwasborstels, zelfrijzend bakmeel en wasmiddel.

Winkels die vooral op toeristen ingesteld zijn hebben we genoeg in de buurt. Wat zeg ik: daar zijn er al veel te veel van. Je struikelt bijna letterlijk over de Nutella-shops, fietsverhuurbedrijven en betaalautomaten. Wat dat laatste betreft: in heel Nederland worden ze weggehaald, maar hier op de Wallen worden ze juist bijgeplaatst.

Donderdag 10 november is het zover, dan gaat de Dirk open, maar de bedrijfsleider ontvangt de buurtbewoners graag al de avond voorafgaande aan de officiële opening. Dat getuigt van goede wil.

Vooralsnog hiep hiep hoera dus.

Mijn gekozen waardering € -

Ik schrijf over alles wat mijn nieuwsgierigheid wekt. Dat is veel. Vaak kom ik uit bij verborgen hoeken van de geschiedenis, maar soms ook bij het persoonlijke verhaal. Het alledaagse leven èn het drama. Actueel, maar soms ook wat minder. Wel altijd goed geschreven en een plezier om te lezen.