Mannen die denken dat er vrouwen zijn die zitten te wachten op het krijgen van foto’s van hun blote piemels. Mannen die denken dat ze ongestraft hun gang kunnen gaan. In hun drang naar aandacht, machtsvertoon, avontuur, lust of erkenning laten ze een spoor van vernieling en totale destructie achter. Onder hen slachtoffers die zichzelf vaak niet sparen en met trauma’s door het leven gaan.
Verknipte machtsstructuren
Het gebrek aan zelfcontrole, want dat is het in wezen, begint met een enkeltje egotripperij totdat die beerput helemaal open gaat en er nog meer vuiligheid naar buiten komt. Seksueel wangedrag op werkvloeren, bedrijven waar vrouwen niet veilig zijn. Het ene ‘Me-Too’ schandaal na het andere duikelt op. Mannen die al jaren ongestoord hun gang blijken te gaan. Vrouwelijke slachtoffers die in stilte het ongewenste gedrag maar pikken omdat ze hun baan niet willen verliezen en mannen die dat weten en daarom ongewenste dickpics naar ze sturen of, nog erger, overgaan tot aanranding of verkrachting. Seksueel wangedrag op de werkvloer is een symptoom van een zieke werkcultuur, waar machtsstructuren totaal verknipt zijn. Daarachter gaat een grotere werkelijkheid schuil van een ziekelijke maatschappij.
Door de berichten van bekende mannen die zichzelf niet onder controle blijken te hebben, moet ik naast de slachtoffers toch ook aan de partners van deze mannen denken. Aan hun ongetwijfeld diepe schaamte, hun verdriet. Regelmatig worden de mannen in kwestie ‘zorgzaam’ genoemd, een ‘family-man’, het valt moeilijk te rijmen met hun foute daden. Deze mannen met een zekere machtspositie normaliseren hun seksueel wangedrag of doen het zo stiekem dat ze denken dat niemand er ooit lucht van krijgt. Ook hun vrouwen en kinderen niet.
Verslaving
De drang is blijkbaar zo groot, dat de risico’s op ontdekking er niet tegenop wegen. Dat er naast het slachtoffer vaak ook nog een partner en kinderen in de puinhoop liggen, wordt niet aan gedacht. En hoezo reputatieschade? De scoringsdrang, de hit, is te groot. Dit gedrag doet mij denken aan een allesoverheersende verslaving. Bij een verslaving verliest de verslaafde zich volledig in zijn of haar drang naar datgene wat hem of haar verlossing denkt te geven. En daarvoor wijkt alles, er is geen controle, er is vaak roekeloosheid en een zekere hang naar destructie, waarin de reputatie op het spel staat, een huwelijk, een familie, vriendschap.
Heet de nieuwe epidemie een verslaving aan exhibitionisme (de dickpics), aan seks, of hebben we vooral te maken met verslavende macht? Het zorgt in ieder geval voor de nodige shots aan dopamine, adrenaline en testosteron. Hoe we de ziekte ook noemen, het komt in mijn ogen vooral neer op een gebrek aan zelfbeheersing en respect. In de eigen scoringsdrang ontbreekt daarvan ieder besef.
Verrot
Door in te spelen op het epidemische gebrek aan zelfbeheersing en respect kunnen bijvoorbeeld ook websites als Second Love bestaan. Second Love is een website waar mannen en vrouwen elkaar ontmoeten om vreemd te kunnen gaan of een spannende affaire te beginnen. Gefaciliteerd door Second Love gaan er bommen af in gezinnen omdat pappa of mamma de controle over zichzelf verloor en het stiekeme bedrog en de leugens ontmaskerd werden. Dat er zoiets als Second Love bestaat, een website waar je andere, niet-single mannen en vrouwen kunt ontmoeten om mee vreemd te gaan, is eveneens een symptoom van iets dat aan het rotten is. Leugens, bedrog en verraad, de oprichters van deze website worden er rijk van en er zijn mensen die hiermee een salaris verdienen.
Kotsend boven de beerput
Ook al heeft het met seksueel ongewenst gedrag niets te maken, ervan uitgaande dat er twee partijen op zoek zijn naar hetzelfde, toch krijg ik een misselijk gevoel van Second Love. Misselijk word ik, omdat het partners en families raakt, trauma’s geeft, en anderen hiervan grof profiteren. Zoals ik ook misselijk werd van de inmiddels miljoenen keren bekeken Boos-uitzending over het misbruik binnen de talentenshow The Voice of Holland. Ik kwam niet verder dan halverwege en daarmee was het basta!
Inmiddels zijn er alweer meer getuigenissen van seksueel wangedrag naar buiten gekomen. En zolang de epidemie van machtsmisbruik en respectloosheid jegens vrouwen blijft voortduren, zullen er nog meer verhalen komen totdat we allemaal kotsend boven die beerput hangen. Wat gaan we doen in de strijd tegen deze epidemie? Wat mij betreft mag men beginnen met een cursus zelfbeheersing en respect.
Beeld: Priscilla Du Preez/Unsplash