Vandaag zag ik een interview van Matthijs van Nieuwkerk met Lodewijk Asscher over het boek Het complot tegen Amerika van Philip Roth. Lodewijk Asscher had het boek op zijn Facebook pagina gepromoot als belangrijke literatuur in tijden van nu. Matthijs viel Lodewijk aan op het gevaarlijke vergelijk van het zeer donkere verhaal met de huidige situatie en de eventuele angst die Lodewijk Asscher daarmee zou zaaien. Asscher gaf hem van repliek dat literatuur als deze en andere boeken die gaan over de opkomst van Faciscistische samenlevingen, hun leiders en de historie ervan, juist nu van absoluut belang zijn. Niet als bangmaker maar als spiegel, als informatiebron en als gedachtegoed. En wat ben ik het met hem eens. Betrokkenheid, verandering en activisme beginnen met informatie en bewustzijn. Juist nu.
Ik woon in het nieuwe Amerika van Trump met mijn gezin. Ik ben vrouw, moeder en immigrant. Ik ben blank en kom uit Nederland. Geen probleem, vooralsnog. Alhoewel?
Ik heb even gedacht dat het allemaal wel zou meevallen. Dat de soep niet zo heet gegeten zou worden als die zou worden opgediend. Eerst maar eens afwachten. Maar helaas is het tegenovergestelde gebleken. Het is in deze eerste twee weken al honderdduizend keer erger dan ik en velen anderen met mij zich ook maar enigszins hadden kunnen voorstellen. Ik heb inmiddels namelijk geen nagel meer aan mijn vingers zitten. Deze afgelopen twee weken waren zo zorgwekkend dat ik beweeg me op een continuum van somberheid via ongeloof naar woede en soms zelfs angst.
Als vrouw voel ik me persoonlijk geraakt door de beslissing twee dagen na de Million Women Marsh de Global Gag Rule weer in te voeren. Een serieuze bedreiging voor vrouwenrechten in de wereld. Ik werd fysiek onpasselijk van de foto waarop acht mannen in pak toekeken terwijl Trump zijn orders met grote gevolgen voor vrouwenrechten tekende. Wat ben ik trots op Nederland en in het bijzonder op minister Ploumen die met haar initiatief She decides daadwerkelijk wat doet tegen deze masculiene gekte.
Als moeder en als mens maak ik me enorme zorgen over de klimaatverandering en het adagio van Trump om vooral terug te keren naar een achterhaald idee van fossiele brandstoffen, zoals kolen en olie om banen en voorspoed te creëren. Dat hij daarmee de thermostaat van de aarde ettelijke graden omhoog draait, dat kan hij zich niet voorstellen. Alle wetenschaps-resultaten zijn immers verzonnen.
Als immigrant en als mens voel ik me absoluut aangesproken door de anti-buitenland politiek en vreemdelingenhaat die hier nu verspreid wordt. En dat nog wel in een land van immigranten. Zo’n beetje iedereen heeft betovergrootouders vanuit alle windstreken van de wereld en is daar ook zeer trots op. ‘I am Irish-American, I am Italian-American, I am Afro-American, I am Anglo-American’. Ook Trump is trots op zijn Schotse afkomst al kunnen de mensen die er wonen hem gestolen worden. Vorig jaar zag ik You have been Trumped, de documentaire over de bouw van de golfbaan van Trump in Schotland. In het klein gebeurde daar al jaren geleden wat hier in Amerika nu in het groot gebeurt. Een aanrader om te kijken. In iedere grote stad heb je China Town, Little Italy, Little Russia of Korea town. En juist dat maakt Amerika zo uniek. Werkelijk alle geloven zijn hier te vinden. Van Mormonen, tot Moslims en Joden tot diep religieuze Christenen en alles wat er tussenin zit.
‘Land of the free’, wordt er luidkeels bij iedere wedstrijd gezongen. Kinderen wordt vanaf jongs af aan The Pledge geleerd. Ook bij de mijne is het er in gestampt.
Voor degenen die de tekst niet kennen, hier komt ie:
I Pledge allegiance, to the flag, of the United States of America.
And to the republic, for which it stands, one nation under God.
Indivisible, with liberty and justice for all.
Het is een belofte van trouw aan de vlag, aan de idealen van de mannen en vrouwen die vochten en overleden voor hun grote Amerika. Het is een belofte om alle plichten als burgers van de United States te vervullen en de principes van de constitutie hoog te houden. En als laatste het is een belofte de vier grote vrijheden te koesteren: Freedom of speech, Freedom of religion, Freedom from want, Freedom from fear.
Kan iemand mij uitleggen wat Trump en zijn patriottische maten hier in lezen?
Want tot nu toe zijn in deze 11 dagen alle vier vrijheden wel een keer overboord gegooid. De nieuwe man in het Witte huis maakt al zijn verkiezingsbeloftes waar. Althans hij heeft de intentie om zijn drastische maatregelen bewaarheid te laten worden. Dat het al met al allemaal gaat lukken, is natuurlijk nog niet gezegd. Actie in de tent. Zonder na te denken over de gevolgen. Waarvan acte afgelopen vrijdag toen de chaos rond immigranten compleet was. Amerika heeft een ‘gek’ aan het roer. Een narcist ‘pur sang’. 14.000 psychologen en psychiaters zijn het er zelfs over eens. En het allerergste is dat hij zich omgeven heeft met ‘flying monkeys’ die hem blind volgen en ‘kwade geniussen’ als Steve Bannon, die zijn speeches en decreten schrijven. Ze zouden in een ‘Mad Max’ film niet hebben misstaan.
Soms lees ik reacties op Facebook en kan ik nog bozer worden. Opmerkingen als, deze politicus is tenminste daadkrachtig. Eindelijk een president die belooft wat hij zegt. Ha, deze komt tenminste op voor de ‘gewone’ man. Hij durft te zeggen wat heel veel mensen denken. Recht voor zijn raap….Ik vind die opmerkingen getuigen van stompzinnigheid en onwetendheid. Net zoals ik het ‘je kop in het zand steken’ vind als je de gevaren wegwuift. Ik weet ook dat ik dat eigenlijk niet zou moeten zeggen omdat ik dan onvoldoende luister naar wat heel veel ontevreden mensen tegenwoordig denken en voelen en denken te voelen. ‘Denken te voelen’ omdat het ophitsende karakter van ‘haat’ en ‘doem’ speeches, persconferenties en interviews nogal verdeeldheid zaait en weinig bijdraagt aan eenheid in dit land en van de wereld.
Boeken als ‘Het complot tegen Amerika, ‘1984’, ‘Brave New World’, ‘Animal Farm’ en ‘It Can’t Happen Here’ horen juist nu bestsellers te zijn en dat zijn ze hier in Amerika nu ook. Ik kan je namelijk vertellen dat het benauwde en angstige gevoel na de eerste twee weken Trump er hier bij een hoop Amerikanen is ingeslopen. Het gevoel van onmacht en woede, het gevoel iets te moeten doen, het gevoel angst. Ik heb het nog nooit zo meegemaakt tot nu toe in mijn leven. Mijn generatie heeft immers dit soort tijden nooit zo meegemaakt. Ineens is die vrijheid niet zo vanzelfsprekend meer als ik kijk naar het nieuws op zowel Fox als CNN en NBC, vol met de reacties van persvoorlichter Sean Spicer of spinster Kelly-Ann, beelden van Trump, hearings van regerings-kandidaten. ‘Alternative Facts’, ‘Fake news’, ‘press needs to shut up’, snoeiharde decreten, ultra-rechtse rechters, een extreem godsdienstige vice-president en een president die geen moer geeft om de mensen die hij zou moeten vertegenwoordigen. Ik vind het een zeer beklemmend gevoel en dat is nieuw voor mij. Leven in Amerika was tot nu toe juist wel relaxed. Het land van ‘convenience’ en ‘vrijheid’. Het voelde ook veilig. Gek genoeg, of misschien wel logischerwijs, is dat laatste gevoel door Trumps verhoogde ‘veiligheidspolitiek’ voor mij juist vele malen minder geworden. Het is niet de invloed van kennis uit boeken, films en documentaires die angst zaait, het is de invloed op en de macht over de onwetenden waar je juist bang van moet worden. Ik heb ‘het complot tegen Amerika’ zojuist besteld. Omdat je juist nu niet genoeg kunt lezen, zien en horen.
Groeten uit de VS!
