De nieuwe roman van Tatiana de Rosnay, Onvoltooid verhaal, is de meest persoonlijke roman die ze tot nu toe schreef, en tegelijk ook de geestigste. Het boek gaat over een schrijver, Nicolas Kolt, een one hit wonder die wereldwijd succes boekt met zijn debuutroman De envelop, een verhaal dat is gebaseerd op de raadselachtige verdwijning van Nicolas’ vader op zee: zijn lichaam en de zeilboot werden nooit teruggevonden. De envelop wordt een megabestseller, met tientallen vertalingen en een Hollywood-verfilming. De 29-jarige Nicolas is echter niet bestand tegen de verlokkingen van de roem; hij geeft zich over aan drank, flirtpartijen met lezeressen die volslagen uit de hand lopen en hij wordt een steeds zelfgenoegzamere, pedante kwast, die meer bezig is met zijn imago op de sociale media dan met schrijven. Tijdens de paar dagen die Nicolas met zijn vriendin doorbrengt in het luxe hotel Gallo Nero, zogenaamd om te werken aan zijn nieuwe boek, gaat alles mis wat er maar mis kan gaan.
Terwijl buiten de regen de straten van Parijs geselde, trok Tatiana de Rosnay zich terug in haar roman en ontvluchtte ze in ‘Gallo Nero’ voor een paar uur het dagelijks leven, dat op dat moment getekend werd door nare gebeurtenissen. ‘Daarom was het een feest om dit boek te schrijven. Misschien dat deze roman om die reden ook grappiger is dan mijn meeste boeken en dat sommige delen zelfs behoorlijk sexy zijn’, vertelt ze met een grote glimlach, gezeten aan een tafeltje in een rumoerig café-restaurant in hartje Parijs, een van haar favoriete plekken.
Zo veel boeken maken mensen aan het huilen – en god knows dat ik er een aantal op mijn naam heb staan!
In haar werk kwam humor nog te weinig aan bod, vindt ze. De ‘Frengelse’ schrijfster – De Rosnay heeft een Franse vader en een Engelse moeder – heeft ‘goddank’ haar moeders droge Britse humor geërfd. ‘Fransen hebben geen humor, laat staan zelfspot. Ironie? Dat kennen ze niet. Mijn gedeeltelijk Britse opvoeding heeft me geleerd om om mezelf te kunnen lachen en de humor van elke situatie in te zien, ook op momenten dat dat niet zo makkelijk is. Ik wil heel graag eens een komedie schrijven, een zwarte komedie. Een boek dat mensen laat brullen van het lachen.’
‘Er zijn zo veel boeken die mensen aan het huilen maken – en god knows dat ik er ook een aantal op mijn naam heb staan! Als kind al was ik erg gevoelig voor het lijden en verdriet van andere mensen. Om die reden wilde ik in Haar naam was Sarah bijvoorbeeld schrijven over Vel d’Hiv, de grootschalige razzia in Parijs waarbij ruim achtduizend joden werden opgepakt met hulp van de Franse politie. Als je zo’n verhaal opschrijft, verkies je de weg van pijn boven die van geluk. Maar ik kan ook heel grappig zijn. Ik wil de Woody Allen van de literatuur worden, die mensen laat lachen om grappige én zielige dingen. Dat is echt ontzettend moeilijk.’
Eerst staat haar echter nog een andere uitdaging te wachten: De Rosnay werkt aan een persoonlijke ‘biografie’ van een van haar favoriete schrijfsters. Ze lacht – het is niet haar enige plan de campagne, ze zit vol nieuwe ideeën. ‘Het boek dat in het Nederlands is uitgebracht onder de titel Het huis waar jij van hield wil ik graag gaan bewerken tot een toneelstuk. En ik wil een filmscenario schrijven.’
Grote ego’s
Zo lui als Nicolas Kolt uit Onvoltooid verhaal is Tatiana de Rosnay dus bepaald niet geworden door haar succes. In haar roman steekt ze flink de draak met de grote ego’s en arrogantie in de schrijverswereld. ‘Het moest een boek worden over de ijdelheid van sommige bestsellerschrijvers, maar ook over het schrijfproces: over hoe we schrijven, hoe we de werkelijkheid gebruiken en transformeren. Wat ons weerhoudt, en vooral ook: wat een boek voortstuwt. Dat is nog wel het moeilijkste om onder woorden te brengen. Het schrijven is als een boot – soms vangt ons zeil ineens wind uit onverwachte hoek en verandert de boot van koers. In dit boek heb ik geprobeerd te beschrijven hoe dat werkt… Want die wind zie je uiteindelijk niet in een boek terug, maar die is er wel.’
Wind, water, zeilen… Deze aspecten staan ook voor haar oom Arnaud de Rosnay, naar wie Nicolas’ verdwenen vader is gemodelleerd. Arnaud de Rosnay was een kampioen en pionier in windsurfen. Altijd op zoek naar avontuur. Op zijn surfplank stak hij onder meer de ijszee van de Bering Straat over. Toen hij later de Straat van Taiwan wilde oversurfen, ging het mis. Van Arnaud en zijn surfplank werd geen spoor teruggevonden.
‘We hebben geen idee wat er is gebeurd. Hij heeft een brief achtergelaten voor het geval dat er iets zou gebeuren. Zijn sponsor heeft ‘m gevonden en naar onze familie gestuurd, maar hij is kwijtgeraakt en de brief is nooit bij ons aangekomen. Het heeft me lange tijd geobsedeerd. Wat stond er in? We hebben geen enkele aanwijzing wat er gebeurd kan zijn: of hij besloten had te sterven, of hij een ongeluk heeft gehad, of is neergeschoten – dat stuk zee lag tussen China en Taiwan, en het was daar politiek gezien niet bepaald rustig – of is opgegeten door de haaien.’
Arnaud was zo iemand waar iedereen zijn hoofd voor omdraaide: knap, talentvol, een magneet voor vrouwen. Iemand die op zijn twintigste in een roze pak verscheen op een bruiloft – met ontblote borst onder zijn jasje. ‘Hij nam mijn zus en mij mee uit, deed alsof we zijn vriendinnen waren. Sommige mensen dachten dat hij arrogant was, wij vonden hem alleen maar fantastisch. Hij was onze Great Gatsby. Een serieus gesprek heb ik echter nooit met hem kunnen voeren. Zijn ernstige kant heb ik nooit leren kennen.’
Tatiana de Rosnay – Onvoltooid verhaal (332 p.)
Vertaald door Inge de Heer, Artemis & Co, €19,95/€14,94 (e-boek)
Theatervoorstelling
De theatervoorstelling Haar naam was Sarah van Bos Theaterproducties is nog tot en met januari door het hele land te zien. De voorstelling werd geregisseerd door Ursul de Geer en bewerkt door Léon van der Sanden. De hoofdrollen worden gespeeld door Lotje van Lunteren, Sophie van Winden, Tom Jansen, Chris Tates en Anne Prakke. Kijk op www.bostheaterproducties.nl.
Bekijk hier de trailer: