De Balans van Bob: drie dingen die Dylan ons leerde in zijn Nederlandse weekje
Alain Verheij zag de oude Bob Dylan deze week in Carré. Deze drie lessen nam hij daaruit mee.
Alain Verheij
Alain Verheij is gefascineerd door alle plaatsen en momenten waar tijd en eeuwigheid elkaar ontmoeten. Denk daarbij aan kunst, cultuur, religie en schoonheid in de breedste zin van die woorden. Verder heeft hij een groot zwak voor taal en promoveert hij op het Ugaritisch.
Wil je mijn werk steunen? Laat je waardering dan blijken door een donatie te doen! Zo kan ik mijn werk voortzetten en help je onafhankelijke journalistiek in stand te houden.
Mijn artikelen
Lees verder
Besmeurd door de losse handjes van Jeroen Pauw #zeghet
Gristengekkies zijn erg, zegt Alain Verheij, maar hoe Jeroen Pauw met religie omgaat is helemáál godgeklaagd.
Mijn moeder en ik zijn niet gemaakt om alleen te zijn
Ze rolde 32 jaar geleden vanuit een warm, veilig gezin direct haar eigen warme, veilige gezin in. Nooit woonde of reisde zij op zichzelf en nooit heb ik haar daarover horen praten als over een gemis. Mijn geliefde moeder heeft de natuurlijke gave om zich te hechten haar ouders, later man, later kinderen, nog later kleinkinderen op een wijze die mild symbiotisch maar niet verstikkend mag heten.
Ze vroeg er niet om, en haar nee was nee. Punt.
Het is jammer dat het wéér gezegd moet worden, van man tot man: haar nee is een nee, en je zin doordrijven is aanranden.
Ik ben een slet (maar dat geeft niet, want ik ben een man)
Het is zondagochtend en Doutzen rijdt mij naar het station. Ik heb in haar logeerkamer geslapen en moet nu terug naar Rotterdam. Zij rijdt straks zelf door naar de kerk. In de auto zie ik haar plotseling wat bezorgd opzij kijken. ‘Oh nee, die ken ik’.
Wij hebben Kurt Cobain vermoord – twee keer…
Wie heeft Kurt Cobain vermoord? Misschien wel wij, het publiek… Toen, en ook nu weer, in de bioscoop bij Montage of Heck.