Elk mens heeft natuurlijk de behoefte aan het uiten van emoties. Zeker na het verlies van een dierbare. Zoals bekend verloor Nick Cave een van zijn kinderen door een noodlottig ongeval.
Lees verder
Harry Prenger
De films van Frans Zwartjes verbeelden het ultieme gevoel van lockdown
De laatste keer dat de Nederlandse televisie een van zijn films vertoonde lijkt alweer een eeuwigheid geleden. Het zal ergens diep in de jaren tachtig zijn geweest. Enkele van de ruim vijftig (korte) films die Frans Zwartjes vanaf de jaren zestig maakte staan echter gewoon op YouTube.
Lees verder
Hoe ik fan werd van de Amerikaanse gitaarband Sonic Youth
Op een zondagavond in juni 1983 zag ik op de VPRO tv een rechtstreeks verslag van het Holland Festival in Amsterdam. Het thema van deze avond luisterde naar de, zo zou al spoedig blijken, alleszeggende naam Aanvallen van Uitersten. Volgens de organisatie was het bedoeling “een kleine verbouwing aan te richten in het fatsoens- en normenkamertje van het publiek”. Ik wist niet helemaal zeker wat mij te wachten stond, zittend voor de tv, maar ik had wel een vermoeden.
Lees verder
Portret Leslie Winer: ex-fotomodel, moeder én dichter-muzikant
Leslie Winer moest een keuze maken. Moeder worden of tegemoet komen aan haar artistieke roeping van muzikant en dichter. Ze koos er voor om kinderen te krijgen. Winer en haar man brachten vijf dochters groot op een boerderij in Frankrijk.
Lees verder
David Bowie en dood zullen nooit in één zin thuishoren
David Bowie wordt weleens omschreven als een muzikale kameleon. Een wat makkelijke poging de diversiteit in het werk van de zanger te duiden. Eerlijk gezegd heb ik Bowie nooit beschouwd als iemand die verschillende gedaantes aanneemt. Voor mij is hij in de eerste plaats een schrijver van liedjes. Een gewéldige schrijver van liedjes. Zo iemand als Bob Dylan.
Lees verder
Boek Little White Wonder over ‘witte platen’ essentiële aanvulling Nederlandse popgeschiedenis
Een béétje muziekkenner heeft er wel eens over gehoord. Bootlegs. Platen met opnamen uitgebracht zonder toestemming van de artiest. Toen het fenomeen eind jaren zestig ons land bereikte, overgewaaid vanuit Amerika, werden ze ook wel witte platen genoemd. Wit om de schijn van zwarthandel te camoufleren. Ook al is de term inmiddels in onbruik geraakt, de bootleg als zodanig vindt nog altijd gretig aftrek onder de meest fanatieke fans.
Lees verder