Hedwig is een zeventalige Belgische auteur. Zij vertoeft graag in het Midden-Oosten en brengt daar verslag van de huidige stand van zaken. Haar favoriete onderwerpen zijn dan ook Iran, Syrië, en de Koerdische kwestie. Daarnaast schrijft Hedwig over allerhande onderwerpen die zij zelf interessant of bizar vindt. Denk daarbij aan kwesties in de Europese politiek, geschiedenis en True Crime. Naast de gebruikelijk Europese talen (Nederlands/Frans/Engels/Duits), spreekt Hedwig vloeiend Turks, Koerdisch en Perzisch. Momenteel verdiept zij zich ook in de Arabische taal. Je kunt haar <a href="hedwigkuijpersjournalist@gmail.com">e-mailen</a> en terug vinden op <a href="http://www.twitter.com/hedwigkuijpers2">twitter</a>. Ze schrijft sporadisch over de verschillende Koerdische partijen op haar eigen engelstalige <a href="http://hedwigkuijpersjournalism.wordpress.com">blog</a>.
Wil je mijn werk steunen? Laat je waardering dan blijken door een donatie te doen! Zo kan ik mijn werk voortzetten en help je onafhankelijke journalistiek in stand te houden.
De wortels van de nucleaire ambities van Iran kronkelen door een vredig stadje op een bergtop, omgeven door eindeloze bossen vol pijnbomen en beekjes langs de Iraakse grens. De vrede in dit stadje werd 34 jaar geleden op vreselijke wijze verstoord. En ook al geloven de meeste mensen dat de Iraanse nucleaire ambities alles te maken hebben met haar vijandigheid tegenover de VS of Israël: het tegendeel is waar.
Voordat ik naar Iran vertrok, had ik onvermijdelijk enkele vooroordelen in mijn hoofd wat betreft de omgang met minderheden, waarover overigens in de hele regio genoeg verwijten te maken vallen. Vooral mijn uitgebreide ontmoetingen met Iraanse Koerden en Koerdische media hebben daar invloed op gehad.
Wereldwijd wordt Malala Yousefzai gezien als het boegbeeld van de strijd van moedige vrouwen tegen de Taliban. Vrijwel onbekend is de 40-jarige Salimeh Mezari, die haar carrière in Teheran verliet, om districtsgouverneur van Balkh – een van de meest onbegaanbare gebieden in heel Afghanistan – te worden.
Twee interviews met Afghaanse Hazaras. De een vluchtte naar Teheran, de andere staat voor de lastige keuze om zich bij een militie aan te sluiten.
Ver weg van de schijnwerpers van de presidentsverkiezingen, vinden de Iraanse gemeenteraadsverkiezingen plaats. De Iraniërs zullen meer dan 126 000 provinciale, stads-, districts- en dorpsraadsleden kiezen, in steden en dorpen over het hele land. Deze verkozen ambtenaren spelen een sleutelrol in de planning en het beheer van het beleid dat rechtstreeks van invloed is op het leven van hun kiezers in elke gemeente.
De Iraniërs moeten een opvolger voor president Hassan Rouhani kiezen uit zeven kandidaten – vijf ultraconservatieven, een gematigde, en een hervormingsgezinde – die door “de Raad van Hoeders” uit een veld van ongeveer 600 kandidaten zijn goedgekeurd om zich kandidaat te stellen.