Ik schrijf over alles wat mijn nieuwsgierigheid wekt. Dat is veel. Vaak kom ik uit bij verborgen hoeken van de geschiedenis, maar soms ook bij het persoonlijke verhaal. Het alledaagse leven èn het drama. Actueel, maar soms ook wat minder. Wel altijd goed geschreven en een plezier om te lezen.
Wil je mijn werk steunen? Laat je waardering dan blijken door een donatie te doen! Zo kan ik mijn werk voortzetten en help je onafhankelijke journalistiek in stand te houden.
Onlangs werd ik geattendeerd op een oud en klein boekje gezet in minuscule lettertjes. Het viel bij lezing al direct uit de kaft. Het was een derde druk uit 1964, maar de eerste druk was verschenen in 1961. Kortom, het was meer dan zestig jaar oud en dat was niet alleen aan de vergeling te merken. Maar het was nog steeds leuk. Erg leuk zelfs.
De wethouder wil toeristische functies van winkels afhalen en de NV Zeedijk koopt een aantal panden op. Mooie berichten, maar het blijft oppassen geblazen.
Dit is de meest religieuze buurt van heel Amsterdam, zeg ik wel eens tegen gasten die hier op bezoek komen. Meestal kijken ze me dan glazig aan en schieten vervolgens in de lach. ‘De meest religieuze buurt?
De Warmoesstraat, eens de hoofdstraat van Amsterdam, ziet er anno 14 december 2021 als volgt uit:
Seksuele uitbuiting binnen de prostitutiesector vindt vooral plaats in de thuisprostitutie. Bij raamprostitutie is in dit opzicht juist een dalende tendens te zien over de afgelopen vijf jaar.
En toen zaten we opeens weer in een lockdown. Oké, het is een zogenaamde avondlockdown – ze verzinnen wat daar in Den Haag – maar voor een buurt waar het vooral op de avond aankomt, maakt dat niet zoveel uit. Het is na vijf uur bijna even stil als tijdens de allereerste lockdown. Alle vertier is zo ongeveer verdwenen, dus wat zou je hier dan nog moeten?