Haar debuutroman Het geluid van de nacht, waarin de eenvoudige naaister Sira Quiroga uitgroeide tot spionne voor de Britse geheime dienst, werd tien jaar geleden een wereldwijde bestseller. Nu is de Spaanse schrijfster María Dueñas (58) met een nieuwe roman waarin ze Sira het vuur aan de schenen legt. “Ze moest wel een beetje lijden.”
In Het lied van Europa schetst Leon de Winter een nabije, dystopische samenleving die al verdacht veel lijkt op de onze. Maar ondanks zijn zorgen was het schrijven voor hem een verrukking. “Ik ben in hoeken van mijn brein geweest waarvan ik niet eens wist dat ik ze had. Ik voelde me zó gelukkig.”
Wist ik veel. Wat ik wel wist was dat ik niet goed wist wat ik ermee aan moest. En hoe de plaat in mijn bezit was gekomen. Wanneer ik hem uit de kast haalde was dat vooral om ernaar te kijken. Wat nog niet meeviel. De voorkant stond volgeschreven met stukjes tekst uit Engelse kranten. Bij het zien van de achterzijde werd ik duizelig van een optisch lijnenspel. Aan de muziek was ook al geen touw vast te knopen.
De Nigeriaanse Martha Agbani is een wereldverbeteraar: ze mobiliseert vrouwen, verschaft werkgelegenheid en herstelt het ecosysteem in de Nigerdelta door het aanplanten van mangrovebomen.
Het IDFA 2022 eindigt morgen op 20 november. Vandaag in deel 3 van mijn IDFA verslagen: Dreaming Walls over het roemruchte Chelsea hotel, van de filmmakers Amelie van Elmbt en Maya Duverdier. En This is Not a Film. van de Iraanse cineast Jafar Panahi. Opgenomen in de top 10 selectie van gast van het jaar Laura Poitras. (zie verslag 1 van IDFA 2022)
Wat hebben gitarist Gary Lucas, de strijkers van Kronos en de elektronische muziekproducent Domenique Dumont met elkaar gemeen? Allen maakten moderne en eigentijdse soundtracks bij klassieke stomme films. In dit rijtje hoort ook de Nederlandse luitist Jozef Van Wissem thuis.