Een sensitieve roman over jezelf mogen zijn, dat is het nieuwe boek Wat stilte wil van Arthur Japin. Hij vertelt het tragische levensverhaal van Anna Witsen, wier carrière als zangeres werd gebroken in de knop.
Het zijn zware tijden voor taalpuristen. Verengelsing, genderneutrale voornaamwoorden, begrippen die in de ban gaan, Kiev of Kyiv, en u werd ineens jij. Het Nederlands wordt opgeschud én afgevlakt, niet zelden om maatschappelijk veranderingen in gang te zetten. Wat vindt Jan Renkema – auteur van de Schrijfwijzer – van huidige taaltrends? “Langs elkaar heen praten, vind ik een duizendmaal ergere taalfout.”
“Een gedanste suite van verdriet” noemt het Nederlands Bach Consort zijn concertreeks rondom Allerzielen. Fijnzinnig repertoire, gelardeerd met zachte rituelen, biedt de bezoeker een plek om te luisteren en eventueel dierbaren te gedenken. Piëteit jegens de doden en rouwenden voert daarbij de boventoon.
Moet dat nu echt? Alweer een nieuwe “versie” van een Beatlesalbum? De laatste jaren verschenen immers nogal wat varianten op de oude lp’s. Maar vooruit, de muziekcatalogus van de meest invloedrijke band aller tijden moet in leven blijven en beschikbaar voor telkens een jonge generatie ontdekkers.
De Argentijnse schrijfster Aurora Venturini was 85 toen ze de Premio Nueva Novela ontving voor De nichtjes, dat ze anoniem had ingezonden. Eindelijk kreeg ze de erkenning waar ze naar verlangde, met dit excentrieke, fascinerende verhaal met even excentrieke en fascinerende personages.
Het zijn me de personages wel, de hoofdfiguren uit de boeken van Jeroen Olyslaegers (55). Lachend vertelt hij over Wilfried Wils, de hoofdpersoon van zijn bestseller Wil uit 2016, die maar niet ophield met praten tegen zijn schepper. “Hij blééf maar commentaar geven. Ik had nog niet eerder meegemaakt dat een boek zo bleef leven. Toen het boek werd bekroond met de Ultima 2016 voor de Letteren, een belangrijke Vlaamse cultuurprijs, werd me gevraagd of ik voor het promotiefilmpje een brief wilde schrijven aan een overleden schrijver. Ik stelde voor een brief te schrijven aan mijn hoofdpersonage, dat leek me toepasselijker. Daarin heb ik hem gevraagd, allez, zwijg nu. Daarna was het afgelopen.”