Door lockdown en sociale isolatie op zichzelf teruggeworpen zette New Model Armyās Justin Sullivan zich begin 2020 thuis in Bradford aan het schrijven van liedjes voor een nieuw solo-album. āSurroundedā is zijn tweede plaat onder eigen naam en komt achttien jaar na zijn solodebuut āNavigating By The Starsā.
De “Stalags”, een IsraĆ«lische pulp fictie serie – waarvan de komst samenviel met het proces van 1961 tegen Adolf Eichmann in Jeruzalem – portretteerde sadomasochistische verhalen tussen vrouwelijke bewakers van de SS en geallieerde soldaten in krijgsgevangenkampen. Deze boeken werden geschreven in het Hebreeuws door IsraĆ«liĆ«rs van geboorte, en waren enorm populair bij IsraĆ«lische tieners, van wie velen kinderen waren van overlevenden van de Holocaust. Nu gedegradeerd tot een voetnoot in de geschiedenis, kregen de zogenoemde “Stalags” (vernoemd naar de gevangenkampen waarin zij zich afspeelden) een verrassende bekendheid in IsraĆ«l. Tijdens hun hoogtijdagen werden ze zelfs nationale bestsellers.
Snapped Ankles als bandnaam hint nou niet direct naar dansbare postpunk. Toch is dat precies de muzikale motor waar de band uit Londen energiek op los gaat. De leden voeren daarbij een activistische koers tegen de oprukkende ontbossing in de wereld en gaan live het podium op in sjamanistische boomkostuums. Welkom in the Forest Of Your Problems.
Actrice JosĆ© Kuijpers gaat een zomer op het land tegemoet. Spelen op de grond waar de verhalen vandaan komen: als een van de vier generaties boerinnen in Mestmoeders van Peergroup, en als de vrouw van de legendarische landbouwvernieuwer in de reprise van Mansholt bij Toneelgroep Jan Vos. “In allebei de stukken zit een pleidooi voor idealisme.”
Rose City Band is een soloproject van de Amerikaanse West Coast gitarist Ripley Johnson. De man is een fenomeen op de psychedelische en spacerockgitaar en wordt als liedjesschrijver geroemd om zijn veelzijdigheid.
āBestaan die nog?ā, is een vraag die opkomt wanneer Rotterdam Terror Corps genoemd wordt. En ja die bestaan nog, dat wist ik wel. Alleen bleken anderen, die buiten Zuid-Holland wonen, dat niet altijd te weten. Als ze al het al wisten, dan noemden ze nu net een nummer van een andere artiest. En dat terwijl āRTCā nog regelmatig optreedt. De fans zijn er nog steeds, de concerten gaan door, maar āhardcoreā lijkt echt iets voor de underground. Hoe kan het dat RTC nog steeds bestaat, en waarom bestaan ze eigenlijk?