De sociale veranderingen in de levenswijze van het afgelopen jaar, waarbij Ripley Johnson vrij was van de agenda’s van de leden van zijn bands Wooden Shjips en Moon Duo en van toerschema’s, maakten dat hij weer kon genieten van de eenvoudige dingen van het leven. Het resultaat is “Earth Trip”, een ode aan de rijkdom en schoonheid van de aarde in meeslepende liedjes vol verlangen naar het goede leven.
Moest ik het album “Earth Trip” van Ripley Johnson’s Rose City Band een kleur geven, dan werd het geel, meer precies het goudgeel van akkers met wuivend koren en van volle maiskolven die glinsteren in de zon.
“Earth Trip” is geschreven in de periode dat de wereld werd geconfronteerd met de schokgolf die de covid-19 pandemie teweeg bracht. We werden plotseling letterlijk van de weg geblazen, op onszelf teruggeworpen. Dat lijkt erg, en dat was het voor velen ook. Maar de situatie had ook positieve kanten. Zo was er weer thuis, zoals Ripley Johnson in de openingssong “Silver Roses” zingt:
Moonrise on the lake
Down the breakers to the Bay
Coast to coast, I’ll take it all I’ll be home to stay
Langer thuis, op één plek zijn, in zijn geval een landelijk gebied, betekende voor Ripley Johnson dat hij ineens tijd had om echt over die plek na te denken, die te ervaren. Het was het einde van de zomer. Hij kon de hele dag buiten in de natuur zijn, ging slapen als het donker werd, eventueel onder de sterrenhemel, stond op bij de eerste zonnestralen en baadde in de open lucht. En ja, hij was er eenzaam soms, verdrietig, als hij verlangde naar zijn vrienden, maar voelde zich tegelijkertijd ook vrolijk en vol levenslust.
“Earth Trip” is voor het grootste deel opgenomen in Ripley Johnson’s huis in Portland en gemixt door Cooper Crain (Bitchin’ Bajas, Cave). De voor het merendeel relaxte nummers worden, de een wat meer dan de ander, gekleurd door een country-rock twang en ademen veelal een weemoedige ondertoon. De onderwerpen waarover Ripley Johnson zingt variëren van herinneringen aan zomers doorgebracht in het gezelschap van vrienden tot dichterlijke bespiegelingen over ruimte, stilte en de schoonheid van de wereld van de natuur. De gitarist begeleidt dit alles met lange en sierlijke, in psychedelische galm gehulde gitaarlijnen en paart die aan helder stromende pedal steel tegenmelodieën van gastmuzikant Barry Walker. Ze roepen de warme zonnestralen op die aan het eind van de dag over de “Lonely Places” strijken, de wilde, ongerepte plekken van de West Coast waar iemand zichzelf in gevoelens van euforie en vrijheid kan verliezen in de grootsheid van de natuur. Die biedt in de donkere momenten van het leven behalve schoonheid ook hoop, betoogt Ripley Johnson in “In The Rain”, er kan troost en compassie worden gevonden in de natuurlijke ritmes van de aarde, zegt hij in “Dawn Patrol”. “Earth Trip” van Rose City Band is de ideale soundtrack voor een lange en ouderwets lome zomer. Een zonnegroet, voor wie wil. “Listen to the Earth. Peace and love”, aldus Ripley Johnson. Hier komt de zomer.
Rose City Band – Earth Trip
Thrill Jockey / Konkurrent
